Elma Ağacı

Öpücük

Barlas'ın karşısındaki kasada iş yaparken arada ona kaçamak bakışlar atıyordum. Etrafta müşteri gözükmeyince "Mesai arkadaşları ile konuşmak serbest mi?" diye sordum.

"Abartmayacak şekilde konuşmak serbest." demesi ile gülümsedim. "Yani Savaş'a aşık olmadığımı, o gördüklerinin hepsinin yanlış bir anlaşılma olduğunu söyleyebilirim." dedim.

"Bunlar beni neden ilgilendirsin?" diye soran Barlas ile "Belki beni kırdığın için özür dilersin diye düşünmüştüm." dedim.

"Özür dilerim oldu mu?" diye soran Barlas ile "Hayır" dedim. Barlas kaşlarını çatarken "Başka ne yapabilirim ki?" diye sordu.

"Semih ya da Gizem beni kızdırdığında yanağıma bir buse kondurur." dedim gülümseyerek. 

"Nasıl yani seni öpmemi mi istiyorsun?" diye şaşkınlıkla soran Barlas ile "Ben Semihlerin kendini nasıl affettirdiğini söyledim. Sen yap demedim." dedim gülerek.

"Ama belki öpsen fena olmazdı." dedim kasadan çıkıp onun kasasına yaklaşırken. Barlas etrafa bakındıktan sonra tereddütle yanağıma bir buse kondurmak için yaklaşırken bir anda yüzümü ona çevirdim.

Dudaklarımız birbirine birkaç saniyeliğine değerken kalbim yerinden çıkacakmış gibi hissettim.

Barlas benden ayrılırken hızla kasama geri döndüm. Tüm vücudumu ateş kaplarken Barlas'a baktım.

Şok olmuş şekilde dudağına dokunurken gülmemek için kendimi tuttum. O sıra bir müşteri aldıklarını Barlas'ın kasasına koyarken Barlas fark etmemişti bile.

"Sizinle ben ilgileneyim efendim." dedim müşteriyi kendi kasama yönlendirirken. Müşteri aldıklarını benim kasama koyarken "Arkadaşının neyi var?" diye sordu.

"Ufak bir şokta da. Siz onun kusuruna bakmayın." dedim. "Ben senin gibi güzel bir kız ile çalışsam şoktan çıkamazdım herhalde." diyen müşteri ile gülümseyerek aldıklarının ücretini söyledim.

Müşteri alışverişini tamamladıktan sonra Barlas'a döndüm. Yenice kendine geliyordu. Daha önce de öpüşmüştük.

Yani küçükken ufak bir şeydi ama yine de öpüşmüştük. Buna rağmen hala şoka girmesi beni güldürdü.

O esnada telefonumun çalması ile Semih'in aradığını gördüm. Telefonu açtım ve kulağıma götürdüm.

"Dolunay neredesin?" diye soran Semih ile "Köşedeki marketteyim." dedim. "Alışverişini tamamla da gel evinin önündeyiz." diyen Semih ile güldüm.

"Burada çalışıyorum." dedim. "Cüzdanını falan mı unuttun da seni çalıştırıyorlar? Hemen geliyoruz." diyen Semih ile gerçekleri anlatmama izin vermeden telefonu kapattı.