{Zawgyi🍀}
အပိုင္း (၂၅) : မြန္ျမတ္ျခင္း
မြန္ျမတ္ျခင္း??
တစ္ေလာကလံုးကို သာမန္အတိုင္း ရွိေစခဲ႔တာ
ခင္ဗ်ားလြဲလို့...။
အားလံုးကို ျပစ္ပယ္ႏိုင္ခဲ႔တဲ႔ ဒီႏွလံုးသားကေလ
ခင္ဗ်ားကိုေတာ့ ရူးရူးမူးမူးခ်စ္ပါရဲ႔......။
မွန္ကန္တယ္ ထင္တိုင္း ကိုယ့္စိတ္ျကိုက္ေနခဲ႔ေပမယ့္
အခုေတာ့ တစ္ခုခုဆို ခင္ဗ်ားကို တိုင္ပင္ခ်င္လာတယ္...။
ေမာင္ကေလ... လို့ ခင္ဗ်ား ေခၚတိုင္း
ကြ်န္ေတာ္ ေပ်ာ္ဝင္မတတ္......။
မြန္ျမတ္ျခင္း အရာကိုေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ သိပ္ျပီး အက်ယ္တျပန့္္ မသိဘူး......။
သိဖို့လည္း မျကိုးစားဘူး...။
ခင္ဗ်ားဆိုတာ ကြ်န္ေတာ့္အတြက္ မြန္ျမတ္ျခင္း
အေျကာင္းတရားတို့ရဲ႔ ျပယုဂ္...။
"ေမာင္ကေလ......, ေဟာ က်ြန္ေတာ္ အသက္ရႈ ရပ္လာမိျပီ... ရင္ဘတ္အတြင္းမွ ေပါက္ထြက္မတတ္ ႏွလံုးခုန္သံကေတာ့... စည္းခ်က္လြန္ကဲလို့...။
ခင္ဗ်ားဆိုတာ... ကြ်န္ေတာ့္ကို ေသေအာင္ သတ္ႏိုင္ပါေသာ......။
"ေရာင္ျဖာ..."
"ဗ်ာ..."
"ႏွစ္ကူးေတာ့မယ္ေနာ္..."
"အခုမွ တေပါင္းလ ရွိပါေသးတယ္ကြာ..."
"အခုေတာင္ တေပါင္းလျပည့္ေနျပီမလား?? တန္ခူးေရာင္ဖို့ မေဝးေတာ့ဘူး..."
"ဟုတ္တယ္... ခင္ဗ်ားသေဘာ ဟုတ္ျပီလား??"
"မင္းကလဲ??"
ဒီေန့ တေပါင္းလျပည့္ေန့ ...။ ရာသီဥတုကေတာ့ တစ္ခါတစ္ရံ တိုက္ခတ္လာေသာ ညဥ့္ေလေျကာင့္ အရမ္းျကီး မြန္းျကပ္မေနေတာ့ျငား ပူအိုက္အိုက္ေတာ့ ရွိပါသည္...။ ညညဆို ေမာင္က အျမဲတမ္း ကြ်န္ေတာ့္ကို စိတ္မခ်တာမို့ သူေပြ႔ဖက္သိပ္ဖို့ပဲ စဥး္စားသည္...။ ကြ်န္ေတာ္ဆိုသည္မွာလဲ နဂိုကမွ အပူဒဏ္ကို သိပ္ျပီး မခံႏိုင္ ...။ ေနာက္ျပီး ဂ်စ္ကန္ေပါက္စကို လြယ္ထားကတည္းက အရာရာကို အလိုမက်စြာ ရွိသည္...။ လံုးဝကို ေရာင္ျဖာ့ အျကိုက္ ကြဲျပားစြာပင္...။
တစ္ခါတစ္ေလမ်ား ကြ်န္ေတာ္ အမူအရာေျပာင္းလဲသည္က ေမာင့္အျကိုက္ မဟုတ္သည္မို့ ကြ်န္ေတာ့္ကို ျငိဳျငင္မွာလဲ ဆိုးေတာ့သည္...။
YOU ARE READING
ပြယ်(ခင်ဗျားမှ မရရင် ရူးတော့မလို့။)S-2
Randomကြၽန္ေတာ္က ခင္ဗ်ားကို ခ်စ္ဖို႔ ေမြးဖြားလာတဲ့ ဂ်စ္ကန္ကန္ေကာင္ေလး..။ ခင္ဗ်ားကို မုန္းဖို႔ဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္အတြက္ ဘယ္ေတာ့မွ ျဖစ္တည္မလာတဲ့ စကားလံုးတစ္ခု...။
