Stapje Voor Stapje 2

13

'Soms snap ik haar niet tante.' Zucht Liv terwijl ze een dun frietje in haar mond steekt. Marion neemt een hap van haar hamburger.
'Je zus?' Liv knikt. 'Ze heeft het gewoon moeilijk.'
'Dat is nog geen reden om zo tegen jou te doen en mama rot te laten voelen. Daarstraks deed ze net alsof ze haar niet kende.'
'Lieke is anders dan jij Liv. Zij weet niet hoe ze met gevoelens moet omgaan. Net je vader. Jij kropt je gevoelens op, dat is anders, net als je moeder. Je moet een beetje op jaar letten, want jij bent de enige die nog een beetje tot haar doordringt.'
'Maar hoe? Ze denkt dat het haar schuld is. Dat ze papa heeft opgejaagd door bot te doen en dat het daarom is dat hij nu in een coma ligt, terwijl het net was om papa te overtuigen dat hij naar de dokter móést.'
'Oh, dus daarom deed ze zo.' Knikt Marion begrijpend.
'Tja, ze dacht dat het zou helpen.' Haalt Liv haar schouders op.
'Het komt wel goed met hem. Hij heeft al schokkendere dingen meegemaakt.'
'Ik weet het, maar toch. Hij deed erover alsof het niks was, maar ondertussen deed hij mama wel pijn.'
'Ik weet het meid. Soms vraag ik me af wie hier de volwassenen zijn. Jij en je zus of jou ouders.' Liv grinnikt zachtjes.
'Het ergste is dat je gelijk hebt.' Giechelt ze. Als ze doorheeft wat ze deed slaat ze haar hand voor haar mond.
'Hé, je mag lachen hoor. Anders zou het leven maar saai zijn.'
'Maar nu papa daar zo ligt...'
'Je vader wilt niet dat je door hem niet meer lacht. Dat was net hetgeen dat hij wou voorkomen toen hij zei dat hij niet in behandeling wilde. Het is zwaar voor de persoon zelf, maar ook voor de omgeving. Hij heeft het bij oma gezien en hij wou dat jullie niet aandoen.'
'Maar nu is het tien keer erger. Hij had meer kans als hij meteen naar de dokter was geweest.'
'Ik weet het lieve schat, maar het zal nu ook wel goed komen. Ik weet het zeker.' Liv knikt en glimlacht. 'Nou, gekke meid. Eet je eten op dan gaan we naar huis, want het is al laat.' Liv knikt weer en werkt haar eten naar binnen.

Week later...

'Met Marion.' Neemt ze de huistelefoon op.
'Ja, Marion, je nam niet op op je mobiel.'
'Nee die is uitgevallen.'
'Wolfs is wakker. Hij is heel suf, maar hij volgt wel alles wat ik zeg. Praten gaat niet zo goed, maar hij verstaat en begrijpt alles.'
'Wat goed! Zal ik het de meisjes vertellen?'
'Als je dat zou willen. Ik zou hem niet graag alleen laten hier. Hoe is het met Lieke, want ze is niet meer langsgekomen?'
'oké. Ik denk dat ze zich ongemakkelijk voelt als ze haar vader zo ziet liggen.'
'Ja dat snap ik, maar ik mis haar. Sinds hij hier ligt lijkt het alsof we vreemden zijn voor elkaar, terwijl we vroeger alles aan elkaar vertelden.'
'Dat komt wel weer lieverd. Zodra alles terug op het normaal is, kan ze zich weer openstellen. Het is nu gewoon wat moeilijk en ze weet zo al niet wat ze met deze gevoelens moet.'
'Je hebt gelijk. Dankjewel Mar.'
'Graag gedaan. Wij komen zo meteen langs. De meisjes zijn hun huiswerk aan het maken.'
'Komt uhm...'
'Ik zal proberen haar mee te nemen.'
'oké. Dank je.'
'Tot straks.'
'Haije.'

'Liv?' Marion klopt op haar kamerdeur.
'Binnen!' Ze opent de deur en gaat op haar bed zitten.
'Je vader is wakker.' Met een ruk draait Liv zich om.
'Echt?' Vraagt ze glunderend.
'Ja, echt. Ben je klaar? Dan gaan we langs.'
'Uhm, ja, ik was een beetje aan het schrijven aan mijn verhaal.'
'O ja, hoe gaat het daarmee.'
'Goed. Gaan we?'
'Uhm, je moeder vroeg of Lieke ook meekwam.'
'Dat gaat ze denk ik niet willen.'
'Dat weet ik. Wil jij niet eens proberen?'
'Ja, maar ik weet niet of het veel zal uithalen.'
'Ik zie je beneden.' Liv en Marion lopen haar kamer uit. Marion neemt de trap naar beneden en Liv gaat naar Liekes kamer.

Hé! Ik ga een weekje op vakantie in eigen land. Er is daar geen wifi dus ik zal even niks posten, maar vrijdag ben ik weer terug! En oh ja, leuk flikken nieuws. Vanaf zondag 11-04-2021 komt er weer flikken op de Belgische televisie (vrt/één) en álle afleveringen van s1 t.e.m s13 komen op de vrt app en site (vrt.nu)!!!