Kidnapper's Affection

Capítulo 15

Stockholm's Syndrome

Sumabay ang pag sayaw ng buhok ko sa alon ng malamig na hangin dito sa Madrid. I smiled at myself. It has been already a year ever since I left the Philippines. It feels like it was just yesterday. I feel like I had left the country with an unfinished business. Maging ang aking fans ay nalungkot ng nalamang luluwas na ako ng bansa para duon na ipag patuloy ang pag aaral ko. 

Tinignan ko ang sarili ko gamit ang phone ng aking camera. Bahagyang nangingitim ang aking eye bags lalo na't may insomia ako. Hindi ko alam kung kailan lang ito nag simula ngunit palagi na siyang nang yayari sa akin. Buti nalang talaga at tinutulungan ako ng psychiatrist ko. I have been receiving some treatments and therapy about my sleeping disorders. 

Itinigil ko man pansamantala ang pag-aartista ko sa Pilipinas ngunit nag e-endorse pa rin ako ng mga sikat na clothing line dito sa Spain. Mas nakilala ako sa Spain dahil duon. 

"Angel! Let's go! We are gonna be late on our first class!" sabi ng classmate ko na kapit bahay ko lang. Salamat sa Panginoon dahil hindi siya nag e-espanyol ngayon dahil baka wala nanaman akong masagot. Jusme! 

Akala ko noon ay madali lang ang language nila, sobrang dami palang kailangang aralin para maka punta ka sa fluent level. Ngumiti ako sa sarili ko ng makakita ng mga fresh marigolds sa flowershop na malapit sa amin. The orange flowers remind me so much of him. Umiling ako sa sarili ko. 

I am here in Spain so that I could start a new life. So that I could move on from the past. 

Marahan kong tinapik ang aking pisngi ng matapos na ang first class ko. I am taking Medical Technology by the way. Sabi ni Daddy na hindi ko rin naman magagamit ang course ko dahil nga singer at artista ako pero pakiramdam ko ay tinatawag ako ng medicine field. 

"Do you still experience insomnia attacks at night?" My psychiatrist asked me. She told me to call her by her nickname which is Nica. Her brown hair is tucked in a sexy bun. She is so beautiful, specially because she is half Spanish and Filipino. 

"I have actually... Pero minimal nalang. Mabilis din akong nakakatulog kapag ginagawa yung mga techniques na tinuro mo sa akin," sumandal ako sa couch. her smooth tanned skin compliments her whole look. She looks like a goddess! Grabe talaga ang kalalabasan kapag Spanish plus Filipino. No. I think, any type of race mix with a Filipino/Filipina is so damn beautiful! Ang gaganda lagi ng mga anak!

"Do you still see him in your dreams?" She pouted her lips while looking at me. Kumunot ang noo ko.

"Sino?" I asked reluctantly. 

"You know, your kidnapper..." She said in a slow tone. My heart starts to beat abnormally when my dreams of Nico rushes inside of my mind.

"Y-yes! Hindi ko alam kung bakit lagi siyang nasa panaginip ko. Believe me! Hindi ko nanaman siya iniisip pero tuwing nanaginip ako, siya yung lumalabas. Is there something wrong with me?" Suminghap ako. Agad naman siyang umiling at hinaplos ang buhok ko nang makita niyang naguguluhan at nahihirapan ako.

"There is nothing wrong with you dear, but let me ask you a serious question. Please be honest with me okay?" She said in a serious yet she still managed to mix it with a sweet tone. Kumunot ang noo ko at inintay ang kaniyang itatanong. 

My god! Ayoko talaga ng mga ganito! Yung pa suspense! Hindi nalang diniretso! Inintay pa akong kabahan. 

"Do you like him?" Nica questioned. My lips opened in awe. Bahagya pa siyang ngumisi na para bang may nakumpirma. "Does your heart beats abnormally when you were with him?" She asked once again. 

Kumurap kurap lang ako sa mga tinanong niya. I don't know what to say. How did she figure that out? Ingat na ingat nga ako sa pag kwento sa kaniya ng mga pribadong detalye ngunit nahanapan niya pa rin ng butas para itanong niya ito sa akin.