Hoofdstuk 15

117 12 13
                                    

De volgende morgen werd Sarah vermoeid wakker. Ze moest niet lang nadenken om te weten hoe dat kwam.

"Slecht geslapen", mompelde ze, toen haar grootvader haar verbaasd aankeek. Toen hij haar vroeg hoe dat kwam had ze haar schouders opgehaald en gezegd dat ze aan het werk moest.

De mannen zouden dan wel later beginnen, sommige dingen konden niet wachten. De paarden waren hun dagelijkse routine goed gewoon. Ze voederde de paarden en verzorgde Inyanga's been. Ze stapte het paard wat over en weer door het gangpad van de stal. Tot haar genoegen begon de merrie haar been stilaan beter te gebruiken. Daarna liet ze Black Diamond wat grazen, de hele tijd was ze in gedachten verzonken.

Ze probeerde zichzelf te berispen toen ze zich afvroeg hoe Joey en Tyler er uit zagen in een club. Ze schudde haar hoofd en leidde de jonge hengst weer naar binnen. Ze ging voor het middageten nog wat rusten, maar tegen de middag was ze nerveus. Ze ging weer naar de stallen en begon paarden buiten te zetten.

Toen de laatste buiten stond, hoorde ze de banden van Joey's truck op de kiezels. Haar hart maakte een sprongetje en onmiddellijk vloekte ze op zichzelf. Het werd tijd dat ze zichzelf weer in de hand kreeg, bedacht ze zich. Ze hoorde de mannen vrolijk praten, maar verstond niks van het gesprek.

Toen ze in de stal kwamen zei ze meteen: "Goed, nu wat voortmaken. Alle stallen moeten nog gebeuren!" Joey keek haar verwijtend aan, maar Tyler lachte.

"Geen probleem, schat. Wij zijn helemaal opgeladen!" Ze keek hem woedend aan en dat lukte haar wonderwel.
De gedachte aan hoe ze 'opgeladen' waren dreef haar extra op stang.

"Ik heb je gezegd dat je me zo niet mag noemen!" Tyler stak grijnzend zijn handen in de lucht.

"Excuses! Gewoonte." Hij nam een riek uit haar handen en liep haar voorbij een box in. Sarah zuchtte luid in ergernis en probeerde uit alle macht het tintelend gevoel in haar onderbuik te negeren.

"Ik ben blij dat jullie plezier gehad hebben", zei ze met opeengeklemde kaken tegen Joey, die zijn schouders ophaalde.

"Het was een beetje raar, na al die tijd", zei hij. Terwijl Sarah probeerde te ontrafelen wat dat precies betekende, schaterde Tyler het uit.

"Joey, niet liegen! Je hebt je uitstekend vermaakt en je weet het!" Sarah keek nu naar Joey, die nogmaals nietszeggend zijn schouders ophaalde.

"Weet je, Blondie. Misschien is zo een avondje uit voor jou ook wel een goed idee", riep Tyler nu vanuit de box. Sarah trok haar neus op.

"Ik hou niet van uitgaan", zei ze, terwijl ze aan haar eigen box begon. Tyler stak nu zijn hoofd binnen.

"Ok, maar waar hou jij wél van?" vroeg hij met het nodige sarcasme, gevolgd door een lieflijke glimlach. Sarah haalde haar schouder op.

"Dat gaat jou niks aan!" zei ze bits, maar ze klonk minder grof dan ze wou.
Ontzet besefte ze dat ze ergens blij was dat Tyler nog gewoon zichzelf was. Hetgene dat ze aan hem haatte, vulde haar nu met genoegen. Verward over zichzelf concentreerde ze haar op het stro voor haar. Ze was ongetwijfeld rood geworden en dat wilde ze liever niet toegeven.
Net zoals ze eigenlijk alle details van hun avond wou weten, maar haar lippen stijf op elkaar hield.
Toen Tyler wat later naar de mesthoop liep, ging Sarah dichter bij Joey staan.

"Heeft het geholpen denk je?" vroeg ze hem, om op een subtiele manier toch aan details te komen. Joey haalde zijn schouders op en Sarah fronste.

"Wat, was er niemand geïnteresseerd misschien?" Joey keek haar even scherp aan.

"Jawel, meerdere zelfs. In ons allebei trouwens, niet dat dat er toe doet", antwoordde hij gepikeerd. Sarah slikte even, maar hij ging meedogenloos verder: "We hebben veel gedanst, maar hij is met niemand naar huis gegaan als dat je vraag is. Hij zal dus niet zo geil zijn dat hij zomaar iedereen wilt."

Riding for hope DUTCHМесто, где живут истории. Откройте их для себя