Zaw
"ဗ်ာ..ဆုံးသြားၿပီ..။ ကားတိုက္ခံရတာ။"
"ဟုတ္တယ္သားစိုင္း။ ကားဆရာေျပာတာေတာ့ သူ႕ဘာသာကားေရွ႕လာ ရပ္ၿပီးတိုက္ခံလိုက္တာတဲ့ သူကလဲ ႐ုတ္တရက္ဆိုေတာ့ ဘရိတ္အုပ္ပင္မဲ့ အခ်ိန္မမွီလိုက္ေတာ့ဘူး။
ကားဆရာကေတာ့ ေထာင္က်သြားတယ္။ အဲ့ခ်ိန္တုန္းက သားေလးေကာ အန္တီေကာ ေတာ္ေတာ္စိတ္ထိခိုက္ခဲ့ရတယ္။
အန္တီက လူႀကီးဆိုေတာ့ စိတ္ကိုအတတ္နိုင္ဆုံးထိန္းရတယ္။ အန္တီလဲသြားလို႔မျဖစ္ဖူးေလ။ သားေလးကိုထိန္းရတာေပါ့ သားေလးက ေျဖမဆည္နိုင္ဘူးျဖစ္ေနတယ္။
တစ္ေန႕တစ္ေန႕ သူ႕ညီမေလးအခန္းမွာပဲအခ်ိန္ကုန္ေနတာေပါ့။ ေနာက္ေတာ့သူဘယ္လိုအဆင္ေျပသြားလဲ အန္တီအဲ့တုန္းကမသိဘူး။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ခုလိုအရင္လိုျပန္ျဖစ္လာလို႔ အန္တီဝမ္းသာေနခဲ့ရတာေပါ့။
အန္တီလဲမေမးမိဘူး။ ဘာလို႔အရင္အတိုင္းျပန္ေနနိုင္တာလဲဆိုတာ။ သူျပန္စိတ္ထိခိုက္ေနမွာဆိုးလို႔။"
ေျပာသမွ်ကို တစ္ခ်ိန္လုံးၿငိမ္နားေထာင္ေနတဲ့စိုင္း ေျပာစရာစကားမ်ားပင္ ေပ်ာက္ရွသြားသည္။ဘာလို႔သူ႕ကို ဒီကိစၥေတြ ဖုံးကြယ္ထားတာလဲ။
"ခုကိစၥကေကာ အဲ့ကိစၥေတြနဲ႕ ဆက္စပ္မႈရွိလား။"
"သိပ္ရွိတာေပါ့။ အဲ့တာေၾကာင့္ အန္တီအကုန္ေျပာေနရတာ။ ေရာ့ က်န္တာဆက္မေျပာခင္ ဒီဘူးေလးထဲက ပစၥည္းေတြၾကည့္လိုက္ပါ။"
ေဒၚထားဦးကမ္းေပးလာေသာ ဘူးပန္းေရာင္ေလးအား စိုင္းလွမ္းယူလိုက္သည္။ ေျပာရတာေတြကမ်ားလို႔ ေဒၚထားဦးလဲ ေမာသြားဟန္တူ၍ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲသို႔ ေရေသာက္ရန္ထြက္သြားသည္။
ဘူးေလးက ပန္းေရာင္ေလးမို႔ ခ်စ္စရာေလး နဲနဲေတာ့ၾကာၿပီထင္တယ္။ နဲနဲေဟာင္းေနၿပီေလ။ ေဟာင္းေနပင္မဲ့ သိမ္းထားတဲ့သူက ဘယ္ေလာက္ယုယလဲဆိုတာ အသစ္ကေလးအတိုင္းပင္။
စိုင္းလဲ ဘူးေလးကိုဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အထဲမွာ စာအုပ္ပန္းေရာင္ေလးတစ္အုပ္၊ photo album အလတ္စားေလးတစ္ခု၊ စာတစ္ေစာင္ရယ္ျဖစ္သည္။
ESTÀS LLEGINT
Can't Lie (Unicode & Zawgyi)
FiccióUni "အချစ်ဆိုတာကိုမစဉ်းစားချင်ဘူးတကယ်ချစ်မိမှာကြောက်တယ်" ရတုမင်းထက် UKE "အချစ်ဆိုတာကိုညီနဲ့စခဲ့သလိုညီနဲ့ပဲအဆုံးသတ်ချင်တာအပြစ်လား" စိုင်းသုခ SEME - ------------------------------------------------------ ပထမဦးဆုံးရေတဲ့ခိုင့်ရဲ့ficလေးဖြစ်တဲ့အတွက်လိ...
