Can't Lie (Unicode & Zawgyi)

p-1

Zaw

မနက္ေနေရာင္ျခည္သည္အခန္း​​ ျပတင္းေပါက္ မွ ျဖတ္ေက်ာ္လာၿပီးျဖဴအုေနေသာအသားအေရ လွပၿပီးေျဖာင့္ဆင္းေနေသာဆံပင္မီးခိုးေရာင္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေလးနဲ႕ေကာင္ေလးဆီသို႔က်ေရာက္လာသည္။

မထခ်င္ထခ်င္နဲ႕ေနေရာင္ျခည္ေၾကာင့္နိုးထလာေသာျဖဴအုအုေကာင္ေလးတစ္ေယာက္

*ပထမဦးဆုံးတကၠသိုလ္တတ္မွာမို႔လားမသိဘူးရင္ခုန္လိုက္တာ ငါလုပ္မဲ့ကိစၥလဲအေကာင္အထည္ေဖာ္ရေတာ့မွာပဲရတုေရ*

အေတြးမ်ားနဲ႕နစ္မြန္းေနရင္းရတုတစ္ေယာက္​နာရီလွမ္းအၾကည့္
"OMG ေက်ာင္းသြားရပါမယ္ဆိုမွေနာက္က်မွထမိျပန္ၿပီျမန္ျမန္လုပ္မွပဲ"
________________________
ပထမဦးဆုံးရက္တကၠသိုလ္ေက်ာင္းႀကီးဆီသို႔ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကိုယ္ဆီ ရည္မွန္းခ်က္ကိုယ္ဆီနဲ႕ေက်ာင္းသို႔လာၾကေသာဆယ္ေက်ာ္သက္အ႐ြယ္ လူငယ္ေလးမ်ား

ထိုလူငယ္ေလးမ်ားၾကားမွာ အရပ္အားျဖင့္၆ေပေက်ာ္ အသားအေရမွာအရမ္းမျဖဴေသာ္ျငား နို႔ႏွစ္ေရာင္သန္းေနေသာ ခႏၶာကိုယ္မွာေယာက္်ားတစ္ေယာက္ရွိသင့္ရွိအပ္ေသာ အဂၤါရပ္မ်ားႏွင့္ျပည့္စုံၿပီး
တတိယႏွစ္ေက်ာင္းသားေလးတစ္ေယာက္ ျမင္သူတိုင္းႏွစ္ခါျပန္ၾကည့္ခ်င္ေလာက္ေအာင္စြဲေဆာင္မႈရွိေသာ ဆံပင္မွာမဲနက္ေနၿပီး႐ုပ္ေျဖာင့္ေသာေယာက္်ား

ထိုေယာက္်ား၏ေျခလွမ္းမွာကန္တင္းဘက္သို႔ဦးတည္၍ လမ္းေလွ်ာက္လာသည္။

ထိုအခါကန္တင္း၏ဆိုင္တစ္ဆိုင္မွလွမ္းေခၚသံ
"ေဟ့ေကာင္စိုင္းငါတို႔ဒီမွာကြ" ထိုအသံမွာစိုင္း၏ငယ္သူငယ္ခ်င္း မင္းထက္မွလွမ္း၍ေခၚျခင္းျဖစ္သည္။

မင္းထက္၏ေဘးကပ္ရက္တြင္ထိုင္ေနသူမွာ ျပည့္ဟန္။
ထိုအသံၾကား၍ဆိုင္တြင္းသို႔စိုင္းတစ္ေယာက္ဝင္လာခဲ့သည္ ။ ထိုအခ်ိန္ဆိုင္အတြင္းကမိန္းကေလးမ်ားသာမကေယာက္်ားေလးေတြပါ စိုင္းကိုဝါးစားမတတ္ မ်က္လုံးကြၽတ္ထြက္မတတ္ စိုက္ၾကည့္ေနၾကသည္။

"ငါတို႔စိုင္းႀကီးမ်ားစြန္ခ်က္ကြာဘယ္ေတာ့မွဆန္းမက်ေတာ့ဘူးထင္ပါရဲ႕ကြာ" ျပည့္ဟန္တစ္ေယာက္အားက်ေသာေလသံျဖင့္ဆိုေသာ္ျငား စိုင္း၏မ်က္ႏွာမွာ မ်က္ေမွာင္က်ဳံ႕သြားသည္။ ထိုအေျခအေနကိုသိေသာ မင္းထက္မွဝင္ထိန္း၍
"မင္းကလဲကြာေတာ္ေတာ့စိုင္းတစ္ေယာက္မ်က္ႏွာႀကီးမ်ားမဲ့ရႈပ္သြားတာပဲ သူမႀကိဳက္တာလဲ သိရက္နဲ႕"