🚨အပိုင္း ၅🚨

20.2K 1.2K 96
                                    

Zawgyi

"မင္းကိုငါလက္ဆက္ထားတာ အလွထိုင္ၾကည့္ဖို့မဟုတ္ဘူး"

ထိုစကားေၾကာင့္ ေရွာင္က်န့္ ထိတ္လန့္သြားသည္။

"အ...အရွင္...က်ေနာ္မ်ိဳး...အြန့္..."

နွုတ္ခမ္းေပၚက်ေရာက္လာတဲ့ အနမ္းေတြေၾကာင့္ စကားလံုးေတြထြက္မလာေတာ့....
ရိေပၚရဲ့ က်ြမ္းက်င္တဲ့ ထိုးစစ္ေတြေၾကာင့္ ေရွာင္က်န့္ ရင္ဘတ္ထဲ အသံေတြေျဗာင္းဆန္ကာ...အားေတြလည္းယုတ္ေလ်ာ့လာသလို....
အေတာ္ျကာမွ နွုတ္ခမ္းေတြေပၚက ဖယ္သြားတဲ့ အနမ္းေတြေၾကာင့္ အေမာေျဖဖို့ျကိုးစားတုန္း လည္ပင္းသားေတြဆီေရာက္လာတဲ့နွုတ္ခမ္းတစ္စံုေၾကာင့္ ၾကက္သီးေတြျဖန္းျဖန္းထသြားသည္။

"အ...ရွင္...ဘာ..လုပ္မလို့...လဲဟင္"

ကတုန္ကရင္ေမးလာေသာ ေရွာင္က်န့္အသံေလးေၾကာင့္ ရိေပၚစိတ္ေတြအစိုးမရေတာ့တာ သူမသိေလေရာ...။

အနည္းငယ္တြန္းထုတ္ေနဟန္ရွိတဲ့ ေရွာင္က်န့္လက္ကေလးနွစ္ဖက္ကို ရိေပၚလက္တစ္ဖက္တည္းနဲ့ဆုပ္ကိုင္ျပီး အေပၚကိုေျမွာက္ခ်ထားလိုက္သည္။

ထို့ေနာက္ ေရွာင္က်န့္ဝတ္စံုရဲ့ ခါးစည္းၾကိဳးကိုျဖည္လိုက္သည္။

ေရွာင္က်န့္ အေတာ္ထိန္လန့္လာေပမယ့္ ဘာမွေတာ့ျပန္မေျပာရဲ...။

ေအးခနဲခံစားခ်က္နွင့္အတူ လစ္ဟာသြားတဲ့ ခႏၱာကိုယ္ေလး...ခါးသိမ္သိမ္ေလးေတြနဲ့ သိပ္လွတဲ့ ခႏၱာကိုယ္ေလးေၾကာင့္ ရိေပၚ ေရွ့ဆက္ဖို့ျပင္လိုက္သည္။

ေရွာင္က်န့္ ဘာမွမျမင္ရဘဲ အထိအေတြ့ကိုသာ ခံစားေနရတာမို့ စိတ္လွုပ္ရွားမိေနသည္။

ရိေပၚ ေရွာင္က်န့္လက္ေတြကိုလြွတ္ေပးလိုက္ျပီး...ေရွာင္က်န့္ေျခေထာက္တစ္ဖက္ကို ပုခံုးေပၚတင္လိုက္ကာ..ပန္းနုေရာင္အဝေလးထဲကို..လက္တစ္ေခ်ာင္းထိုးထည့္လိုက္ေတာ့...

"အ...အရွင္.."

ေနာက္တစ္ေခ်ာင္းထပ္ထိုးလိုက္ေတာ့ ေရွာင္က်န့္ မေနနိူင္ေတာ့...

"အ...ရွင္...နာ....နာတယ္"

ရိေပၚဂရုမစိုက္ဘဲ သံုေခ်ာင္းေျမာက္ကိုထိုးထည့္လိုက္ေတာ့ ေရွာင္က်န့္ကိုယ္ေလးထြန့္ထြန့္လူးလာေတာ့သည္။

God-Given(ဘုရားေပးေသာ)[Complete]Donde viven las historias. Descúbrelo ahora