Sentimental | vmin

6| biz biziz

Yetişkin içerik, kind of, tamamen yazmak istemedim skfkakd

Mino-Turn Off The Light

tahmin bile edemeyeceğin kadar iyi geçti
bir sürü insanla tanıştırdılar beni
ayrıca daha fazla deneme ürünü verdiler ben bunların hepsini kullanamam bir kız arkadaşın var mı

Jungkook'un ablası

Taehyung görüşmeden dönerken ben parti için hazırlanıyordum. Saçlarımı boyamaktan vazgeçmiştim, bol bir gömlek, yelek ve çizgili bir pantolon giyiyordum. Hoseok hyung yüzümü boyamam gerektiğini söylediyse de ten rengimle oynamamıştım. Tek yapmam gereken biraz siyah göz kalemiyle gözlerimi boyamaktı. Sweeney tarzında. Tuhaf kıyafetler değildi, insanların gündelik yaşamlarında da giydiği şeylere benziyordu. O yüzden rahatsız hissetmiyordum. Aptalca olduğu fikrini unutmaya çalışıyordum, hayalet kostümü giyecek çocuklar değildik.

"Jimin, ışın kılıcımı gördün mü?"

Bu soruyu duymamla gülmeye başlamam aynı ana denk geliyordu.

"Üzgünüm, görmedim."

"Işın kılıcım olmadan nasıl Jedi olabilirim?"

"Anakin birazdan gelip seni öldürecek," dediğimde şokla bana baktı.

"Anakin benim!" Yüzünü gösterdi, "Yara izimi göremiyor musun? Obi Wan Namjoon."

"Çok özür dilerim, nasıl bilmem?" onunla alay ettiğimde kızgınlıkla bana baktı. "Her neyse, şunu sürmemde bana yardım edebilir misin?"

"Çok şaşırırsın, bu konuda inanılmaz yetenekliyim. Otur şuraya," ona uzattığım göz kalemini aldı ve bana koltuğu işaret etti. "Sweeney olacaksan göz altlarını biraz kırmızı yapmamız lazım."

"Kırmızı..." Bize verdikleri pakette kırmızı bir şey yoktu, Taehyung'un aldığı kırmızı ruj da onunlaydı ve şimdi bunu çözemezdik. "Yapmasak da olur. Zaten kimse anlamayacak, sadece farklı giyinmiş olacağım."

"Tamam... aç gözlerini," kalemi tutup bana yaklaştığında istediğini yaptım. "Bunu buraya süreceğiz... bir de göz kapağına çok az, kapat şimdi." Bir şeyler yaptı, parmaklarıyla dağıttı. "Baksana bir." Gözlerimi açıp ona baktım. "Kedi gibi görünüyorsun. Kediden kastım küçük olanlar değil, kedigillerden. Yakıştı."

"Oldu mu?"

"Evet ama kostümünde eksik bir şeyler var. Bekle." Hızlı bir şekilde salondan ayrıldığında gerçekten dümdüz oturarak onu beklemeye başladım, ne yapacağını bilmiyordum ama birkaç dakika sonra elinde gri fular gibi bir şeyle döndü. "Yakalarını kaldır." Fuları boynuma sardıktan sonra yeleğin içine tıktı. "Çok yakışıklı oldun, hale bak. Sen normalde de böyle gezsene."

"Normalde yakışıklı değil miyim?" Homurdanarak ayağa kalktım ve koridordaki boy aynasına doğru yürüdüm. Saçlarımı geriye doğru yatırmıştım, Hoseok hyungun yaptığı şey gözlerimi daha kısık ve daha keskin göstermişti. Sweeney olmadıysam bile sokakta birini öldürebilirmişim gibi görünüyordum. "Bu hoşuma gitti." Telefonum titredi.

ben hazırlanacağım hemen
biraz geç kalırım
orada görüşürüz tabii beni tanıyabilirsen