Stapje Voor Stapje 2

23

Hij klopt op haar deur.
'Binnen?' Klinkt een zacht stemmetje. Helemaal niet de stoere dochter die hij kent.
'Hé schat, is het oké als ik binnen kom?' Ze weet dat hij het weet aan de manier waarop hij praat. Ze kijkt naar haar handen en knikt lichtjes. Hij neemt plaats op het voet uitende van haar bed en kijkt naar zijn gebroken dochter. Hij wilt haar zo graag in zijn armen nemen, maar weet dat hij dat beter niet kan doen.
'Heeft mama het je verteld?' Vraagt ze angstig.
'Ja.' Hij kijkt haar kamer rond. 'Wat een rotzak.' Mompelt hij. Ze kijkt hem verbaasd aan en hij glimlacht. 'Dacht je nou echt dat ik kwaad zou zijn? Dat ik de schuld op jou zou steken?'
'Ik heb het uitgelokt.'
'En hoe zou dat volgens jou gegaan zijn dan?'
'Nou, ik gaf misschien signalen die hij fout interpreteerde?'
'Toen hij het deed, heb je toen aangegeven dat je het niet wou?'
'Ik heb gesmeekt om te stoppen, maar hij bleef maar door gaan.' Jammert ze.
'Dus is hij in de fout schat. Jij hebt gezegd dat je het niet wou. Meer dan eens denk ik.' Ze knikt lichtjes. 'Schat, ik wil dat je weet dat ik achter je sta.'
'Weet jij van mama?'
'Wat?'
'Dat haar vader, mijn opa, haar...'
'Ze heeft het je verteld?' Lieke knikt. 'Ja, ik weet het.' Zegt hij.
'Wa-waarom deed hij dat?'
'Ik weet het niet lieverd.'
'Jij, uhm...'
'Je bedoeld of ik dat zou doen.'
'Nee, ik bedoel of jij weet waar hij nu is?'
'Hij zit in de gevangenis en daar blijft hij.'
'Ik weet dat jij niet zo bent pap.' Hij kijkt haar glimlachend aan.
'Liek, als je je ongemakkelijk voelt bij een aanraking van mij moet je het zeggen.'
'Doe niet zo maf pap. Je hebt me gemaakt.' Lacht ze door haar tranen heen. Hij lacht ook.
'Ik hou zoveel van jou Lieke. Ik wil dat je dat weet. Je kan voor alles bij me terecht.'
'Het verbaasd me eigenlijk dat je hem nog niet verrot hebt geslagen.'
'Was ik ook van plan hoor, maar je moeder hield me tegen.'
'Waarom?'
'Waarom je moeder me tegen hield?' Ze schudt haar hoofd.
'Waarom je dat wou doen. Waarom wil jij altijd met iedereen vechten?'
'Omdat iedereen van mijn dochters of vrouw moet afblijven. Wees er maar zeker van dat die jongen eraan gaat.'
'Pap, dat mag je niet doen. Dan, dan ga je de gevangenis is en ik, ik heb je nodig pap.' Hij glimlacht en opent zijn armen. Aan haar de keus latend of ze het wilt of niet. Ze kruipt snel over het bed naar hem toe en nestelt zich diep in haar vaders armen.
'Ik hou van je Liek.'
'Ik ook van jou pap.' Zegt ze snikkend.

Omdat het zo'n mooie dag is (ook al zit in midden in mijn examens) nog een deeltje!! En natuurlijk omdat Marco en Leontine terug daten/samen zijn😊🎉