Midnight Confession (Paradise Series#1)

Kabanata 12

Emma

Abala ako sa pagsusuklay ng buhok nang may biglang kumatok.

"Sino 'yan?"

"Ako 'to! Ang reyna ng kagandahan!"

I rolled my eyes because of that. I even heard her giggle from here. Why is she doing here again?

Ilangvaraw na ang nakakalipas nang makasama ko si Samuel.

Kapag naalala ko ang sinasabi niya ay parang natutunaw ang puso ko.

He really had a big impact on me and I don't know how can I get rid of this.

The last thing he said to me at the restuarant was stuck in my mind. Hindi na namin nagawang kumain doon dahil biglang tumawag si Cosima at nagkaroon ng kunting problema sa munisipyo.

He just take-out what we ordered and he took me home. Before he left, he kissed me on the forehead again and my face was almost the same color as a tomato that time.

Kung sakaling nakita niya 'yon ay baka mas lalo akong nahiya. At baka asarin niya rin ako.

He not even thinking na kung ginawa niya ang ganong bagay iba ang mararamdaman ko.

Binuksan ko ang pinto at pinapasok si Talia na nakangisi. Tinaasan ko siya ng kilay.

"What's with that grin?"

She shook her head. But still on smiling like an idiot. "Nothing. I'm just happy."

"Because?"

Humarap ulit ako sa salamin at inabala ang sarili sa pagaayos. Nakita ko mula sa salamin na humiga siya sa kama.

She giggled. "He replied to my text! Kahit 'ok' lang 'yon ay kinikilig na ako."

I rolled my eyes at hindi na nagsalita. Really? What's with her? Nagreply lang ng 'ok' kinikilig na agad. Ibat talaga ang tama niya kay Soren.

"Anong oras ka pupunta sa covered court?" Tanong niya habang abala sa pagce-cellphone.

Tumayo ako at tumabi sakaniya. "Hindi ko alam kung anong oras. Basta sasama na lang ako kay Mama."

Ngayon ang araw ng botohan. I hope na si Samuel ang manalo dahil maganda talaga ang palakad niya sa lugar namin. Saka masyadong nasisiyahan sakaniya ang mga tao. Kahit ang mga netizen ay nahuhumaling sakaniya. Iba talaga ang karisma ng Samuel Jalmanzar.

"Ikaw?"

"Sasabay na lang ako sainyo."

I nodded. Siguro nauna na ang magulang niyang bumoto. Napatulala ako sa kawalan.

Napatigil lang ako sa pagtulala nang may maalala. "Talia!"

"Hmm?"

Hinarap ko siya. "Bukas pa ba ang offer mo sa akin papuntang Manila?"

Tinaasan niya ako ng kilay. "Hmm. Sa totoo lang.." Umayos siya ng upo paharap sa akin. ".. oo, Pero! Pero, sa august pa ulit. Nakahanap na kasi. I don't really know. But I'll gonna ask mom."

Tumango ako. Hindi pa naman ako sure na pupunta nga ako ng manila at tatanggapin na lang ang offer niya, ngayon pang may bubuksan akong karenderya.

Saka hindi rin naman ako tatagal sa pagkakarenderya. Kaya itinanong ko din sakaniya.

"Samahan mo akong mamalengke sa susunod na araw."

"Sure, honey." She said, smiling. "But for what? Binuksan ko yung ref niyo marami pa namang laman."

Hindi ko nga pala nasabi sakaniya na magbubukas ako ng karenderya. Hindi na rin kasi siya gaanong pumupunta dito sa bahay.

"Magkakarenderya ako.."