GETTING PREGNANT BY A BILLIONAIRES GANGSTER

--Chapter 19--

GETTING PREGNANT BY A BILLIONAIRES GANGSTER

--chapter 19--

Ganito ang eksena namin araw araw at masaya ako dun. Siya palagi nagluluto, nagliligpit, nanghuhugas at naglalaba.

Kahit nga bumili ng gatas at diaper ng mga bata siya na din ang gumagawa. Talagang pinanindigan niya ang pagiging ama ng mga bata.

———

Nagising ako sa ingay sa labas. Tiningnan ko ang orasan, alas 7 na pala. Lahat ng tao sa ganitong oras ay gising na at busy sa kanya kanyang trabaho.

Kinabahan ako ng wala ang mga bata sa tabi ko. Kahit ano nalang ang naiisip ko.

Paano kung plinano nila ang lahat ng ito. Paano kung pakitang tao lang ang ginagawa ni Nathan para makuha niya ang loob ko.

Pano kung yung bata lang pala ang habol nila sa akin. Paano kung naging mabait lang sila sa akin para mapagkatiwalaan ko sila.

Kung ganun mas madali sa kanila ang pagkuha sa mga bata. Tapos itatakas at lilipad  sila sa ibang bansa kasama ng mga bata.

Dali dali akong pumunta sa sala. Walang bakas ni Nathan ang nakikita ko. Wala na rin ang kanyang mga gamit.

Pumunta din ako sa kusina, at ni anino niya ay wala rin. Halos maiiyak iyak na akong lumabas ng bahay.

Lahat ng takot at pangamba ko ay napalitan ng saya. Nakita ko si Nathan sa labas, bitbit ang dalawang bata sa magkabilang braso.

"Goodmorning Shane" bati niya tsaka ngumiti.

Damn, that smile melt my heart.

Ngumiti lang ako bilang tugon.

"Ok ka lang bah? Pasensya na ha kung hindi ako nakapagpaalam sayo. Himbing na himbing ka kasi sa pagtulog eh" sambit niya. Alam kong bakas pa sa mukha ko ang pag aalala.

"Sabi kasi ni Manang nakakubuti daw ang sikat ng araw sa mga bata kaya pinainitan ko sila" dagdag niya tsaka ngumiti uli.

"Tama na yan, medyo masakit na ang sinag ng araw, nakakasama yun sa mga bata alam mo namang sensitive pa ang kanilang balat." saad ko sa kanya.

Pumasok na ako sa loob at sumunod na rin siya. Pumunta ako sa kusina upang makapagluto.

"Tapos na akong magluto" aniya na proud na proud.

Pumunta ako sa lamesa at tinanggal ko ang nakatakip doon. Nakita ko ang isang mangkok ng ginataang nangka.

"Tikman mo masarap yan"--

"At isa pa pala, nilabhan ko narin ang mga damit mo." pacute niyang sabi.

"Ano?" gulat kong tanong.

"Bakit may problema ba" tanong niya.

Nagsimula na akong datnan kahapon. And inilagay ko sa basket ang panty kong may mantsa ng dugo.

Nakakahiya kung makita niya yun, hindi naman siguro dahil puro yun itim.

"Nathan...." saad ko.

"Bakit?" tanong niya na ngayon ay inilagay na ang mga bata sa kama.

"Nilabhan mo rin ba pati mga underwear ko" tanong ko uli.

"Oo" tipid niyang sagot.

"Kasi yung mga panty ko--" hindi ko na natuloy ng sumingit siya.

"Yun bah, wag kang mag aalala, binabad ko muna" sabi niya.

Wow hindi ko alam na alam niya ang mga bagay na ganun, pero curious ako kung anong inilagay niya pangbabad.

"Ano palang inilagay mo pang babad." tanong ko.

"Chlorine, kasi sabi ni manang pag may mantsa ang damit ibabad muna daw sa chlorine" sagot niya.

Nanlusok ang mga mata ko sa sinabi niya. Itim yun lahat tapos binabad niya sa chlorine. Malilintikan ka talaga sa akin.

"Putcha ka, anong chlorine, hindi mo ba alam na bawal ibabad amg mga itim at de color sa chlorine" galit kong turan.

Magsasalita na sana siya pero agad akong lumabas. Pinuntahan ko ang mga labahin, nakita ko isang balde.

Nanlumo ako ng makita ko kung anong itsura ng pante ko. Kakabili ko lang sa kanila. Tatabasin ko talaga lahat ng brief mo humanda ka sa akin.

———

"Sorry na" ito ang palagi kong sinasabi kay Shane pero hindi niya ako pinapansin.

"Hindi ko naman kasi alam na bawal pala yun. Sorry" pagmamakaawa ko sa kanya.

Imbis na sagutin niya ako, pumunta siya sa kwarto, paglabas niya may hawak na itong gunting.

"Hoy anong gagawin mo" tanong ko ng binuksan niya ang maleta ko at may hinahanap.

Kinuha niya lahat ng brief ko, at tinatabas ito.

"Ano ba yang ginagawa mo" pigil ko sa kanya.

Hindi siya nagsalita at patuloy lang sa pagtabas hanggang sa pinong oino na lahat ng brief ko.

Pumunta ito sa kwarto na parang wala lang.

"Mga brief ko" tanging saad ko nalang. Sinundan ko siya sa kwarto.

"Ano bang problema mo ha" galit kong turan.

"Eh ikaw ano bang ginawa mo ha" sambit niya sa akin.

"Hindi ko nga alam diba na bawal pala yun" pagpapaliwanag ko.

"Sa susunod kasi wag kang makialam" taray niyang sabi.

"Nilabhan ko lang naman eh, mas mabuti ang nangyari sa pante mo dahil masusuot mo pa, tingnan mo brief ko halos di na maitsura" turan ko.

"So ibig sabihin non magpasalamat pa ako sayo?. At isa pa mayaman ka naman eh, kaya mo namang bumili ng madaming mamahaling brief" sigaw niya sa akin.

Tong babae talaga to, isip bata kahit may anak na. Nakakainis din minsan ang ugali nito, kung di ko lang to mahal.

"Ang sabihin mo gusto mo lang makita ang alaga ko" sambit ko.

"Wow ang kapal mo" sigaw niya.

"Gusto mo lang makita akong walang saplot. Manyakis ka din no" taray ko.

"Abat--" hindi na niya natuloy ng sumingit ako.

"Wag kang mag aalala, sayo lang to papasok, wala ng iba pa" sabi ko at nagwinked pa.

"Manyakis ka talaga akala mo daks ka--" sigaw niya.

"Ows, talaga, tingin mo hindi ha" sabi ko at unti unti siyang nilapitan.

Ayaw ko talaga sa lahat, pakialam tong napakalusog kong alaga.

Bawat hakbang ko papalapit sa kanya ay humahakbang din siya papalayo.

"Huli ka" saad ko ng makasandal siya sa pader. Agad ko siyang ikinulong sa mga braso ko.

"Anong gagawin mo ha" nanginginig niyang tanong.

"Alam mo bang nagagalit alaga ko pagpinakikialaman siya. Lalo na sa katulad mo Shane" sabi ko at tiningnan siya mula ulo hanggang paa.

Damn, shes so fuckin sexy aakalain mong wala siyang anak.

Unti unti kong inilapit ang mukha ko sa kanya, inamoy ang mabango nitong leeg.

"Nathan--" saad niya ng unti unti kong ilapat ang bibig ko sa napakalambot niyang labi.

"Uhmm--" bigkas niya ng simulan ko siyang halikan. I kiss her ao passionately and full of love.I hold her waist tighly.

Hindi nagtagal ay sumasabay narin siya sa mga halik ko. Ilang minuto din kaming naghalikan hanggang sa kumalam na sikmura ko.

"Maghanda ka na kakain na tayo" saad ko tsaka umalis na. Naiwan na man siyang nakatulala.

--end of chapter 19--