Three

15.7K 661 53
                                    

Chapter three

Jao

"I'm on my way, Sera."

Itinuon ko ulit ang aking paningin sa daan nang lumiko ako. I'm on my way to Allejos' house after I finally accepted his case. Tinawagan agad ako ni Sera na kailangan kong pumunta sa bahay niya dahil iyon ang gusto ng pasyente. I'm his private slash personal doctor from now on so I silently agreed to his conditions.

"Okay. Thank you Jao," sagot ni Sera sa kabilang linya. "I'll hang up, marami pa akong pasyente."

"Bye," I bid my goodbye to her then she hang up. I just sighed and focused on the road. Pagkatapos ng ilang minuto ay nakarating na ako sa address na ibinigay ni Sera sa akin.

I stopped my car and honked in front of the gate. A lady guard went out and walked near the driver's seat. Ibinaba ko ang bintana upang makausap siya.

"Doctor Vasco. I'm here for Mr. Allejos," pagpapakilala ko sa babae. Bahagya niya sinulyapan ang likuran ko, siguro ay tinitingnan kung mayroon akong kasama. "I'm alone," I said to her.

She nodded at me and smiled thinly.

"Mr. Allejos is waiting for you, Sir," aniya sa akin. Tumango ako sa kanya bago pinaandar ang kotse nang hinayaan na ako nitong makapasok. His driveway is not that long so I arrived in front of his house fast. Bumaba ako sa sasakyan matapos itong maparada ng maayos. I fixed myself before I walk in front of his door.

Nakasuot lang ako ng black long sleeves na itinaas ko hanggang siko at bukas ang tatlong butones sa dibdib. My top's inserted in my navy jeans paired with a black shoes. Bitbit ang aking bag na may laman ng mga gamit ko ay naglakad ako patungo sa pintuan ng malaki niyang bahay. I was about to knock when the door opened and I'm welcomed by a lady.

She's wearing a black slacks and a white top beneath her blazers. She's damn formal and professional. She's hot all in all. Mataray tingnan ngunit maganda.

"Good morning Doctor Vasco. I am Adeline, Mr. Allejos' personal assistant," pagpapakilala niya. "Sa living room nalang muna kayo maghintay, utos ni Sir," sabi nito sa akin. I am completely staring at her and when I came back to my senses I cleared my throat.

"Okay," I answered. She leads the way and I followed her silently. Hindi ko napigilan ang sarili kong mapatingin sa likuran ni Adeline. She got cakes though. Her body's straight as she's walking, leading me to the living room.

Malaki ang bahay ni Allejos. Masasabi ko na mayaman talaga ito. Hindi ko mapigilang mapatanong kung paano siya nagkaroon ng takot sa mga lalaki. It's not written on his files. Pati ang tagal ng phobia niya ay hindi nakalagay doon. Halata rito na tinatago niya ang kanyang kalagayan.

I've seen him twice already. The second meeting was an accident. Dahil sa pagmamadali ko ay hindi ko namalayan na maling kotse ang pinasok ko. Naaalala ko parin ang takot sa mga mata niya at pagkataranta. I can clearly remember how he shivered and catch his breath that time. Hindi ko alam kung ano ang pumasok sa isip ko kung bakit ako pumatong sa mga hita niya para pigilan siya sa pag-atake sa akin. It's really unnecessary because I can just step out from his car—but I didn't. Instead, I helped him calm down. I don't know if it helped him so I got out to stay away from him and give him space.

That was the day when I witnessed how he'll react around man. Hindi ko alam kung iyon na ba ang buong reaksyon niya o may mas malala pa doon. At least that interaction gave me a small information about him.

Iminuwestra ni Adeline ang upuan kaya't umupo ako roon. I looked around the place and noticed that she let me sat on a single couch across the other with a distance that I guess, three meters away from each other.

Treatment (BxB) CompletedTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon