Seven

13.1K 581 75
                                    

Chapter 7

Jao

Isang linggo na ang lumipas. Patuloy parin kami sa therapy ni Yvan at ngayon katatapos lang namin.

"You're improving," sabi ko sa kanya habang isa-isang nililigpit ang gamit. "You're improving fast. Galing mo," nakangiti kong dagdag.

"Yeah, magaling din ang doctor ko kaya ganoon," nakangiti nitong sabi sa akin. For the past one week, we became closer. Naging komportable na si Yvan sa akin. Nakikipag-usap na ito ng maayos nang hindi nagkaka-panic attack. We also hang out sometimes on his house after the therapy. Sa hospital, bahay at dito lang ang naging gawi ko sa buong linggo. I am glad that he's getting better from time to time.

Sooner he'll fully recover. For the next stage, I'll associate him with real men. Ang hindi pa lang namin nagagawa ay ang physical contact. I haven't touched him yet—except for those unexpected scenarios. It will be the last stage and the hardest for him.

"Ah, by the way," napalingon ako kay Yvan. "Dito ka na maghapunan," anyaya niya sa akin.

"Do you cook?," I asked.

"Well..." Pinagmasdan ko siya habang kinakamot ang batok. I chuckled at him.

"You don't cook. Ako na ang magluluto," pag-volunteer ko at agad na tumayo. "What do you want to eat?," I asked him.

"Sinigang," sagot niya.

"Shrimp?"

"No. I'm allergic to shrimp," my mouth formed an 'o' of what he said. So he's allergic to shrimps. Then I won't cook shrimps.

"Okay. Do you want to help me?," tanong ko sa kanya.

"I'll take a shower first."

I nodded at Yvan before he got up and walked upstairs. Ako naman ay walang imik na nagtungo sa kanyang kusina at agad na hinanda ang mga ingredients ng lulutuin na sinigang. I'm planning to cook his request, a pasta and stir fried vegetables. Kumakain naman yata siya ng gulay sa tingin ko dahil maraming gulay sa ref niya.

While preparing I heard my phone ring. Nakalagay ito sa mesa kaya't inabot ko ito at sinagot ang tawag na mula kay Top.

"Hello boss?," bati ko sa kabilang linya.

"Where are you?," he asked.

"I'm at work. Why? Is there any problem?," kumunot ang noo ko habang nagtatanong sa kanya.

"You're not with Hydra?"

Mas lalong kumunot ang noo ko dahil sa tanong nito sa akin. Bakit niya tinatanong?

"I am not with her, boss."

"She ran off a while ago after she talked to me. Kyle can't track her," I heard Top's sigh from the other line while I stilled because of what he said.

"A-Ano ang nangyari?," nag-aalala kong tanong. Panandaliang tumahimik si Top ngunit sumagot din.

"I'll tell you if you get here. I'll hang up," he ended the call. Ako naman ay natulalang nakatingin sa screen ng phone ko. Naguguluhan at nagtataka kung ano ang nangyari. Hindi ko maiwasang mag-alala kay Hydra. Why did she ran off? Where the hell is she right now?

Naputol ang pag-iisip ko at bumalik sa sarili nang marinig ang boses ni Yvan.

"Are you okay?," he asked me while staring straight at me. Sandali akong natigilan ngunit agad din na tumango sa kanya.

"Yeah," pagsisinungaling ko dahil sa loob-loob ay hindi na talaga ako mapakali at gusto ko ng hanapin si Hydra. But I can't leave Yvan here. Nagboluntaryo na akong paglutuan siya.

Treatment (BxB) CompletedTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon