Mirror •Yoonmin• ✔

🍁46🍁

Ziemia pod ich nogami zaczynała się osuwać. Mężczyźni przez potężne drgania pod ich nogami stracili równowagę. Suga widząc, że Jimin się boi podbiegł do niego tak szybko jak tylko mógł i objął go, ale w tym samym czasie przez okno zauważył jak budynki się zawalają wraz ze wszystkimi ludźmi, których ciała zamieniały się w pył, który wiatr później rozwiewał po całym mieście.

- Wstawaj musimy uciekać. ~ Sprawnie i szybko chwycił go za rękę i już chciał z nim uciec i jakoś się uratować lecz aniołek dalej klęczał, a jego głowa była schowana w jego małych rączkach, które tak bardzo człowiek kochał.

- Yoongi musisz się obudzić, błagam wstań. Nie mogą mi Cię odebrać. ~ Wyszeptał cichutko chłopczyk, a mężczyzna nie wiedział co się dzieje.

- Min już czas na Ciebie chodź razem ze mną. ~ Powiedziała poważnym głosem śmierć, która teraz wcale nie przypominała mrocznego mężczyzny, który chce ukraść miłość jego życia, a bardziej tą z opowiadań, którą tak wielu zna. Czarny płaszcz na kościstym ciele, oraz zasłonięta twarz kapturem, a w prawej ręce trzymał kosę.

- Proszę nie zostawiaj mnie. Nie możecie mi tego zrobić. Yoongi kocham Cię otwórz swoje oczka. ~ Wszystko co tu się działo było tak nielogiczne, że Min postanowił odpuścić sobie myślenie. Wziął swojego aniołka za rękę i pobiegł do wyjścia zostawiając śmierć w tyle.

- Musimy się gdzieś schować. ~ Zaproponował jego rozum.

- Min proszę nie możesz mnie zostawić. ~ Jimin spowalniał ich, ale Min pomimo goniącej ich śmierci, oraz czasu nie zamierzał go zostawiać.

- Jimiś nie zostawię Cię tylko chodź. ~ Park nagle upadł na kolana, a pod nim zapadła się ziemia i gdyby nie sprawność  i determinacja mężczyzny ciemna dziura pochłonęła by jego aniołka.

- Jimin proszę Cię nie możemy się poddawać. Obiecuje, że zawsze będziemy razem. ~ Kolejne drgania ziemi i kolejne zawalone budynki. Ulice już nie były tak zapełnione jak kiedyś, a ludzie gdzieś wyparowali. 

- Błagam obudź się, bo oni nie dają mi wyboru tak bardzo Cię kocham. ~ Nie wiedział o co chodzi w końcu wstał.

- Kotuś nie możemy tutaj zostać rozumiesz? ~ Jednak anioł nie rozumiał i dalej smutno szlochał.

- Błagam wstań. ~ Kolejny wstrząs i kolejne drgania, aż w końcu zawaliła się pozostała ziemia. Na tym całym zniszczonym świecie pozostali tylko oni i ich miłość.

- Szlag. ~ Przeklnął Yoongi przez to, że ich jedyna droga ucieczki została zniszczona. Mężczyźni byli uwięzieni w okręgu, ponieważ reszta podłoża się zawaliła.

- Hyung musisz wstać. Pamiętasz jak obiecałeś mi, że mnie nigdy nie zostawisz? Pamiętasz jak przysiegałeś mi być na wieki. Mamy być w zdrowiu, w szczęściu i w chorobie, więc w tej chwili masz się obudzić. Nie pozwolę, by mi Cię zabrali, w końcu jesteś dla mnie tak naprawdę ważny. ~ Min nie mógł nic zrobić, więc po prostu złapał dłoń Jimina. Czuł, że teraz jest ich koniec.

- Jimin kocham Cię i obiecuje, że nawet śmierć nas nie rozłączy.  ~ I wtedy sobie przypomniał.

× On chwyci go za rękę i zapłaczę
Kocham Cię, ale miało być inaczej. ×