36. Μια Απρόσμενη Βοήθεια

57 14 58
                                    


Ο Λεωνίδας άνοιξε τα μάτια του. Δεν θυμόταν πότε ακριβώς τον πήρε ο ύπνος.

"Βρήκα επιζώντες! Ελάτε!" άκουσε μια γυναικεία φωνή στα Αγγλικά. Στην είσοδο της σπηλιάς διέκρινε μερικές φιγούρες στρατιωτών. Σκούντησε τον Ντίνο δίπλα του, ο οποίος κυριολεκτικά τον είχε αγκαλιάσει και μουρμούριζε κάτι στον ύπνο του, προτού ξυπνήσει κι εκείνος τρομαγμένος.

Η Ζωή Καλογεροπούλου πλησίασε μαζί με τους νεοφερμένους στρατιώτες και όλη η ομάδα ανακουφίστηκε που υπήρχαν κι άλλοι δικοί τους και τους βρήκαν.

"Ντίνο;" είπε η γυναίκα, κοιτάζοντας τον κατάματα με έκπληξη. Εκείνος στάθηκε απέναντι της.

"Ζωή..." είπε και αγκαλιάστηκαν, λίγο διστακτικά. "Χαίρομαι που σε ξαναβλέπω."

"Αν και δεν περίμενα ποτέ να το πω αυτό, κι εγώ χαίρομαι."

Στράφηκε στους υπόλοιπους:

"Βρήκα αυτούς τους Αμερικανούς στρατιώτες της ARAK και περιπλανηθήκαμε για ώρες στο δάσος, δεχτήκαμε επίθεση από ιθαγενείς και χάσαμε μερικούς. Μας έπιασαν απροετοίμαστους."

"Εμείς ήμασταν λίγο πιο τυχεροί." είπε ο Οδυσσέας. "Δεν χάσαμε κανέναν προς το παρόν. Αυτοί που βλέπεις ήμασταν. Όμως ο Αλέξανδρος δέχτηκε ένα βέλος με δηλητήριο."

Η Ζωή έριξε μια ματιά στο δεμένο χέρι του νεαρού.

"Σμαράγδιο" συμπλήρωσε ο Ντίνος. "Έκανα επέμβαση και αφαίρεσα το δηλητήριο, όλο θέλω να πιστεύω. Αλλά θα πρέπει να το παρακολουθώ κάθε λίγες ώρες. Πώς αισθάνεσαι, Αλέξανδρε;"

"Καλύτερα." είπε εκείνος. "Αν και τη νύχτα νόμισα πως θα πέθαινα."

"Πρέπει να βγούμε από το δάσος." είπε η Ζωή. "Για καλή μας τύχη, βρήκα μια περίεργη συσκευή. Στην αρχή νόμιζα πως ήταν συσκευή εντοπισμού, όμως όταν τελικά κατάφερα να την ανοίξω, μου εμφανίστηκε ένας χάρτης της περιοχής. Για την ακρίβεια, είναι και συσκευή εντοπισμού, αλλά όχι σαν αυτές που ξέρουμε."

Έδειξε το μανίκι της στολής της. Επάνω είχε στερεώσει την  περίεργη συσκευή. Πάτησε ένα κόκκινο κουμπί και εμφανίστηκε μπροστά τους ένας τρισδιάστατος χάρτης του δάσους.

"Εδώ βρισκόμαστε εμείς." είπε και έδειξε τα περιγράμματα τους στο χάρτη. "Μπορούμε να δούμε αν υπάρχουν άλλα άτομα τριγύρω. Έτσι βρήκα εσάς. Θα πρέπει να κατευθυνθούμε νότια." έσυρε με τα δάχτυλα της το χάρτη, όλο προς το σήμα του Νότου, ώσπου φάνηκε μια απέραντη έκταση χωρίς δέντρα. Εκατοντάδες περιγράμματα Γήινων και Ζεντιανών φαίνονταν να πολεμούν σε μια βραχώδη έρημο με βάλτους.

Μυστικά του Μέλλοντος #scifi2020Where stories live. Discover now