Stapje Voor Stapje 2

2

'Jij gaat stante pede aan je moeder je excuses aanbieden. Ik weet niet wat het is met jou de laatste tijd, maar ik maak me zorgen en je moeder ook. Liek, ik weet echt niet meer wat ik met je moet.'
'Het was niet de bedoeling om jullie te kwetsen hoor.' Fluistert ze.
'Dat weet ik liefje en ik weet ook dat er meer speelt.'
'Er is niks.'
'Nee dat zal wel niet. Je hoeft het me niet te vertellen, maar je moet weten dat ik altijd naar je zal luisteren.'
'Ik los het zelf wel op.'
'Ik weet dat je je eigen boontjes kan doppen, maar jij moet weten dat je nergens alleen voor staat. Ik en je moeder zijn er voor je en je zusje ook.' Hij legt de nadruk op de laatste persoon.
'Liv, wat is er met haar?'
'Ze zit niet lekker in haar vel.'
'En, en dat komt door mij.' Trekt Lieke haar conclusie. Wolfs knikt 'Ik doe echt rot hé?'
'Nogal, ja.'
'Het spijt me zo erg.' Fluistert ze met een snik in haar stem. Wolfs loopt naar haar toe en sluit haar in zijn armen.
'Het is al goed lieverd. Huil maar eens uit bij je vader.' Ze drukt zichzelf tegen hem aan en laat haar tranen stromen. Even de afspraak die ze had gemaakt vergeten. Het zou toch geen kwaad kunnen? Ze komen het toch niet te weten. 
'Ik hou van je pap.' Hij drukt een kus op haar betraande wang.
'Ik ook van jou meis. Vergeet dat alsjeblieft nooit. Wat er ook gebeurt. Wat voor stoms je ook uithaalt.'
'Wat dan ook?'
'Wat dan ook. Fleur ben ik toch ook altijd graag blijven zien?' Ze knikt en glimlacht dankbaar. 'Ga nou maar even naar je moeder. Ze is erg geschrokken over wat je allemaal gezegd en gedaan hebt de afgelopen dagen.'
'Is ze niet kwaad dan?'
'Ze houdt van je.'
'Oké dan.' Ze verlaat de kamer met gebogen hoofd.

'Mam?' Ze neemt plaats naast haar huilende moeder. Dit is mijn schuld. Ik heb dit veroorzaakt en dat alleen omdat ik van haar hou. Omdat ik niet wil dat haar iets overkomt. 'Mama, niet huilen alsjeblieft. Niet huilen.' Snikt ze.
'Ik mag niet huilen, maar jij mag mij wel afblaffen zonder reden? Ik weet niet wat er met je scheelt, maar vertel het me. Praat met me. Ik wil je helpen.' Lieke schudt haar hoofd.
'Het is niks ergs. Sorry mam. Ik mag niet zo tegen je doen. Ik, ik, ik weet het gewoon even niet meer. Ik, ik hou van je. Ik wil je geen pijn doen. Echt niet mama. Je moet me geloven. Je mag niet kwaad zijn.' Eva kijkt haar dochter meelevend aan.
'Ik ben niet kwaad. Kom hier.' Ze opent haar armen en omhelst haar dochter.
'Vroeger noemde je me liefje en dat doe je nu niet meer. Waarom niet?' Eva krijgt een glimlach op haar gezicht.
'Omdat ik dacht dat jij je daar te oud voor voelde.' Lieke schudt haar hoofd en trekt haar moeder dichter tegen zich aan.
'Mama, ik hou van je.'
'Ik ook van jou liefje.'

Oh oh, weer vergeten🙈 wat denken jullie dat er met Lieke scheelt? Laat je fantasie werken!👇