Riding for hope DUTCH

Hoofdstuk 18

Ze reden in stilte het erf op, waar Tyler nog steeds in de weer was. Zelfs Sarah moest toegeven dat hij echt zijn best deed. Haar opbiechting en Joey's reactie hadden een deel van haar spanning weggenomen en ze lachte Tyler toe.

"Joe, wij gaan straks naar de club!" zei deze en Joey trok zijn dikke wenkbrauwen op.

"Mag ik dat zelf nog beslissen?"

"Je kan de afleiding gebruiken", zei Tyler vrolijk. "Jij trouwens ook, Blondie. Afleiding zou goed voor je zijn." Sarah knikte en de twee jongens keken haar ongelovig aan.

"Ik kan inderdaad wat afleiding gebruiken."

"Dus je gaat mee?" vroeg Tyler en Sarah haalde haar schouders op. Joey fronste, die meid bleef hem op alle vlakken verbazen. Sarah ging zich in het huis douchen, terwijl Tyler onder Joey's toeziend oog Inyanga nog eens liet stappen. De mannen gingen akkoord: de merrie ging er op vooruit. ze verzorgden haar been en gingen dan in de keuken op Sarah wachten. Joey gaf Tyler een pintje aan uit de ijskast.

"Ik kan nog steeds niet geloven dat ze meegaat", zei hij en Tyler grinnikte.

"Ik ook niet, ze zal haar verdriet ergens kwijt willen." Joey schudde zijn hoofd in onbegrip.

"Ik heb haar in bijna vier jaar nooit weten uitgaan, nooit weten drinken, nooit iets weten doen dat in de verste verte onverantwoordelijk gevonden kan worden", zei hij en Tyler haalde zijn schouders op.

"En? Het is toch goed voor haar dat ze mee wil?" Joey antwoordde niet. Hij was daar niet zo zeker van. Plots besloop hem het idee dat Sarah zich in die jaren aan een rol gehouden. De verantwoordelijke voor haar grootvader. Haar grootvader die nu niet meer thuis maar in het ziekenhuis was. Zou Sarah nu weer een ander persoon worden?

Toen Sarah iets later in de keuken verscheen herinnerde Joey zich weer dat ze niet altijd dat slordige paardenmeisje geweest was. Ze had een strakke zwarte jurk aan, die haar smalle taille accentueerde. Haar haar was gestijld en ze had subtiel een laagje make up op haar gezicht. Haar lange benen eindigde in hoge hakken, waarvan Joey zich afvroeg of ze daar na zo'n lange tijd geen last van had.

Hij zei niks en keek naar Tyler, die ook even uit het veld geslagen leek. "Wauw", bracht die er uiteindelijk uit. "Misschien moeten we even overleggen wat jij verwacht van vanavond." Ze keek hem niet begrijpend aan terwijl ze de voordeur open trok. "Wel ja", vervolgde Tyler, "Moeten we de mannen bij je weg slaan of wil je..."

"Ik kan best voor mezelf zorgen, Tyler."

"Juist", antwoordde Tyler nogal beduusd en Joey grinnikte. Het drietal klom in de truck en reed naar Joey's huis, waar de twee mannen zich klaar maakten. Joey verscheen als eerste weer in zijn living.

Hij zag er netjes uit met in hemdje waarvan de bovenste knoopjes open stonden.
"Tyler heeft altijd wat meer tijd nodig", zei Joey verontschuldigend en plots nerveus. Hij liet zich naast Sarah in de zetel zakken en werd zich pijnlijk bewust van haar blote benen naast hem.

Zijn handen waren klam en hij nam zelfs niet de moeite om zichzelf te vervloeken. Iedere man zou nerveus zijn naast Sarah zoals ze er nu uitzag, in feeststemming. Hij herinnerde zich hoe hij gedacht had dat ze preuts was en bedacht zich nu dat haar jurk het tegendeel bewees.

"Het verbaasd me dat je nu wel mee wilt gaan", zei hij om de stilte te doorbreken. Sarah haalde haar schouders op.

"Mij ook. Vroeger deed ik niet anders." Joey keek haar verbaasd aan. "Laat ons zeggen dat het wel eens  fout afliep."

"Wil dat zeggen dat ik je in de gaten moet houden vandaag?" vroeg Joey en Sarah schudde grinnikend haar hoofd.
"Ik wil gewoon even leegte in mijn hoofd." Tyler kwam nu ook de living binnen en Sarah liet haar blik even over hem glijden. En stond op om dat niet te laten opvallen, ze moest toegeven dat Tyler goed uitzag in een strakke tshirt.'Goed of als een homo', sprak ze zichzelf in haar hoofd toe terwijl ze de twee vrienden weer volgde.