One Chance For Redemption

Kabanata 41 - Original

Kabanata 41

Original

"Tell your Kuya to visit us some time, okay? Send us a letter kapag nakauwi ka na." Malambing na wika ni Mama sa akin nang mag-paalam kami ni Dale para bumalik na sa mansyon.

"Opo, Mama. Mag-ingat kayo dito. Be healthy!" Paalala ko sa kanilang dalawa.

I give a quick bow kay Joanne at Sir Jaime sensyales ng pagpapaalam. They did the same to me and Dale.

Pasimpleng pinasadahan ni Dale ng tingin ang mga gamit ko na dala bago kami pumasok sa karwahe.

"Where are your other things? Walang laman ang kwarto mo kaya hula ko ay dinala mo iyon lahat dito."

Ngumuso ako para pigilan ang ngisi. I wonder if Dale checked my room at nagpanic nang makitang walang kalaman laman iyon.

"Isang bagahe lamang ang dala ko. Ang iba ay nasa pangangalaga ni Kaeden. I told him to hide it from you."

I heard irritation on Dale's voice when he muttered Kaeden's name. Humalakhak ako sa isipan.

Sorry, Kaeden! Mukhang sayo ibabaling ni Dale ang pagkairita. Malalim na ang gabi nang makarating kami sa mansyon ni Dale. Portia and my other maid were waiting for me on the staircase. Kaeden was also there, siya ang nasa pinaka unahan.

Nagbow sila as they saw us entered the door.

"Welcome, Master, Milady." Bati ni Kaeden samin.

He gave us a soft bow. Kitang-kita ko ang pagkagalak ni Kaeden sa pagbabalik naming dalawa. He is probably thinking that my plan succeeded. Ang hindi niya alam ay nanganganib ngayon siya sa tigre na nagmamay-ari ng mansyon na ito.

Dale clicked his tongue, "Let's go, Amaury."

Hindi na binalingan pa ni Dale ang mga tao sa mansyon. Naku! Mukhang galit nga yata si Dale sakanila. Napakagat ako ng ibabang labi. Ugh. Paulit ulit na paumanhin nalang ang naiisip ko habang tinutugon namin ni Dale ang hagdan paakyat sa pangalawang palapag.

"Where's your things hidden, Amaury?"

Yun ang paunang tanong sakin ni Dale pagkatapos ng mahabang katahimikan.

"A..ah. Si Kaeden ang nag... Uh." Napakagat ako ng ibabang labi as I saw how his mood turn sour nang banggitin ko ang pangalan ng butler niya.

Binalingan niya sila Portia na nasa likuran lamang namin na nakasunod. Namumutla ang mukha ni Rona at Beth at hindi makapag-angat ng ulo upang salubungin ang tingin ni Dale. Habang si Portia naman ay kalmado lamang. Always the prim and proper, Portia. I think I should have a talk with Dale. Hindi pwede itong ganitong asta niya! Ang bigat ng hangin sa mansyon. Nahihirapan akong huminga at gumalaw!

"Alright. Ipagpabukas nalang natin ang pag-aayos ng gamit mo. Magpahinga ka na muna ngayon."

We reached the door of my room. I stood in front of him and gave him a small smile.

"Good night, Dale."

He nodded and took a step back, "I'll see you tomorrow."

Naging malalim ang tulog ko ng gabing iyon. So, when Portia came to dress me up, I was still asleep. It took a huge effort to wake me up.

I was drinking my tea on my usual spot on my room nang pumasok si Beth holding five envelopes.

"Your letters have arrived, Lady Amaury."

Inabot ko ang mga liham mula kay Beth at ininspeksyon ang mga ito. Two of the letters were ball invitation for me and Dale. Ibinaba ko iyon sa lamesa. I'll asked Dale if he want to go bago ako magdesisyon. Then the third was from my parents asking how I am. Napangisi ako. They're so clingy! We just saw each other yesterday at ngayon ay nangangamusta na agad sila. I was planning on sending them one later kaya okay na rin. The fourth one was a glittering white parchment paper. It has a white stamp with a house drawn on it.