Can't Lie (Unicode & Zawgyi)

P-7

Zaw

အခ်စ္အတြက္အသက္စြန့္ေသာသူမ်ားမွာ ရာဇဝင္ထဲတြင္ရွိသလို မိမိခ်စ္ရသူေပ်ာ္႐ႊင္ရန္မိမိသည္ အေဝးသို႔ထြက္သြားေပးေသာ ေပးဆပ္ျခင္းမ်ိဳးအခ်စ္သည္လဲ ေလးနပ္ေသာအခ်စ္စစ္ပင္ျဖစ္သည္။

မေန႕က majorမွဆရာမသည္ လူေ႐ြးတဲ့ထဲတြင္ပါေသာသူမ်ား မနက္ျဖန္ေက်ာင္းေစာေစာလာရန္ မွာၾကားခဲ့ေသာေၾကာင့္ ရတုတစ္ေယာက္ေက်ာင္းကိုေစာေစာထြက္လာ၍ ဌာန၌လူစုရန္ေစာင့္ေနသည္။

နာရီဝက္ခန့္ၾကာေသာ္ လူမ်ားလဲစုံေနၿပီျဖစ္၍ ဆရာမမွ
"အားလုံးဆရာမေနာက္ကလိုက္ခဲ့"

ဆရာမမွဦးေဆာင္ၿပီး main ထဲရွိ အခန္းက်ယ္တစ္ခန္းသို႔ေခၚေဆာင္သြားေလသည္။
အခန္းက အရမ္းမက်ယ္သလိုအရမ္းလဲမက်ဥ္းေပ။

ရတုမွာထိုအခန္းထဲသို႔ ဝင္ဝင္ခ်င္း မိမိတို႔အား ေက်ာေပးထိုင္ေနသည္လူတစ္ေယာက္အားေတြ႕ေလသည္။
ထိုလူသည္အေနာက္မွၾကည့္ယုံမွ်ျဖင့္ ဘယ္ေလာက္ဂုဏ္ဝင့္ထည္၍ မ်က္ႏွာမွာေခ်ာေမာမည္ဟု ခန့္မွန္းနိုင္ေလသည္။

ထိုလူလွည့္လာၿပီးမိမိတို႔အားၿပဳံးရယ္ျပသည္။ရတုတစ္ေယာက္မွင္သက္သြားသည္၊
*စိုင္း....ကိုစိုင္းပါလား*

စိုင္းမွာအၿမဲလိုလို ေဘာင္းဘီရွည္နဲ႕ shirt အကၤ်ီကိုဝတ္ဆင္တတ္သည္။သို​့ေသာ္ယေန႕မွာေတာ့ ပုဆိုးအစိမ္းကြက္အရွည္ကိုသပ္ရပ္စြာ ဝတ္ထားၿပီး အကၤ်ီအျဖဴကိုလည္း လက္တစ္ဝက္မွ်ေခါက္တင္ထားၿပီး ​ေသသပ္စြာဝတ္ဆင္ထားေလသည္။

ရတုအတြက္ထိုျမင္ကြင္းမွာ အံ့ၾသ႐ုံသာမက ႏွစ္ႀကိဳက္သည္ဆိုပို၍ပင္မွန္မယ္။
ရတုသာမက အခန္းထဲသို႔ဝင္လာေသာ မိန္းကေလးမ်ားအားလုံးသာမက ေယာက္်ားေလးတစ္ခ်ိဳ႕မွာလဲ အံ့ၾသ၍အၾကည့္မလႊဲနိုင္ျဖစ္သြားၾကသည္။

ထိုစဥ္ဆရာမမွ
"ကဲအားလုံးပဲမင္းတို႔ကိုေလ့က်င့္ေပးၿပီး လူ၁၀ေယာက္ကိုေဟာဒီက မင္းတို႔စီနီယာကေ႐ြးေပးလိမ့္မယ္ အားလုံးသူ႕စကားနားေထာင္ၾကေနာ္။
ကဲသား..ဆရာမသြားေတာ့မယ္ သူတို႔ကိုအပ္ခဲ့ၿပီေနာ္"

"ဟုတ္ကဲ့ဆရာမစိတ္ခ်ပါ"

ဆရာမအခန္းထဲကထြက္သြားၿပီး တံခါးပိတ္သံၾကားေတာ့မွ စိုင္းသည္မိမိတာဝန္စ၍ထမ္းေဆာင္ရန္စကားဆိုလိုက္သည္။