27. Εκπαίδευση- part 1

67 13 27
                                    

Ο Λεωνίδας ξύπνησε στις πέντε τα ξημερώματα. Έξι η ώρα έπρεπε να είναι στο σπίτι των Γεωργίου, να πάρει τον Αλέξανδρο και να πάνε μαζί στα γραφεία της ARAK. Όλη την ημέρα θα παρακολουθούσαν κάποια σεμινάρια, τα οποία θα ήταν το θεωρητικό μέρος της εκπαίδευσης τους. Το πρακτικό μέρος θα γινόταν στις ΗΠΑ.

Έπινε καφέ στην τραπεζαρία όταν ξύπνησε και η Έλσα. Εμφανίστηκε στην είσοδο του σαλονιού μόνο με τη ρόμπα της, με μαλλιά αχτένιστα και μαύρους κύκλους. Παρόλα αυτά ήταν πανέμορφη.

"Καλημέρα." Του είπε νυσταγμένα.

"Καλημέρα, μωρό μου." Της απάντησε. Η Έλσα κάθισε δίπλα του. Θα προτιμούσε να μην ξυπνήσει μαζί του, να μην τον δει να φεύγει. Ξύπνησε όμως και δεν μπορούσε να ξανακοιμηθει.

Ο Λεωνίδας ετοιμάστηκε και ξεκίνησε. Αποχαιρέτησε την Έλσα μ' ένα τελευταίο φιλί, καθώς εκείνη πάσχιζε να συγκρατήσει τα δάκρυά της.

"Να προσέχεις. " της είπε. "Και να είσαι δυνατή."

Πήρε το αυτοκίνητο του. Θα το άφηνε αναγκαστικά στα γραφεία της ARAK και όταν θα έφευγε, ένας αρμόδιος θα το επέστρεφε σπίτι του.

Έφτασε στη γοτθική έπαυλη. Η πόρτα του γκαράζ άνοιξε αυτόματα και πάρκαρε το αυτοκίνητο του δίπλα στην υπερσύγχρονη, πανάκριβη Μερτσέντες του Μύρωνα. Από την πίσω πόρτα του γκαράζ βρέθηκε στον κήπο και ακολούθησε το μονοπάτι μέχρι την είσοδο της κουζίνας. Ο Μύρωνας καθόταν στο πάσο. Τον είδε απ ' τη τζαμαρία και του άνοιξε.

"Καλημέρα, Λεωνίδα." Πήρε μια βαθιά ανάσα και συμπλήρωσε: "Είσαι έτοιμος;"

"Όχι." Του είπε ειλικρινά. "Ο Αλέξανδρος;"

"Έχει αγχωθεί πολύ. Μαζεύει τα τελευταία πράγματα του."

Ο Λεωνίδας μπήκε μέσα και ο Μύρωνας τον οδήγησε στο δωμάτιο του γιου του.

"Σας αφήνω να τα πείτε λίγο πριν φύγετε." Του είπε ο Μύρωνας και κατέβηκε.

Ο Αλέξανδρος έβαζε κάποια τελευταία πράγματα στη βαλίτσα του, την οποία τακτοποιούσε με πολύ άγχος. Έβγαζε κι έβαζε πράγματα συνεχώς, αλλά σταμάτησε μόλις είδε τον Λεωνίδα, κρατώντας στο χέρι του ένα ξυραφάκι.

"Δεν νομίζω να χρειάζεσαι ξυραφάκι εκεί πέρα. Έχω μηχανή, μπορώ να στη δανείσω αν θες, στον πόλεμο όμως δεν νομίζω να έχεις τη διάθεση να ξυριστείς." αστειεύτηκε ο Λεωνίδας.

"Καλά, έχεις δίκιο. Έτσι κι αλλιώς, δεν θα με αφήσουν να το περάσω απ΄τον έλεγχο."

Ο Λεωνίδας πλησίασε κι έβαλε το χέρι στον ώμο του φίλου του.

Μυστικά του Μέλλοντος #scifi2020Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα