GETTING PREGNANT BY A BILLIONAIRES GANGSTER

Chapter 32

GETTING PREGNANT BY A BILLIONAIRE GANGSTER

--chapter 32--

Halos tatlong araw na ng hindi kami nag uusap at nagkikita ni Nathan. Miss na miss ko na siya, sobra.

Pero napakasakit kasi ng ginawa niya sa akin, at alam niya yun. Nagtiwala ako sa kanya, but this time he broke me again.

Gabi na. Medyo maulan ulan. Hindi ako makatulog dahil sa pag iisip sa mga sinabi ni Nathan sa akin. Sa pag iisip ko nakaabot ako sa gawaing bahay.

Tama, ang mga nilabhan ko. Dali dali akong lumabas at kinuha ang mga damit na nakasampay. Hindi naman masyadong maulan kaya medyo basa lang ng kaunti ang mga damit.

Pagkatapos kong makuha ang lahat, I saw someone sa kalsada na lalaking nakatayo. Hindi ko maaninag kasi madilim, pero alam kong nakatingin ito sa akin.

Agad akong pumasok at sinara ang pinto at lahat ng mga bintana. Sino ang lalaking yun, bakit siya tumitingin sa akin. Anong gagawin niya.

Matangkad siya, kasing tangkad ni Nathan. Baka si Nathan yun, dahil baka gusto niya ako uli makausap.

Agad kong tinawagan si Manang upang malaman kung nandyan ba si Nathan. Nagulat nalang ako sa sinabi niya.

"Nandito po ma'am, kumakain--"sagot ni manang.

Agad tumayo lahat ng balhibo ko. Kung hindi si Nathan, sino?.

Hinawi ko ang kurtina, mas lalo akong kinabahan ng nandon pa din ang lalaki. Ganun padin ang posisyon niya, nakatayo at tumitingin sa akin.

"May problema po ba ma'am Shane" tanong ni manang

"Akala ko po kasi si Nathan, ang lalaking nasa harap ng bahay namin. Sige po manang ibaba ko na po ito." saad ko at binaba ang linya.

Halos nanginginig na ang lahat ng katawan ko. Anong gagawin ko. Paano kung multo lang pala yun. Pero imposible naman yun.

Mas lalo akong kinabahan ng may kumatok sa pinto. Mas palakas ito ng palakas. Sino ang tao na ito. Anong motibo niya sa akin.

"Shane, buksan mo, si Michael ito" saad ng lalaki.

Si Michael, si Michael ang lalaking iyun. Imposible, hindi niya ako kayang takutin ng ganun. Agad kong binuksan ang pinto.

May dala itong cake at flowers.

"Michael, ikaw pala." saad ko.

"Flowers and cake for you" bigkas nito.

"Salamat, salamat din dahil nandito ka. Ikaw ba yung lalaking kanina pa nakatayo sa kalsada." deretsong tanong ko na ikinoot ng noo niya.

"Walang ano man, yung lalaki dun sa labas, nakita ko din yun. Nilapitan ko nga pero bigla nalang siyang tumakbo." sad nito.

"Nakita mo ba ang mukha niya" tanong ko.

"Hi--hindi eh, nakama--mask" utal na sagot nito.

"Sige pumasok ka muna" anyaya ko at pumasok siya.

"Kaya dapat kang mag iingat si Shane, delikado ang panahon ngayon" sambit nito.

"Salamat--"

"Kainin mo na tong cake ko, masarap yan" bigkas nito.

"Naku, bukas nalang, busog pa ako eh" tanggi ko sa kanya.

"Ano ba yan, binili ko yan para sayo." saad nito. Ayaw ko din namamg magtampo ito sa akin kaya kinain ko na.

"Masarap ba--" tanong nito at tumango lang ako bilang pagsang ayon.

"Kain pa Shane--" bigkas nito.

"Ubusin mo--"

Maya maya pay bigla nalang akong nahilo. Anong nangyayari sa akin. Halos nangangalay na ang buo kong katawan.

"Michael--" saad ko.

"Kain pa Shane, ubusin mo--"

"Anong ginawa mo sakin, anong inilagay mo sa cake nayan" saad ko tsaka tumayo papalayo sa kanya.

"Wala naman Shane--" saad nito.

Medyo malabo na ang mata ko, pero alam kong ngumisi ito na para bang may balak na masama. Lumapit ito sa akin.

"No dyan ka lang, wag mokong lapitan" pigil ko pero hindi siya nakinig.

Lumapit siya sa akin at hinalikan ako ng marahas.

"Ano ba--" sambit ko at kumuha ng lakas para itulak siya at sinampal.

"Fuck Shane, akin kalang--" saad nito.

Paano niya nagawa sa akin ang lahat ng ito, pinagkatiwalaan ko siya. Akala ko hindi na. iya ako uli distorbuhin matapos kaming mag usap.

Agad akong pumunta sa kwarto para sana ilock itobpara di na niya ako mahabol, pero bago pa man ako makapasok agad niyang hinila ang kamay ko.

"Saan ka pupunta Shane--"

"Bitawan mo ako" galit na bigkas ko.

"No, you're mine Shane-- saad nito at muli akong hinalikan.

Ang halik niyay puno ng pagnanasa. Hindi ko lubos akalain na gagawin ito ni Michael sa akin. Napakabait niya.

Agad niya akong dinala papuntang sala at pinahiga sa sofa.

"Michael please, wag mong gawin sa akin ito" pagmamakaawa ko.

Pero hindi siya nakinig, wala siyang pakialam. Parang nasapian ng demonyo si Michael, ni hindi ko na nga siya kilala dahil sa ginagawa nito sa akin.

Marahas parin niya hinalikan ang leeg. Idinako ko ang tingin sa paligid. May nakita akong vase sa lamesa. Kumuha ako ng lakas para kunin ito.

Agad ko itong ipinukpok sa ulo ni Michael. Agad siyang
kumalas sa paghalik aa akin at napaupo sa sahig at dinamdam ang sakit sa ulo niya.

Kaya nagkaroon ako ng pagkakataon na tumakas agad akong tumayo at pumunta sa labas. Gusto kong sumigaw pero di ko magawa, hilong hilo na ako.

Nagulat nalang ako ng biglang hinawakan ni Michael ang buhok ko at kinalagkad papasok sa bahay. Bakit ginagawa ni Michael ito sa akin.

Binalik niya ako sa sala at pinahiga. I saw the lust and anger sa mga mata nito.

"Michael please--" pagmamakawa ko sa kanya. Pero wala nakikita ko sa mga mata niya na wala siyang pag aalangan kung ano man ang gagawin niya sa akin.

Sinimulan niya amo uli halikan. Sinampal ko siya sa pangalawang pagkakataon.

"Ahh" napasigaw ako sa sakit ng bigla niyang sinuntok ang puson ko.

Namimilipit ako sa sobrang sakit.

"Nathan--" sigaw ko. Nagbabakasakaling dumating siya.

"Nathan-- sigaw ko uli.

"Na--nathan" hindi ko na natapos ng unti unting dumilim ang paningin ko.

"Nathan--" muli kong sabi bago tuluyang nawalan ng malay.

--end of chapter 32--