Riding for hope DUTCH

Hoofdstuk 31

Sarah duwde haar lippen tegen die van Joey, die naar haar grijnsde. "Dit wordt het dan", zei hij en hij hielp Sarah op de grote hengst. Black Diamond was nerveus en Tyler had de grootste moeite om hem vast te houden. Sarah grabbelde de teugels vast en keek dan naar Joey, die haar knie vast nam.

"Iedereen zal zijn beslissing om Charlie de rug toe te keren betreuren na vandaag, want jullie gaan iedereen de nieuwe definitie van een renpaard tonen. Geen van hen zal meeproeven van dit talent. Ze zullen alleen maar naar hem mogen kijken", besloot Joey en Sarah voelde een warme gloed door haar borst trekken. Hij liet haar knie los om op Chex te klimmen.

De zwarte hengst glimde nu al van het zweet. Veel nieuwe indrukken, geluiden en geuren maakten hem zenuwachtig. Tyler hing met zijn volle gewicht aan het touw en Sarah sprak het dier kalm sussende woordjes toe. De kleine oren van de hengst draaiden elke richting uit, maar Sarah wist dat hij luisterde. Joey stuurde Chex langs haar en de jonge hengst botste tegen haar op bij elk geluid dat hij hoorde. Hij brieste luid door zijn opengesperde neusgaten. Wat vroegen ze veel van dit jonge dier, bedacht Sarah zich.

Ze aaide zijn hals en zijn linkeroor draaide zich naar haar toe.
"Het is goed, jongen. Je mag zometeen doen waar je goed in bent. Je zult het zien, het wordt dan meteen een pak minder spannend."

"Hij heeft zich uitgeput voor hij de race moet lopen", zei Tyler bezorgd.

"Het is maar goed dat hij nooit opgeeft dan", glimlachte Sarah terug. Tyler bleef aan de rand van de renbaan staan hij keek ingespannen toe hoe Joey het hoofd van de hengst bij zich hield.

"Opgelet, dit is een taaie!" riep hij naar de starthulp. "Je laadt hem best als laatste." De man keek hem nors aan en liet zijn blik over het dansende paard glijden. Black Diamonds ogen rolden in hun kassen. Hij herkende het hek en zijn strijdlust werd alleen aangewakkerd.

"Goed dan", bromde de man. "Loop maar even een rondje." Joey leidde de hengst weer weg van het starthek.

"Nooit gedacht dat hij zou toegeven", bekende Joey een tikkeltje opgelucht. Sarah grinnikte nerveus. Ze had niet bepaald uit gekeken naar het moment waarop ze deze hengst in het starthek moesten krijgen.
"Ik hoop maar dat hij er in gaat", antwoordde Sarah. "Misschien is het toch te vroeg voor hem." Joey schudde zijn hoofd.

"Hij is zo nerveus omdat hij weet wat er komt, hij is opgewonden dat is alles." Sarah knikte. Joey had gelijk de hengst had nog geen enkele keer geprobeerd uit haar grip te komen. Hij was braaf, maar opgewonden. Joey keerde zich terug in de richting van het starthek en het jonge dier begon weer steviger te drummen. Hij overhandigde hem aan de starter en ging met Chex de baan af terwijl hij over zijn schouder meekeek. De man trok Black Diamond ruw aan de koord, waardoor de jonge hengst zich protesterend omhoog gooide.

Sarah klampte zich stevig vast aan zijn hals.
"Rustig jongen", riep ze het paard toe. "Negeer die bruut!" Ze kreeg daarvoor een vuile blik van de starterhulp, maar hij probeerde nu wel met een zachtere hand de hengst in het starthek te leiden.

"Black Diamond is de naam van het laatste paard dat het hek in moet. De enige tweejarige hier aanwezig en bereden door de eigenaar Sarah Hopkins. Het is meteen de eerste wedstrijd voor deze jonge hengst. Hij heeft geen noemenswaardige afstamming en het doet je denken dat Fokkerij Hopkins wel heel wanhopig is naar geld", klonk het door de luidsprekers.

Sarah schudde misnoegd haar hoofd. In de tribunes werd nu luid gespeculeerd. 'Net goed' dacht Sarah, ze zouden hen allemaal het zwijgen opleggen. De hengst liep zo plots als hij eerst gesteigerd had nu het starthek in en de norse man sprong verbaasd in het hek, terwijl de deuren achter de hengst dichtgeduwd werden.
"Rustig, jongen", herhaalde Sarah, maar het jonge dier wist wat er kwam en kon zich nauwelijks bedwingen.

Hij danste in het hek en de man naast haar zuchtte luid.
"Hij maakt zich kapot op voorhand, je zou hem beter terugtrekken. Hij maakt geen kans tegen deze klasbakken!" Sarah grijnsde en nam de teugels strak aan. Ze negeerde verdere commentaar en wachtte op de bel.

Toen die kwam wist iedereen meteen waarom de jonge hengst ingeschreven was voor vandaag. Hij startte zo krachtig dat hij omhoog sprong, waardoor hij een halve lengte verloor op zijn buurman. "Rustig vriend, het is een lang eind", riep Sarah, die zich nauwelijks op zijn rug had kunnen houden. Ze spande de teugel aan en was blij dat de hengst zich liet rijden.

Het grote veld had de jonge hengst van de wijs kunnen brengen, maar hij hield zijn volle verstand bij haar hulpen, ook al had hij haar net bijna afgeworpen. De man in de luidspreker sprak over onervarenheid van ruiter en paard, maar in de tribunes hadden veel mensen door dat dit paard dadelijk hoge snelheid zou halen.

"We wachten tot halfweg", schreeuwde Sarah naar de hengst, die vroeg om meer teugel. Ze schoof hem nu op naar de reling en lag in zesde positie. Dat was niet slecht voor de eerste race van een tweejarige, maar niet genoeg.

Ze hield hem in die positie en keek rond om te kijken wie er nog was. De grote favorieten, onder wie de grote Masterplan met Eddie Mouster op diens rug, zaten mee met haar vooraan. Halfweg begon Masterplan, die geen grote versnelling had maar wel een enorme uithouding, te versnellen. Sarah wist dat Eddie de kop wou nemen en de concurrentie wou afmatten.

Ze grijnsde, hij deed precies wat ze verwacht had. Ze schoof met hem mee en hoorde het publiek brullen. Masterplan had een grote aanhang, maar die tweejarige, die niemand kende, schoof onvoorspelbaar vlot mee. Twee derde van de race was achter de rug tegen dat Eddie zijn paard vooraan had. Zijn grote paard haalde nu een verstikkende snelheid en Sarah geloofde niet dat iemand anders hem nog zou bedreigen.

Niemand behalve de jonge hengst die ze al de hele tijd tegen hield. Ze liet haar hengst naast Masterplan komen. Het publiek schreeuwde nog luider, ze moesten nu weten wie dat jonge paard was.
"Sarah?" riep Eddie verbaasd en Sarah riep terug:
"Tot later, Ed!"

Niemand kon Eddie verwijten dat hij haar hengst onderschat had. Dat had iedereen gedaan. Ze liet de teugels vieren en de jonge hengst sprong dankbaar vooruit. Zijn sprongen leken nog te verdubbelen in afstand terwijl hij Masterplan ver achter zich liet.

Een oorverdovend gejoel trok door de tribune. Een prestatie die ze nooit eerder gezien hadden vormde zich op de renbaan. Het jonge paard leek steeds meer de versnellen. Hij rekte zich verder en verder uit en Sarah keek om, ze schatte dat Masterplan al vijftien lentes achter lag en de anderen hadden zeker twintig lengtes achterstand.

Onder normale omstandigheden zou ze het paard nu inhouden om te voorkomen dat hij in de toekomst zware handicaps zou krijgen, maar dit ging niet alleen om de winst. Dit was bewijs leveren dus liet ze de hengst voort daveren. Onder het luide applaus vertraagde de hengst geen seconde.

Joey schreeuwde mee met de uitzinnige menigte. Naast hem stond Tyler onophoudelijk te springen. De adrenaline gierde door Joey's lijf en die werd versterkt, door de ongeremdheid van het publiek rond hem. Sarah had haar belofte aan haar grootvader waargemaakt. Met deze hengst en Sarah's nieuwe reputatie zou zijn fokkerij groter worden dan ooit.

Euforie van de wedstrijd, verdriet om Charlie, opluchting dat diens fokkerij gered was, de emoties overspoelden hem. Tranen rolden over zijn wangen terwijl de adrenaline woorden door zijn ruwe keel duwde. Op de renbaan keek Sarah om, haar belagers waren nergens te bespeuren. Ze duwde zich rechtop in haar beugels en luisterde naar het gejoel van het publiek en het eenzame gedaver van de hoeven van haar paard.

Ze spande de teugel weer op en Black Diamond liep soepel naar de finish. Zijn hoofd hoog en trots in de lucht, alsof hij genoot van de aandacht van het publiek. Zijn staart wapperde achter hem aan en zijn passen kortte in.

Trots en klaar voor alles wat de toekomst kon brengen galoppeerde Sarah de knappe hengst over de finish. Ze zocht naar Joey, haar geweldige Joey, die haar zou zeggen dat hun toekomst nu verzekerd was. Dat ze Eddie konden aannemen als jockey en Frank, de donkere man die destijds Inyanga naar huis had gebracht, als groom.

Dat iedereen die Charlie Hopkins verraden had, nu zou voelen hoe het was om uitgesloten te worden, want met Black Diamond hadden zijn nu alle kaarten in handen. Ze speurde de baan af, maar Joey mocht de baan nog niet op. Haar tegenstanders moesten eerst de tijd krijgen om te finishen. Sarah grijnsde breed en klopte de jonge hengst liefdevol in de hals.

Einde