အပိုင္း (၁၃) : လွပမႈ ၂

18.6K 1.6K 192
                                    

.... မွားခဲ့တယ္ဆိုရင္
ေနာင္တႀကီးႀကီးမားမား မရေစမယ့္
အမွားမ်ိဳးနဲ႔ပဲ ၾကံဳပါရေစ...။

"တကယ္ေျပာတာ... ကြၽန္ေတာ္ ခင္ဗ်ားကို မခြဲႏိုင္ဘူး ဆရာေလး သဝဏ္လႊာ.."

******

{Zawgyi ☘}

At9:45 PM...

(This part contains some adult scene and smutty words, so that is not suitable for my under 18 readers..)

"အ! အင့္... ေရာင္ျဖာ... အား... ေမာင္.. ငါ ငါေလ..."

၉နာရီ ၄၅မိနစ္...။ ဒီအခ်ိန္ဟာ ၿမိဳ႕ျပမ်ားအတြက္ေတာ့ အလုပ္ျပန္ ၊ night outထြက္သည္ႏွင့္ အဆင္ေျပေနလိမ့္မည္...။ သို႔ေသာ္ ဆိတ္ၿငိမ္မႈအျပည့္နဲ႔ နယ္ရြာကေလးကေတာ့ တစ္ခါတစ္ရံ အေကာင္ဗေလာင္အသံေတြကိုေတာင္ ၾကားႏိုင္သည့္အထိ ဆိတ္ၿငိမ္လြန္းသည္။ ေရာင္ျဖာ့တို႔အိမ္သည္ အိမ္ဝိုင္းက်ယ္သည္။ အိမ္ႀကီးရခိုင္ျဖစ္သည္။ အျခားအိမ္မ်ားနဲ႔စာလ်ွင္ တစ္အိမ္နဲ႔တစ္အိမ္ အရမ္းမကပ္ေသာ္ျငား အခုခ်ိန္က ဆိတ္ၿငိမ္ေနေသာ ညနက္ျဖစ္ေနသည္မို႔.....။

"အ: ေရာင္..ေရာင္ျဖာ.. အင္း.. နည္းနည္းေလာက္ နည္းနည္းေလာက္ေတာ့ ေလ်ွာ့ေပးပါ.. ငါ ငါမခံႏိုင္ေလာက္ေတာ့ဘူး... ဟူး..အတည္နာလို႔..."

သူကေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ကို မၾကားသလိုဟန္ေဆာင္ၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ခႏၶာကိုယ္ေလးတစ္ခုလံုး သူ႔ရင္ခြင္ေအာက္သို႔.... ။ သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္လံုးက ကြၽန္ေတာ့္ေက်ာျပင္ကို တင္းၾကပ္ေနေအာင္ ေပြ႔ဖက္ထားသည္။

ေအာက္ဘက္မွ မည္သည့္ျပင္ဆင္မႈမွ မ႐ွိခဲ့ဘဲ ထိုးထည့္ခဲ့ေသာ သူ႔အရာက အခုထက္ထိ အင္အားအျပည့္နဲ႔ပင္။ ဘာအကူအညီမွ မသံုးခဲ့ဘဲ အစိမ္းသက္သက္မို႔ အဆင္ေျပမႈမ႐ွိခဲ့ေသာ ကြၽန္ေတာ့္အရာက သူတစ္ခါ ထိုးသြင္းလိုက္တိုင္း မ်က္လံုးမ်ား ျပာေဝသြားမတတ္။ အေတြ႔အၾကံဳမ႐ွိ၍ မဟုတ္...။ အခါတိုင္း ကြၽန္ေတာ္တို႔ ျဖစ္ခဲ့ၾကသည္က ျပင္ဆင္မႈအၿပီး သူကလဲ ကြၽန္ေတာ့္ကို သက္သက္ညႇာညႇာ ကိုင္တြယ္ခဲ့တာမို႔......။

"ေရာင္... ေရာင္ျဖာ... တကယ္.. ေလ်ွာ့ေပးပါ.. တကယ္ မရေတာ့ဘူး.."

"အသံမၾကားခ်င္ဘူး... ခင္ဗ်ားနဲ႔ဆိုင္တာ ဘယ္သူလဲ? ခင္ဗ်ား လူက ဘယ္သူလဲ? က်ဳပ္ကလြဲၿပီး တစ္ျခားတစ္ေယာက္ လုပ္ၾကည့္လိုက္ေလ..... ေသသြားမွာေပါ့... "

ပြယ်(ခင်ဗျားမှ မရရင် ရူးတော့မလို့။)S-2Where stories live. Discover now