Dudakları dudaklarına değdiği an hayat boyunca beklediği anın bu olduğuna karar verdi.Vücudu alev alev yanıyordu ve içindeki alevin kıvılcım misali adamı da kavurduğunu görebiliyordu.Kollarını boynuna dolayarak inledi.Ona dokunmak dışarıdaki soğuk h...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Santa Clara Kontluk varislerinden Brad Walker'ın İngiltere sosyete cemiyeti tarafından saygı duyulan Leighton Kontesi Leydi Isabella Meissner'in davetini kabul etmekteki en temel nedeni: Şüphe çekmemekti. Daha açık ifade etmesi gerekirse Bahar'ın yani yeni kimliğiyle Catherine Jones'un saygı değer bir hanımefendi olduğunu herkese kanıtlamaktı. Portola Valley'de katil olarak aranıyor olması umurunda değildi.
Malikaneye girerken birkaç kişiyle el sıkıştı. Ama hiçbirisine tam olarak ilgisini veriyormuş gibi görünmüyordu. Gözleri kalabalığı taramakla meşguldü. Her şeye rağmen nazikliği elden bırakmadan kızları için koca beğenen soyluluk budalası hanımlardan uzak durması gerektiğinin bilincindeydi. Zira kızların aç tavuk gibi kendisini süzdüğünün gayet farkındaydı. Smokinli bir görevli montlarını ve Bahar'ın çantasını alınca başını hafifçe sallamakla yetindi.
Tüm gözler basamaklara dönerken balo salonunda hareketli bir mırıldanma yayıldı. Bahar parmak uçlarını demir merdiven korkuluğunda gezdirerek yavaşça inerken dudaklarına kibar bir gülümseme yerleştirdi.
Her bakış basamakların tepesindeki gizemli adama dikilmiş olsa da onun gözleri şimdi yalnızca yanındaki kadındaydı. Karşısındaki görüntü sundurmanın demir tırabzanına tembelce yayılırken, örgülü saçları balo salonunun puslu ışıltısında tepesinde hale varmış gibi bir etki yaratıyordu adamda.
Tanrı aşkına, böyle bakmaya bir on vermeliydi. Ruhuna gönderdiği için için yanan bakış basamakların sonundaki birkaç kadının beceriksizce el çantalarındaki yelpazelerine uzanmasına neden oldu.
Kalbi yerinden çıkacak gibiydi. Sadece uzaktan seyrettiği o merdivenleri inmek ve yüksek sosyetenin bir parçası olmak Bahar'ı şaşkına çevirmişti. Neyse ki Brendan elini usulca sıkmıştı ki bu onu bir nebze de olsa rahatlatmıştı. Ne var ki alnı şimdiden ter içinde kalmıştı ve Sue'nun bin bir emekle yaptığı hafif makyajı terden mahvolmak üzereydi. Şu ağır çekimli merdivenden inme olayını atlatsa gecenin önemli bir bölümünü de atlatmış sayacaktı.
"Rahatla mevsim, gülümse biraz işte böyle."
Bir kolu Çenesi Gamzelinin kolunda etrafına tebessüm ederken diğer eliyle örgüsünden sıyrılan bir tutam saçı arkaya attı. On dokuzuncu yüz yıldan esintiler taşıyan kıyafetler içindeki insanlar neşeli sohbetler ediyor, kahkahalar atıyor ve sevgililer günü için kadeh tokuşturuyorlardı. Son basamaklara yaklaştıklarında salondaki heyecanlı mırıltılar slov müzik eşliğinde alenen duyulmaya başladı sohbet dalgası yayıldı.
"Tanrım, bu o mu? Olabilir mi?"
"Şu asalete baksana! Tarif ettiklerinden çok daha yakışıklıymış."
"Aman Tanrım! Vahşi ve ne yapacağı belli olmayan birine benziyor, değil mi? İşte her zaman hayranlık duyduğum şey."
