Elma Ağacı

Korkuyorum

Ben korku ile Barlas'a sarılırken kafamı da göğsüne gömmüştüm. "Dolunay sadece elektrikler kesildi." diyen Barlas ile kafamı göğsünden kaldırmadan "Korkuyorum" dedim.

Barlas telefonundan feneri açtı ve "Hadi seni odana götüreyim." dedi. Beraber ayaklanırken ne olur ne olmaz diye Barlas'ın dibinde yürüyordum.

Merdivenlerden çıkarken neden jeneratörün çalışmadığını düşündüm. Belki de katil ayarlamıştır. Bizi burada karanlıkta öldürecekti.

Beraber odama girerken Barlas "Hadi seni yatırayım." dedi ve yatağımın yorganını açtı. Ben yorganın içine girerken Barlas üstümü örttü.

"İyi geceler." diyerek odamdan çıkacakken Barlas'ı durdurdum. "Barlas yanımda kalsan olmaz mı?" diye sormam ile Barlas'ın kaşları çatıldı.

"En azından uyuyana kadar yanımda kal. Çok korkuyorum" demem ile Barlas tereddütle yatağıma oturdu.

Halinden yorgun olduğu gözüküyordu. Bir ümitle "Barlas hadi yanıma uzan" dedim. Barlas şaşkınlıkla bana bakarken "Dolunay bu doğru olmaz." dedi.

"Kim beraber yattığımızı fark edecek? Hem ben aşırı korkuyorum." dedim. Barlas tereddütle yanıma uzanırken gülümseyerek ona sarıldım. Kokusu içime işlerken gözlerimi kapattım ve kendimi uykunun kollarına bıraktım.

Sabah çalan alarmım ile gözlerimi açtım. Yatakta doğrulurken Barlas'ın burada olmadığını gördüm. 

Kaşlarım çatılırken üstümü değiştirip aşağı indim. Mutfak tarafından mis gibi kokular gelirken sanki annem mutfaktaymış gibi hissettim.

Mutfağa girdiğim de Barlas'ın kahvaltı hazırladığını gördüm. Hiçbir şey söylemeden kapıya yaslandım ve Barlas'ı izlemeye başladım.

Beni fark etmeden domatesleri doğrayan Barlas'ın hızına çok şaşırdım. Yetenekli bir aşçı gibi domatesleri hızlı ve güzel kesiyordu.

Barlas arkasını döndüğünde beni görmesi ile üstüme çeki düzen verdim. "Günaydın." dedim gülümserken.

"Günaydın." demesi ile hazırladığı kahvaltı masasına yaklaştım ve "Çok yeteneklisin olum sen" dedim ağzıma bir zeytin atarken.

"Tek başıma yaşamanın avantajları." deyip burukça gülümsemesi ile tebessüm ettim. 

Kestiği domatesleri masaya koyarken "Kahvaltıyı yapalım da ben evime gidip üstümü değiştireyim." dedi Barlas.

"Semih'in burada birkaç kıyafeti var. Onları giyiverirsin." dedim. Barlas "Olur" derken masaya oturması ile ona gülümsedim.