UNCOVER RUNAWAY : all except for him

43

:))

Patuloy kong hinanap si Aziel, pero kahit anino nya ay hindi ko man lamang nakita.

Hindi rin alam nina Jaylen at Drix kung bakit bigla na lamang nawala si Aziel. Nalaman ko rin na matagal na palang kilala ni JA si Kendric. Noon pa lamang ay may koneksyon na sila.

Nalaman ko rin na si JA pala ang nagpasok kay Aziel sa Pearl Harbor para mabantayan ako.

Kapag hindi ko kasama si Aziel ay si JA pala ang palaging nakaaligid sa akin. Kahit sa hospital, sya ang nakahoodie na black at naka cap na black.

Hindi ko alam pero feeling ko kasi ginamit lang ako e like, naguguluhan ako sa nararamdaman ko ewan ko ba.

Patuloy ko syang pinapahanap, I even did a private investigation all by myself. Hindi na rin ako mismo sa main hospital namin nagtatrabaho.

Holding on will just cause me more pain. It will just make me suffer even more.

It is not worth it to hold on to someone who will never do the same for you.

I don't get what happened but one day I wake up na napagod na akong hanapin sya, kasi narealize ko na wala ng patutungahan ang paghahanap ko kung ako lang ang gumagawa ng paraan.

As years passed by tinigil ko na ang paghahanap sa kanya dahil unti unti kong narerealize na yung sarili ko naman yung nawawala. I focus more on my self and realize that it was all worthy. Maybe he had all his reasons, but I'm tired.

Hindi nyo ako masisisi na mapagod kaagad.

After I got my licensed as a doctor I went to a bigger hospital sa ibang bansa. Hindi na kami magsyadong nakakapagusap nina Mia, hindi katulad noon na palagi kaming magkakasama.

Ako na rin kasi ang kusang lumayo para hindi na sila madamay sa kung ano man ang gagawin ko.

Borealis stayed in our hospital and she continued the Pearl Harbor. Mia had a contract where her mom was working abroad so hindi talaga kami nagtatagpo pa.

During my first year residency ay medyo nahirapan ako mag adjust since hindi ko gamay ang mga nakakasalamuha kong doktor and even nurses dito.

Thankful ako kasi hindi nila ako pinabayaan and as days go by nasanay na rin ako sa kanila.

I changed my mind, I took surgery as my residency. It took 5 years for me at lahat ng yon ay pinaghirapan ko.

Wala akong ibang ginawa kung hindi ang mag-aral lang. Minsan lang ako gumala dito.

During my residency I experienced scolded by a doctor, I experienced having a table death patient. I overworked myself to the point na I skip eating at puro aral lang ako.

I don’t know but I made my self a workaholic doctor.

"Hey are you even a doctor? Why would you do that." saad ng kapwa resident ko sa akin dahil habang nagtatahi ako ay naramdaman kong nahihilo ako at may tumulo ng dugo sa ilong ko.

"Nurse Kim, finish this."

"Sorry, let me." saad ko at saka tumungo at hawak ang ice cube at inilalahid sa may noo ko at sa may ilong.

"You should take a rest, you had too much work here." saad nya saka tumayo at umalis na.

"Today was your off Dr. Garcia?" saad sa akin ng isang nurse dito sa emergency room.

"Ahh yes." saad ko saka inasikaso ang isang emergency patient.

"You should be resting." saad nya sa akin pero ngumiti lang ako sa kanya.