Treatment (BxB) Completed

Twenty-six

Chapter 26

Jao

"Yvan!"

Natuod ako sa aking kinatatayuan at hindi makagalaw. I was staring at him as if convincing myself that he's really here, that he's real. My mind's not just playing with me. Nakatitig din sa akin si Yvan ngunit kalaunan ay lumihis ang paningin nito at dumiretso sa aking likuran.

"Doc," he greeted and walked near Sera and Francis, completely ignoring me as he passed by without glancing at me at all. His shoulder didn't touched mine but it felt like he bumped into me, making me feel like he really did that on purpose. I froze at my place unable to absorb what had just happened.

My heart stings right now...

I went back to my senses—half of myself, maybe. Bumalik na ako sa table namin kung nasaan ang mga kasamahan ko at nag-iinuman. Si Kyle nalang at Joann ang nasa table kaya't tahimik akong umupo ngunit napansin nila iyon.

"You okay?," tanong ni Kyle sa akin. Tumingin ako sa kanya saglit at tumango bago umiwas ulit ng tingin at kumuha ng hindi pa nabubuksan na alak. Agad ko iyong binuksan at diretsong nilagok. Umigting ang panga ko habang pinapakalma ang sarili.

I do not know why this is affecting me so much. What do I expect? That he'll greet we with open arms? That's impossible to...happen.

"Si Yvan ba 'yon kuya?" Napahinto ako sa tanong ni Joann. Ilang segundo bago ko ito sinagot.

"Oo," sagot ko nang hindi ito tinapunan ng tingin. "Cr lang ako," paalam ko sa kanilang dalawa at agad na tumayo. Mabilis akong naglakad papasok sa loob ng bahay ni Sera. I am already familiar with the place so I immediately arrived at her house's comfort room at the second floor.

Walang tao rito sa taas kaya rito ko napiling dumiretso at hindi sa baba dahil panigurado maraming tao roon at matatagalan lamang ako. The house is huge and the party's not crowded but I feel suffocated. Parang kailangan kong lumayo para huminga at mapakalma ang sarili.

I went inside the comfort room and faced the big mirror inside. I stared at my reflection for a while before I decided to wash my face. Dinama ko ang lamig ng tubig sa mukha ko at ipinatong ang dalawang kamay sa magkabilang bahagi ng sink bilang suporta sa bigat ko. Nakayuko ang ulo habang tumutulo ang tubig sa mukha ko. I breathe deeply before standing straight, grabbing a clean dry napkin at the side to wipe my face. Matapos kong mapunasan ang mukha ko ay itinapon ko sa gilid ang ginamit na pamunas. Tiningnan ko ulit ang repleksyon ko sa salamin.

I need to go back there and there is a high possibility that I'll see him again. Now that he's here i can't keep on avoiding him. Not that I am trying to avoid him because he's doing it to me first obviously. Ngayong nandito na siya ay nakaramdam ako ng tuwa ngunit ang katotohanan na hindi ako nito pinapansin at ang posibilidad na wala na akong pag-asa...hindi ko maiwasang masaktan.

I sighed deeply. Akmang lalabas na ako nang biglang bumukas ang pinto dahilan para mapahakbang ako paatras.

"What—

My eyes widened when I get to see the person who entered. Bumaba ang tingin ko sa pinto nang inilock niya iyon. Bumalik ang tingin ko sa taong pumasok na ngayon ay nakatitig na sa akin. I don't know what's on his mind but the way he's looking at me, they're so intense that I feel like I'll melt at where I am standing.

"Jao..."

Napahakbang ako paatras nang magsimulang humakbang si Yvan palapit sa akin. Everytime that he take a step closer to me, I take a step backwards. Iyon ang ginawa ko hanggang sa lumapat ang likuran ko sa malamig na pader ng banyo. Tuluyan nang nakalapit si Yvan sa akin. One more step and our body will be pressed to each other.