Stapje Voor Stapje 2

12

Er wordt op de deur geklopt en Marion wandelt de kamer in. 'Hé lieverds.' Ze drukt en kus op beide meisjes hun wang. 'Hé Eva, hoe gaat het?'
'Hij ligt in coma.'
'Ik bedoel met jou. Hoe gaat het met jou?' Ze legt haar hand op Eva's schouder. Ze kijkt haar aan en ziet de tranen in haar ogen. 'Ach, lieverd toch.' Marion hurkt voor haar neer en trekt haar in haar armen.
'Ik kan niet zonder hem, Mar.' Snikt Eva
'Alles komt wel weer goed. Hij is sterk.'
'Ik weet het niet Mar. I-ik, het voelt als verraad als ik hem hier alleen achterlaat. Het bezoekers uur is voorbij.'
'Dus ze hebben je niks verteld?' Vraagt Marion verwonderd.
'Wat verteld. Wie?'
'Jouw meisjes. Ze hebben kunnen regelen dat jij hier kan blijven. Ze komen zo meteen een bed brengen, zodat je wat makkelijker ligt.' Eva kijkt haar beste vriendin verwonderd aan en kijkt dan glimlachend naar haar dochters.
'Dank jullie wel meisjes.' Fluistert ze schor. Als Liv haar gebroken stem hoort vliegt ze op haar moeder af.
'Mama, het komt wel goed. Echt waar.'
'Lieverd?'
'Ja?'
'Soms vraag ik me af aan wat ik jullie verdiend heb. Jullie zijn de beste. Echt waar. Ik hou zoveel van jullie. Wil je dat ook aan je zus vertellen, want naar mij luistert ze niet.'
'Jij bent de beste, mam. Ik hou ook van jou en Lieke ook. Mag ik morgen terugkomen?'
'tuurlijk liefje. Je komt zo vaak als je wil. Blijf wel je best doen op school hé.' Liv knikt naar haar en drukt nog een kus op haar wang.
'Dag Liek.' Lieke glimlacht ongemakkelijk en loopt de kamer uit. Liv kijkt haar moeder verontschuldigend aan. Ze schudt haar hoofd dat het goed is. Liv loopt haar zus achterna de gang op.
'wat was dat nou?'
'Wat?' Vraagt ze onzeker.
'Mama. Je zei haar niet eens gedag.'
'Heb je dan niet door dat ze vindt dat het mijn schuld is?'
'Liek! Doe niet zo mal. Ze houdt van je. Ze vroeg me om je dat te zeggen.' Lieke kijkt haar zusje even verbaasd aan, maar beent dan weg. 'Waar is Lieke?' Hoort Liv opeens haar tante achter haar.
'Die is al naar buiten. Ze heeft het nogal moeilijk denk ik.' Antwoord ze zacht.
'Kom maar, dan gaan we lekker naar de Mac. Goed idee?' Liv knikt glimlachend. De twee lopen het ziekenhuis uit.

Lieke zit op een bankje te wachten.
'Ga je mee naar de Mac?' Vraagt Marion aan haar.
'De Mac? Serieus? Mijn vader ligt daarbinnen dood te gaan en jullie willen naar de Mac?!' Snauwt ze.
'Dan breng ik je naar huis. Oké?' Zegt Marion nog steeds vriendelijk. Even is Lieke van haar stuk gebracht door haar nog steeds vriendelijke tante, maar knikt dan lichtjes.

'Er staat nog wel wat in de koelkast om te eten als je trek hebt.' Zegt Marion terwijl ze de auto voor de deur van het oude pension parkeert.
'Is goed.' Zegt ze kortaf. De twee zien haar de deur met gebogen hoofd openen. Als Lieke binnen is, rijdt Marion de auto weer vooruit. Liv kruipt naar voor en klikt de gordel vast.
'Op weg naar de Mac dan maar?'
'Goed idee.' Glimlacht Liv naar haar tante.

Ik weet echt niet wat ik hier nog van moet vinden, maar ik heb het geschreven dus ik post het maar🤷‍♀️😂