ရီေပၚႏွင့္ ေရွာင္က်န႔္ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ စကားမေျပာဘဲ ေနၾကသည္မွာ ႏွစ္ရက္ပင္ရိွသြားၿပီျဖစ္သည္။
ႏွစ္ရက္အတြင္းတြင္ မည္သူကမွလည္း အရင္စေခ်ာ့ျခင္း မရိွသလို ၊ မၫ့္သူဘက္ကမွလည္း
ေတာင္းပန္ျခင္းမရိွခဲ့ဘူး။မေတာ္တဆမ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ေတြ ့မိခဲ့လ်ွင္လည္း မသိခ်င္ဟန္ေဆာင္ မ်က္ႏွာလႊဲကာ ေရွာင္ထြက္သြားၾကေလသည္။
ဒီလိုနဲ႔ ေရွာင္က်န႔္ႏွင့္ရီေပၚတို႔ တစ္အိမ္တည္းအတူေနေသာ္လည္း စိတ္မ်ားက နီးလ်ွက္ႏွင့္ ေဝးေနၾကေလသည္။
အခ်င္းခ်င္းတစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ မာနအၿပိဳင္ထားေနၾကေသာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ကြယ္ရာတြင္ေတာ့ လြမ္းလြန္း၍ ငိုေနတတ္ျပန္သည္။
"ကယ္ ! ေရွာင္က်န႔္ မင္းကေလးကို မင္းလြမ္းရင္လည္း ျပန္ေခၚလိုက္ပါဟ ။ သူလည္း တမင္ ရည္ရြယ္ၿပီးေပးလိုက္တာမွ မဟုတ္တာ။ ဟိုက်ိဳးက တကယ္လိုအပ္ေနတယ္ထင္လို႔ သူလည္းဘာမွ မေတြးဘဲ ေပးလိုက္မိတာပါ .....
နားလည္ေပးလိုက္ပါဟာ ။အခ်င္းခ်င္း မခ်စ္ၾကတာလဲ မဟုတ္ဘဲနဲ႔ ......"
"ငါ နားလည္တယ္ ။ကေလးက သူမ်ား စာနာသနားတတ္တာ ငါသိတယ္။ ဒါေပမဲ့ကြာ ......
ကေလးက သူနဲ႔ငါ့ ၾကား ဝင္ေနတဲ့သူကို မသိဘဲ
ေစတနာေတြ ေကာင္းေနတာကို ငါမႀကိဳက္တာ ။
သူ႔ကို ဒီတစ္ခါခြင့္လႊတ္ေပးလိုက္ရင္ ေနာက္တစ္ခါက်ရင္ ဒီထက္ဆိုးတဲ့အေျခအေနေတြ လာလိမ့္မယ္ ။ဒါ ေတြကို ငါေတြးမိေနလို႔ ငါသူ႔ကိုဒီအတိုင္း ထားထားရတာ ။တကယ္ဆို ငါလည္း သိပ္လြမ္းတာေပါ့ဟ ......" ဟုဆိုကာ ပါးျပင္ေပၚမွ က်လက္စ မ်က္ရည္စမ်ားအား
ထိန္းထားရန္ အရက္ခြက္အား ေသာက္ရင္း မ်က္ႏွာကို ၄၅ ဒီဂရီထိ ေမာ့ထားေလသည္။
"ရီေပၚ !! ရီေပၚ ! သိပ္မေအာ္နဲ႔ေတာ့ဟ ....
ညလည္းတအား မိုးခ်ဳပ္ေနၿပီးေလ ......" လို႔ ရွင္းခ်န္က အသံတိုးတိုးႏွင့္ ေျပာေနေသာ္လည္း
ရီေပၚမွာမူ မ်က္လံုးမ်ားစင္းကာ စိတ္ထဲရိွရာ ေအာ္ေျပာေနေလသည္။
"မရဘူး ဟ ငါေျပာျပမယ္ကြာ .…..ငါကေလ
ငါက ေနမေကာင္းတဲ့သူကို ကူညီမိတာ မွားလာဟာ....မွားလား ?? ရွင္းခ်န္ နင္ေျပာ ငါမွားလာ?...." ဟုဆိုကာ သူသိခ်င္ေသာ အေျဖကို ရွင္းခ်န္းအား မရမကေမးေနေသာ အမူးသမားေလးရီေပၚ။
YOU ARE READING
BAD BOY
Fanfictionခပ္ဆိုးဆိုးေက်ာင္းသားႀကီးနဲ႔ ........ ဂိုက္ေပါက္စေလးတို႔ရဲ့ ............ အတၴ ုပၸတိ ......... [Unicode] ခပ်ဆိုးဆိုးကျောင်းသားကြီးနဲ့ ........ ဂိုက်ပေါက်စလေးတို့ရဲ့ ............ အတ္ထ ုပ္ပတိ .........
