Güzel Taktik [Tamamlandı✔]

15.Bölüm: Romantik Komedi Kızları

15.Bölüm: Romantik Komedi Kızları

En iyisi düşünmeyi bırakmaktı. Ben, neden ne yapacağımı düşünüyordum ki? Uğur düşünsündü. O da benimle aynı durumdaydı. Onun bana olan davranışları ile şekil alsam daha doğru olurdu. Evet, evet en iyi seçenek buydu.

Banyonun kapısını açıp içeri girdiğimde Uğur'un yere yatak yapmış ve bağdaş kurup oturduğunu görmüştüm. Üzerini de değiştirmiş, gri bir eşofman altı ve siyah tişört giymişti.

Resmen uyumaya hazırdı. 

Oha yani? Ne kadar da namuslu çıktın sen öyle! Sanki senin üstüne atlayacağım. Bu ne acele böyle?

"Seninle doğru dürüst konuşma fırsatımız hiç olmadı ama böyle daha rahat edeceğini düşündüm." beni görünce hemen açıklamaya başlamıştı.

Al işte! Dünya genelinde insanların beynine kazınmış algılardan biri daha beni bulmuştu. 

Anlaşmalı evlilik yaptıysan, aynı yatakta yatamazsın! Mutlaka ayrı uyumalısın.

Kız hayatta böyle bir şeye izin vermez. Erkek gıcıklık yapar yatağını kıza vermez. İkisi boş yere uzun ve şiddetli bir kavga eder. (Ki Uğur yani, buna bile izin vermedin Yazıklar olsun sana!) Sonra erkek güya yenilir. Kız yatakta, adam koltukta uyur. Bu kadar.

Tabi bir de ikinci seçenek vardı. Benim en güldüğüm. Kız ve oğlan ikisi de yataktan vazgeçemez. Kızımız araya yastıklardan bir sınır çizgisi döşer ve kavga biter.

Yani, bir tek bana saçma gelmiyordur umarım bu durum. Aynı yatakta yattıktan sonra araya yastık koysan ne olur, koymasan ne olur? Değil mi ama? Sanki araya dikenli tel çekmiş kadar rahatlayan kızları bir türlü anlamamak elimde değil ne yapayım? 

Hepsi numara arkadaşlar, ben size söyleyeyim. Sabahları koyun koyuna uyanmak için. 

Yani sonuç olarak bu klişeleri bile yaşamaya fırsatım olmamıştı. Adam direk beni düşünmüş ve yere yatağını hazırlamıştı. İyi de ben o kızlardan değildim ki?

Aynı yatakta yatsak ne olurdu? Adam hem resmi, hem de Allah katında kocamdı benim. İstemiyorum diye yaygara koparmaya ne gerek vardı? Ah salak romantik komedi kızları, beni siz yaktınız! Şuan elimde olsa hepinizi boğmaz mıydım?

"İyi düşünmüşsün. Teşekkür ederim." demiştim yine de bozuntuya vermeden. 

Umarım ilerde bu kibarlığın başımıza bela olmazdı Uğur.

"Rica ederim." derken yavaşça yatağa yaklaşmış ve örtüyü kaldırıp içine girmiştim.

"Artık uyuyabilir miyiz? Kendimi çok yorgun hissediyorum da." bütün enerjim ve neşem içime kaçtığı için mutsuzdum.

"Tabi nasıl istersen. Ben ışıkları kapatayım."

"Tamam." 

Etraf karanlığa gömülmüştü ama ben bir türlü uyuyamıyordum. Aynı yatakta olmayabilirdik ama aynı odadaydık ve ben nefes alış verişini duyabiliyordum. Bu da heyecanlanmama ve uyuyamama yetiyordu. Kalp atışlarım normale dönmeden de uymam mümkün görünmüyordu?

"Uğur? Uyudun mu?" demiştim hafif fısıldayarak. Uyumuşsa uyandırmak istemezdim.

"Hayır." benim aksime oldukça sesli bir şekilde cevap vermişti.

"Nasıl hissediyorsun?" bendeki bu duygu yoğunluğunun en azından birazı da onda olmalıydı.

"Garip hissediyorum. Hala şaşkınım." sen onu birde bana sor.