GETTING PREGNANT BY A BILLIONAIRES GANGSTER

Chapter 36

GETTING PREGNANT BY A BILLIONAIRE GANGSTER

--chapter 36--

"Shane, ok ka lang" tanong ni Nathan

Wala akong imik habang nagbyabyahe kami ni Nathan patungong bahay. Hindi talaga mawala sa isip ko ang sinabi ni Michael bago kami umalis.

"Wag mo nang aalahanin pa ang sinabi niya, hindi ko papayagan na mangyari uli yun" seryosong sabi nito na animoy alam ang iniisip ko.

"Hindi mo kilala si Michael--"

"Pero hindi niya din alam kung sino ako--"

He's right kung pag uusapan lang ang mga connection, mas madaming connection si Nathan. Pero may pagkatuso si Michael.

"We're here--" sambit niya.

Sa sobrang pag iisip ko hindi ko na namalayan na nakarating na pala kami. Lumabas ito at pinagbuksan ako.

"Salamat--" saad ko ng makalabas.

"Sige una na ako--" paalam niya.

"Nathan--" pigil ko.

Putcha, ano bang nakain ko.

"Bakit may problema ba--" tanong nito.

"Wala, wa--la naman--" sagot ko.

"Ok, sige una na ako--" paalam uli nito at binuksan ang pinto ng kotse.

"Nathan--" pigil ko uli.

"Yes, may gusto kaba kang sabihin--" tanong nito.

"Sasabihin? anong sasabihin ko? bulong ko.

Pinipigilan ko siya tapos ngayon wala akong sasabihin, nagmumukha tuloy akong tanga.

"Ano kasi--" bigkas ko habang nag iisip.

"Ano--" tanong naman ni Nathan na naghihintay sa sagot ko.

"Hahahaha--" tawa nito.

"Bakit ka tumatawa" inis kong tanong.

"Ano nga kasi, kanina mo pa ako pinipigilan--" sambit nito at tumawa uli.

"Kasi--"

"Edi umalis ka--" taray kong saad ng hindi ako makasagot at umalis na.

Narinig ko namang sinirado ni Nathan ang kotse. Akala ko aalis na siya pero nagkakamali ako.

"Hoy ano nga--" tanong nito habang hinahabol ako.

"Ewan ko sayo--"

"Hayst. Sabihin mo na--"

Paano ko sasabihin sayo kong pati ako hindi ko alam kong anong sasabihin ko sayo. Nakakainis, ano ba kasing nangyayari sa akin.

Hanggang sa nakaabot na kami sa bahay. Nadatnan ko si Manang na pinapatulog ang mga bata.

"Mabuti naman at tulog na ang mga bata--" saad ni Nathan.

"Sige na manang pwede kanang umalis--" dagdag niya.

"Hindi manang dito ka muna--"

"Sige na manang, may gagawin ka pa diba" saad nito at nilakihan ng mata si Manang.

"Opo ma'am eh, may gagawin pa po ako. Paalam po ma'am sir" bigkas ni manang at umalis na.

"Wag ka munang babalik manang" habol pa niyang sigaw at ngumiti ng pilyo.

"Shane--" sambit nito sa akin.

"Pwede ba umalis ka na" saad ko.

"Sige na--"

"Anong sige na ang pinagsasabi mo" inis kong tanong.

"Ano ng sasabihin mo. Nacucurios na ako. Kung may gusto kang sabihin, sabihin mo na" sambit nito

"Wala nga--"

"Anong wala--"

"Wala as in none, wala akong sasabihin sayo."

"Ano, pinipigilan mo ako tapos wala ka palang sasabihin--"

"Kaya nga umalis kana--

"Ok sabi mo eh" saad nito tsaka tumalikod na.

"Kung minamalas nga naman--" bigkas nito sabay patak ng malakas na ulan.

"Wag kang oa, may payong ako dyan" taray kong saad.

"Hindi mo ba alam kong gaano ka delikado magdrive ng ganito kalakas na ulan--" bulyaw nito.

"Ewan ko sayo, edi dyan kalang at maghintay kung kailan titila ang ulan--" bulyaw ko din sa kanya at pumunta sa kusina.

Medyo malamig kaya balak ko sanang uminom ng kape para mawala ang lamig na nararamdaman ko. Kinuha ko ang maliit na kettle at nilagyan ng tubig.

Pagkatapos ay sinimulan ko na itong painitin. Medyo makalat sa kusina kaya naglinis ako.

Ganun nalang ako nagulat ng may biglang may humawak sa bewang ko. Hinatak ako nito, hanggang sa nakita ko si Nathan na hanggang tenga ang ngisi.

Bigla nalang niya akong sinunggaban ng halik. Halik na puno ng pagmamahal. Hanggang sa kinarga ako nito na hindi padin umaalis ang mga labi nito sa akin.

Ipinatong niya ako sa lamesa at tumigil sa paghalik.

"Hindi mo na kailangan ng kape para mainitan Shane--" saad nito at ngumiti ng pilyo.

Hinalikan niya uli ako hanggang sa sumasabay narin ako sa mga halik niya. Ilang minuto din kaming naghalikan and my body wants more than a kiss.

Napatigil siya sa paghalik ng biglang may tumunog, ang pinainitan ko palang tubig kanina.

"Tsk. Disturbo" saad nito tsaka lumapit siya don upang patayin ang apoy at bumalik uli sa akin.

"Let's continue honey" sambit nito tsaka hinalikan ako uli.

Nabigla uli ako dahil kinarga na naman ako. Hindi ko alam kong saan niya ako dadalhin, basta ang alam ko lang--.

"Putcha--" sigaw ko ng ihagis niya ako sa kama. Sa kabilang kwarto niya pala ako dinala. Baka mumultuhin ako ni Tita at tito pag may mangyari kababalaghan sa amin dito.

"Hahahaha--" haba nitong tawa.

"Nakakatawa? Happy? Happy? " inis kong sabi at tumayo.

"Ops saan ka pupunta, kakasimula pa lang natin--" pigil nito sa akin habang ngumiti ng malapad, pero sinamaan ko lang siya ng tingin.

"Ikaw naman, di ka naman makahintay--" pilyo nitong saad.

"Uhmm--" saad ko ng bigla niya uli ako halikan.

Hindi katulad kanina, ngayon ay punong puno na ng pananabik at pagnanasa.

Gumagalaw narin ang kamay nito sa ibat ibang parte ng aking katawan. Mas diniin pa niya ang halik ng makarating ito sa aking leeg.

Ang mga kamay nitoy umabot na sa aking dibdib pero linagpasan niya lang ito. Putcha, alam kong flat ako, pero hindi ibig sabihin non wala akong dibdib.

Hindi ko alam kong paano niya natanggal ng ganun ka bilis ang pang ibaba kong saplot. Bumaba na ang halik nito sa aking dibdib hanggang sa puson.

He spread my legs slowly, and tiningnan nito ang aking hiyas. Hanggang ngayon nahihiya parin ako kahit ilang beses ng may nangyari sa amin.

"Don't be shy Shane--" saad nito ng unti unti ko sanang isara ang pagbuka ng mga binti ko.

He ready to attack mine ng biglang umiyak ang isa naming anak.

"Wag niyo naman sanang sirain ang kaligayahan ng mama niyo--" saad ko sa aking isipan.

"Mag ayos ka na--" utos nito tsaka tumalikod.

"Tsk--" rinig ko pa dito bago tuluyang pumunta sa kabilang kwarto.

"Bitin--" tanging saad ko na lamang.

--end of chapter 36--