Geçmişini hatırlamayan yaralı bir prenses , geçmişin intikamını almak isteyen kara atlı prens.
Sıraç Karmen ünlü bir iş adamı ve azılı bir mafya .. önemli bir gecede yaşanılan aksilik nedeniyle aylarca arayıp bulamadığı Besra Güngör ile karşılaşır...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
'Artık acı benim evim olmuştu . Bende Acıların Kraliçesi..'
"Tek olduğun bir zamanda yine geleceğim ! Bunu hatırladın mı Besra?"
Dilimi yutmuş gibi hissederken sesimi bile çıkartmadım . Karşımda koca cüsseli aylar önce bana silah çeken adama bakamadım bile . Korkuyla soğuk soğuk terler akıttım havanın soğuk olması yetmezmiş gibi adamın Rahatsız eden gözleri üzerimde gezindi .
Sessizce göz yaşlarım aktı. Burada , bu izbe harabe evde sarı ışığın altında karşımda katilimle dururken içimdeki korku beni dilsizleştirdi.
Adam iğrenç gülümsemesini yüzünden eksik etmez bir şekilde karşımdaki sandalyeden kalktı .
Başım belinin seviyesindeyken kafamı onu göremeyeceğim bir şekilde çevirdim .
Sopsoğuk kirden simsiyah olmuş kırık parkenin üzerindeydim . Sağ kolumda eskimiş kalorifer borusuna takılı kelepçeyle hareket dahı edemiyordum .
Ölecektim işte . Böylesine karşımdaki adam gibi iğrenç olan bu izbe evde ölecektim . Beni kimse bulamayacaktı . Kimseye veda edemeden ölüp gidecektim . Cesedimi bile bulamayacaklardı. Ve ben , evde beni bekleyen Meleğe o pirinçi asla veremeyecektim . Belkide Melek her pilav yediğinde beni hatırlayacak öyle hatırlanacaktım .
Düşüncelerim kararan bakışlarıma ek beni daha şiddetti ağlamaya itti .
Birkaç hıçkırığın ardından bağırdım . Ancak kimsenin duymadığı gibi karşımdaki Adamın kahkahası bağırmamdan sonra boş evde yakılandı.
"Bana Yardım edin !"
"Kimsenin seni duymayacağını bile bile neden bağırıyorsun küçük kız.?
"Sen kimsin ? Bana Ne yapacaksın?"
Bağırarak sorduğum Sorumla gülümseyerek eğildi .
Çenemden tutup yüzümü yüzüne yaklaştırdı . Gözlerini daha net görmeye başlamışken kafamı çekmeye çalıştım . Kelepçe olmayan elimle kolunu tutup çektim ancak bir fayda vermedi .
Lambanın sırtından vuruyor oluşu gölgelendirdiği yüzüne ayrı bir karanlık katmıştı . Sanki içinin karanlığı yüzüne vuruyordu .
"Ben senin ecelinim! önce Seninle oynayacağım sonra bu ev gibi yakacağım !"
