God-Given(ဘုရားေပးေသာ)[Complete]

အပိုင္း ၁၆

Zawgyi

" ရိက်န့္ေလးမရွိေတာ့ရင္ ေကာဘယ္လိုလုပ္မလဲဟင္ "

ရိေပၚ ေမးလိုက္တဲ့စကားေျကာင့္ ေရွာင္က်န့္ လက္ထဲက ဆာကူရာပန္းေလးေတြက ေျမျပင္ကိုတစ္ဖန္ျပန္ဆင္းရျပန္တယ္ ။
ေရွာင္က်န့္ အံ့ျသတျကီးပင္ ရိေပၚ ဘက္ကိုလွည့္ကာ ။

"ဘယ္လိုေမးလိုက္တာလဲ ဝမ္ေလး ! ရိက်န့္ ေလးသာ မရွိေတာ့ရင္ လို့ ဘာေျကာင့္ေတြးရတာလဲ ... ဟင္ .. ေျပာပာဦး ဝမ္ေလးရဲ့ "

ေရွာင္က်န့္ ကရိေပၚ အက်ႌလက္ကေလးကိုဆုပ္ကိုင္ရင္းေမးလာတယ္။

"စိတ္ေအးေအးထားပာ ေကာ .. က်ြန္ေတာ္က ဒီတိုင္း ေမးျကည့္တာပာ .. "

"ဟင့္အင္း ဝမ္ေလး ဒီလိုစကားမ်ိုး ေနာက္ထပ္ မေျပာမိပာေစနဲ့ ! ေကာ ရိက်န့္ေလးကို ေကာအသက္ထက္ပိုခ်စ္တယ္ "

ထိုစကားကိုေျပာျပီး ဝတ္ရံု ေလးကိုမရင္း ေဒာသတျကီးထြက္သြားသူ ။
ရိေပၚ ဆက္သာထိုင္ေနမိတယ္ ။
ေကာက သူဘာမွမေျပာရေသးခင္ထဲက ... အေျဖေပးျပီးသြားျပီ ။ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ ေကာရယ္ . ။ က်ြန္ေတာ္..က်ြန္ေတာ္ ကေရာ .. ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ?

ရိေပၚ  ေအာ္ေျပာလိုက္ခ်င္ေပမယ့္ စိတ္ကိုထိန္းခ်ုပ္ကာ အာရံုေတြကိုစုစည္းလို့ ေရွာင္က်န့္ ေနာက္ကိုသာ လိုက္သြားလိုက္သည္။

အျပန္တစ္လမ္းလံုး အေရွ့ကသြားေနတဲ့ ေရွာင္က်န့္ကလည္း စကားတစ္ခြန္းမွမေျပာခဲ့သလို ...ရိေပၚကလည္း ခ်စ္ရသူရဲ့ေက်ာျပင္ေလးကို 'ေတာင္းပန္ပာတယ္ 'ဆိုတဲ့ အျကည့္ေတြနဲ့ ေငးျကည့္ရင္း အေနာက္ကေနလိုက္ပာလာတယ္ ။

သူတို့နွစ္ေယာက္ျကားက တိတ္ဆိတ္မွုက ဝမ္းနည္းစရာေကာင္းလွတယ္ ။

ျပန္ေရာက္ေတာ့ ... ေရွာင္က်န့္ က ရိေပၚကို ဘာမွေျပာမေနေတာ့ဘဲ ခုတင္ေပၚကိုသြားကာ လွဲေနလိုက္သည္ ။

"ေကာ...ဘာမွမစားေတာ့ဘူးလား "

"မဆာဘူး "

ထိုသို့ေျပာကာ ရိေပၚကိုေက်ာေပးျပီး ေဘးကိုလွည့္ကာအိပ္လိုက္တဲ့ ေရွာင္က်န့္ေျကာင့္ ရိေပၚလည္း သက္ျပင္းခ်ကာ.. ေရွာင္က်န့္ ေဘးနားကိုဝင္လွဲလိုက္သည္ ။