Zawgyi
"ဟိုေလ အခုဘယ္သြားေနတာလဲ.."
သူ့လက္ကို မလြွတ္စတမ္းကိုင္ကာ ဆြဲေခၚသြားေနသူေၾကာင့္ ေရွာင္က်န့္ စိတ္ထဲေၾကာက္သလိုျဖစ္လာသည္။
"......"
တစ္ဖက္ကေျဖသံမၾကား...
ခဏၾကာေတာ့ တျဖည္းျဖည္း နက္လာတဲ့ေတာအုပ္ေၾကာင့္...
"ဒီက သခင္ေလး အခုဘယ္သြားေနတာလဲ"
"တိတ္တိတ္ေန..."
အမိန့္ေပးခံရသလို ခံစားခ်က္ေၾကာင့္ ေရွာင္က်န့္လဲဆက္မေျပာေတာ့...။
"ေရာက္ျပီ"
ေတာထဲက အိမ္ပုေလးတစ္လံုးကိုေတြ့ေတာ့...
"က်ေနာ္တို့ ဒီကိုဘာလာလုပ္တာလဲဟင္"
"ငါတို့ဒီမွာတစ္ညလံုးရွိေနမွရမယ္ေလ.."
"ဒါနဲ့ ဒါက သခင္ေလးေနတဲ့ေနရာလား"
ေရွာင္က်န့္ အရဲစြန့္ျပီးေမးလိုက္ေတာ့ သူ့ကိုျပန္ၾကည့္လာတဲ့ မ်က္ဝန္းေတြက ဆက္ပင္မၾကည့္နိုင္ေလာက္ေအာင္စူးရွလြန္းတာေျကာင့္ ေခါင္းကိုငုတ္ထားလိုက္သည္။
"ေတာင္းပန္ပါတယ္..သခင္ေလး"
ထိုသခင္ေလးက ျပန္မေျဖဘဲ အိမ္ပုေလးထဲဝင္ကာ ထိုင္ျပီး...
"ဒီကိုလာ"
ထိုသို့ေျပာေသာေျကာင့္ သူသြားကာ ထိုင္လိုက္သည္။
ရုတ္တရက္ လက္ေကာက္ဝတ္ကကိုင္ကာသူ့ေပါင္ေပၚ ဆြဲခ်လိုက္ေသာသခင္ေလးေၾကာင့္..ထဖို့ရုန္းေတာ့..။
"ျငိမ္ျငိမ္ေန..."
သခင္ေလးရဲ့စကားေတြကအမိန့္ဆန္လြန္းတယ္ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္လိုက္နာမိေနတယ္..။
"ေမာ့ျကည့္လိုက္"
သခင္ေလးေျပာတဲ့အတိုင္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေကာင္းကင္ထက္၌ျကယ္ပြင့္ေလးေတြအထင္းသားျမင္ေနရတဲ့ ျမင္ကြင္း အရမ္းကိုလွလြန္းသည္။
"လွလား"
"အင္း"
ေရွာင္က်န့္ သခင္ေလးဆိုသူေပါင္ေပၚမွာဆိုတာကိုေတာင္ ေမ့ေလ်ာ့ကာ ၾကယ္ေတြကိုၾကည့္ရင္းအားရပါးရျပံဳးလိုက္မိသည္။
![](https://img.wattpad.com/cover/225939068-288-k502266.jpg)
YOU ARE READING
God-Given(ဘုရားေပးေသာ)[Complete]
FanfictionYizhan fiction ေကာက က်ေနာ့္အတြက္ေတာ့ ဘုရားေပးတဲ့ ဆုလာလ္ေလးတစ္ခုပဲ က်ေနာ္ေကာကိုဘယ္လိုနည္းနဲ့မွလက္မလြွတ္နိုင္ဘူးေနာ္..။ Yizhan fiction ကောက ကျနော့်အတွက်တော့ ဘုရားပေးတဲ့ ဆုလာလ်လေးတစ်ခုပဲ ကျနော်ကောကိုဘယ်လိုနည်းနဲ့မှလက်မလွှတ်နိုင်ဘူးနော်..။