pse mua ?

37

~•~

Çfra ?
Do një të dua ?

E po' ja...

Të du."
Më kapi lehtë bërrylat e krahëve si për të mos më lëshuar.
Ndërkoh që prita ato fjalë krejtësisht papritur nga ai !!

"E thua vetëm për t'a thënë." Ju hakërreva egër.
"Vetëm për të më mbushur mëndjen.
Vetëm që të nënshtrohen dëshirës dhe kërkesës tënde.

E thua vetëm sepse ndihesh në faj Ed.

Jo sepse më do vërtetë..." Kisha ngritur zërin !
Dhe shikimin që i dedikoia nuk ishte aspak i kënaqur dhe i mirpritur në sytë e tijë.

Tundi kokën si për të mohuar fjalët e mia, por un nuk u ndala...
Sepse i mendoja ato fjalë, i mendoja vërtetë.

"...po Ed. Mos e moho realitetin.
E dëgjova mirë babain tënd kur të tha që ti je kështu..." U largova nga kapja e tijë dhe e indikova përgjatë trupit me dorë ...me njohuri !
"Mundohesh të mos lëndosh asnjë.
Bën atë që të tjerët duan, si un, vetëm sepse duhet,  që ti shohësh të ndihen mirë.
Nuk bën asnjëher atë që do vërtet të bësh. Ti nuk më Do  vërtetë Ed..." Gërvishta zemrën që e kisha në fyt kur nxorra ato fjalë.  "...e thua vetëm sepse 'un' dua ta dëgjoj nga 'ti' ."

Ai u largua disa hapa më larg meje ! Si për tu fshehur në vellon e errësirës. Ngriti duart pas kokës e qëndrojë ashtu duke ngritur shikimin për të parë qellin. I frustruar u kthye me shpinë!

Ulëriti fortë dhe egër si bishë e tërbuar pa kontroll si mostër i sapo liruar nga zinxhirët e të së vërtetës...

...u përkul për pak sekonda në gjunjë !
U ngrit sërish dhunshëm, duke u përpallur me shikimin tim, si të kish marrë fuqi...
I egërsuar si një demon që çanë errësirë për të terrifikuar çdo qelizë tënden.
E ti dridhesh, dridhesh nëpër vena e muskuj nga ai fenomen i rrallë!
I pa imagjinuar.

Mankth dhe bukuri bashkë...

"Ke të drejtë. Jam i tillë." Më sulmojë...

Më sulmojë egër me ato fjalë.

E më pas...

Më lyri zemrën me helmin e ëmbël mjaltë..

"Por nëse kur zgjohem në mëngjes mendimi i parë është kujtimi i fjalës së fundit që më ke thënë ?

Atëherë un të du.

Nëse kur të shoh ty, më magjeps si një përrallë dhe dëshiroj si i çmendur vetëm të qëndroj afër për të të lexuar në çdo gjest që ke ?

Atëherë un të du.

Nëse të marr në telefon dhe nuk më përgjigjesh kur e di fare mirë që ndihesh keq, e un dreq du vetëm të të bëj të ndihesh më mirë ?

Atëherë un të du dreqin.

Dhe kur tani më thua që po më lë.
Që nuk do flas më me ty.
Që nuk to të ti shoh më sytë e nuk do i prek më buzët, e un ndihem i shkatërruar komplet si njeri ?