Riding for hope DUTCH

Hoofdstuk 29

In de dagen die volgden hoorde Sarah haar ouders niet meer, ze waren weer terug naar huis gegaan en ze vermoedde dat het wel jaren kon duren voor ze weer contact met haar zochten. Ze vond dat niet langer erg.
Joey was hier en dat was voldoende. Joey was intussen ingetrokken in het huis en had eerder al voorgesteld om zijn huis te verkopen. Met het geld dat Henry hen gegeven had was dat voorlopig niet nodig en woonde Tyler, als deel van zijn verloning in het huis. Ze startten de training van de jonge zwarte hengst weer op. 

"Ik kon hem al naast me gewoon door het hek laten wandelen. Nu wil ik dat zelfde doen als ik er op zit", zei Sarah en Joey knikte. Hij tilde haar op de jonge hengst en keek toe hoe Sarah het paard door hek liet stappen. Het paard was rustig en dus liet Sarah hem nogmaals door hek stappen, dit keer liet ze hem halt houden in het hek.

De hengst bleef staan en knabbelde nieuwsgierig op zijn bit. Sarah liet de hengst weer stappen en besloot hem eerst te laten rennen, voor ze verder zouden werken met het hek. Hij had een aantal dagen niet getraind, maar toch was de hengst braaf. Hij was blij om te rennen. Hij verslond de renbaan, zijn lange lichaam strekte zich ver uit en Sarah vloog. Nergens op de wereld had ze ooit zo veel vrijheid gevoeld als op de renbaan met deze jonge hengst. Zelfs het onoverwinnelijke gevoel dat ze bij Inyanga gekregen had, was niet te vergelijken met het gevoel dat ze op de jonge hengst kreeg. Tranen liepen uit Sarah's ooghoeken terwijl ze grijnzend wat later weer naar Joey kwam. 

Ze liep de hengst weer in het starthek en liet hem stilstaan. Joey sloot de poort achteraan en de jonge hengst bleef braafjes staan.
"Dat hek wordt een minder groot probleem dan ik gedacht had", zei Joey terwijl ze het paard afspoelden.

"Misschien," zei Sarah "maar hij heeft de smaak van het rennen te pakken. Dat hek kan alsnog zijn grootste vijand worden." Joey liet zijn blik over Sarah glijden. Hij voelde een plots verlangen om haar innig te kussen. Sarah keek op en lachte naar hem.

"Wat?" vroeg ze, bij het zien van zijn serieuze blik. Haar ogen zochten even in de zijne en vonden onmiskenbaar lust terug. Ze voelde haar wangen rood kleuren en vloekte op zichzelf. Snel wendde ze haar blik af en ze liet zich van de hengst glijden. Sinds zij en Joey een stel waren leek het wel of ze nog minder controle had over zichzelf dan voordien.

"Je bent echt wel Charlie's kleindochter", fluisterde Joey. Ze haalde verbaasd haar wenkbrauwen op. Dat was niet meteen het antwoord dat ze verwacht had. "Je hebt net zo veel talent. Ik ben al meer dan twintig op deze fokkerij en jij begrijpt zijn paarden beter dan ik ooit zal kunnen", vervolgde hij fluisterend. Hij stapte op haar af en liet zijn hand over haar keel glijden. "Je bent zo geweldig."

Sarah grinnikte, maar protesteerde niet toen hij zijn lippen op de hare plaatse.  Hij kreunde zachtjes terwijl hij haar naar zich toetrok. Even was hij de gelukkigste man op Aarde. Want hij mocht en kon haar eindelijk kussen wanneer hij wilde. De mooiste en meest getalenteerde vrouw die hij ooit ontmoet had.

"Stoor ik?" vroeg Tyler, die grinnikend aan kwam lopen. Sarah liet Joey opgelaten los. Ze schraapte ongemakkelijk haar keel, maar Joey grijnsde naar Tyler.

"Hoelang sta je daar al?" wilde hij weten. Tyler haalde zijn schouders op.

"Lang genoeg!" grijnsde hij terug. Hij had zelf ook Sarah gewild. Ook hij was niet bestand geweest tegen Sarah's innemelijkheid, maar hij had al lang geleden geweten dat Joey de beste kansen had gehad. "Travis is hier", kondigde hij aan. Sarah keek hem verbaasd aan.

"Travis? Die reporter?" Tyler knikte en Sarah rolde haar ogen, maar Tyler suste haar.

"Hij wil een tribuut aan Charlie schrijven. Hij gaat bij verschillend mensen langs, maar vond dat jullie niet konden ontbreken."

"Had hij ook even kunnen bellen", bromde Joey, die ook geen fan was van journalisten.

"Jij kent hem best, Tyler", zei Sarah en Tyler knikte.

"Travis is een goede gast. Hij heeft altijd respect gehad voor Charlie en zijn paarden. En hij is wat bang van jou", voegde hij daar grinnikend aan toe. Sarah haalde haar schouders op.

"Oké dan, we zijn er zo!" zei ze en ze keek toe hoe Tyler weer richting de oprit liep. Sarah keerde zich naar Joey, die haar fronsend aan keek. Ze haalde haar schouder op. "Hij schrijft dat stuk toch, dan kunnen we net zo goed beslissen wat er in komt te staan." Joey fronste nog steeds. "Als we dit goed spelen, weet iedereen op voorhand voor welk lot ze tekende."
Er begon iets te dagen bij Joey en hij schudde verbluft zijn hoofd.

"Ik ben er nog niet uit of het gek of geniaal is", zei hij en Sarah grijnsde.

"Maar zo zou Charlie het doen!" zei ze simpel en Joey lachtte nu luid.

"Dat zou zomaar kunnen", bekende hij. Hij trok Sarah naar zich toe en staarde in haar grijsblauwe ogen voor hij haar kuste. 
Hij nam haar hand vast terwijl ze samen naar de stal liepen om Black Diamond te verzorgen.

Pas wanneer Black Diamond helemaal af gespoeld was, om de laatste zweetresten uit zijn vacht te verwijderen en hij in zijn vers opgestrooide box stond, met een zweetdeken over zijn rug tegen de koude, verlieten Joey en Sarah de stal.

In het huis had Tyler Travis van een kop koffie voorzien. Joey en Sarah namen plaats aan de tafel en namen ook elk een kop koffie aan. Tyler knipoogde naar Travis, in een poging hem wat te ontspannen. Travis duwde nerveus zijn kleine brilletje omhoog.

"Dus je wil een artikel schrijven over opa?" vroeg Sarah kalmpjes. Travis knikte een beetje gespannen. Hij wist dat Sarah niet de gemakkelijkste was, deze zachtere versie had hij nog niet eerder ontmoet.

"Ik vind dat Charlie dat wel verdiend", besloot hij met een iets zelfzekerder toon.