ओह! यह छवि हमारे सामग्री दिशानिर्देशों का पालन नहीं करती है। प्रकाशन जारी रखने के लिए, कृपया इसे हटा दें या कोई भिन्न छवि अपलोड करें।
[-Aşk
Olduğum yerde titredim.Alev topu gibiydim fakat soğuk soğuk terlerken üşümeden de edemiyordum.Bedenim sanki üzerime tonlarca beton yığını bırakılmış gibi ağır ve kaskatıydı. Hareket etmeyi denedim fakat ne kılımı kıpırdatabildim ne de bu beton yığınından nasibini almış göz kapaklarımı aralayabildim.Bedenim benim kontrolümde değilmiş gibi emirlerimi dinlemiyordu.
Kulaklarımda belli belirsiz uğultular vardı.Bu sesler yakınlaşıp uzaklaşırken yanımda birilerinin olduğuna emin oldum.Konuşuyorlardı sanki fakat ben anlamaktan çok uzaktım.
Biraz sonra alnıma değen bir elin varlığını belli belirsiz hissettim.Terle alnıma yapışmış saçlarımı iğrenmeden yavaşça geriye iteledi.Parmakları yanaklarıma doğru alçaldı sonra.Yanan yüzümü kavrayan eli bir buzmuşçasına dokunduğu yeri dondurdu.Dokunuşları nazikti,sanki dokunmaya kıyamıyormuş gibi bir hali vardı tenimde gezinirken.Bu şevkati göçük altında kalmış ruhumu dürtükledi fakat ben bunun yerine, beni oradan çekip çıkartmasını ve tüm bu acıya son vermesini dilerdim...
Kirpiklerim titreşti,gözlerim yandı. Alttan sızan ışığı kavradı gözbebeklerim.Daha fazlasını isteyerek araladım göz kapaklarımı.Puslu gözlerime takılan ilk şey beyaz tavandı,ancak biraz sonra görebildim dibimdeki hyungımı.Uyandığımı gördüğünde yüzümdeki elini çekerek gözlerini gözlerime sabitlemişti.O an farketmiştim.Yüzü ağlamaktan sırılsıklam olmuş,gözleri kızarmış ve alt kısımları koyu renkli mor halkalarla kaplanmıştı.Kahverengi saçları düzensizce alnına dağılmış ve ıslak kirpiklerine yapışık duruyordu.
Minikçe yutkundum.Kalp şekilli kuru dudaklarımı aralamış fakat bir şey söyleyemeden tekrar geri kapatmıştım.Zihnim,tüm kelimelerim kaçıp gitmiş gibi ıssız,genzim ise çöl kadar kuruydu.
"Hyung!Hyung iyi misin?"Jimin'in endişeli sesini duydum hemen yanımda fakat öyle uyuşuktum ki gözlerimi hyungımdan ayırıp da ona cevap veremedim.
Gücümü topladığım birkaç saniyenin ardından ikinci kez dudaklarımı araladım,tam gözlerinin içine batığım sırada.Enerjim yoktu belki ama "Üzgünüm,ağlama."demeyi başardım güç bela.Çok kısık ve pürüzlüydü belki bu ses,ama duyduğunu biliyordum. Sesim kesildiği an yüzü acıyla kırışmıştı çünkü.Kısılan gözlerinden yanaklarına yaşlar süzüldü.Sadece bakmakla yetindim.Tüm duygularım bir cımbızla içimden çekilip alınmış gibiydi.
Jimin'in bakışları ikimiz arasında gidip geldi.Titrek iç çekişini işittim.O an,bu basit nefesin bile içinde daha fazlasını sakladığını bilmek göğsümün iki yanını da sızlattı.Derin nefesi buzlarımı çözer gibi oldu,o şok hali yavaşça kayıp giderken korktuğum başıma geldi. İçimdeki acı tekrar kendini belli etmişti çünkü.Boğazıma kocaman bir yumru yerleşti ve oradan gitmedi.
"H-hyung."dedim zorla,Min Yoongi'nin bana nefretle bakan minik kara gözleri aklıma düşüp içeriyi yerle bir etmeye başlarken."H-hyung,çok acıyor." Serum takılı olan elim iki göğsümün tam ortasını buldu.Sertçe bastırdım tüm acıyı yok etmek ister gibi fakat bu faydasızdı.İçerideki alev topu çoktan beni sömürmeye başlamıştı.Yine de kurtulmak için bir çocuk gibi hyungıma sığınmaya çalıştım.Onun beni her zaman her şartta kollarının arasına alacağını biliyordum.Nitekim öyle olmuştu da,ona ellerimi uzattığımda büyük elleri anında bileklerimi kavrayıp beni kendine çekmişti. Bedenim saniyeler içinde yattığı yerden yükselip oturur hale geldiğinde güvenli kolları arasındaydım.
