Henrietta's Blade

Kabanata 38

"You're saying that because it's Vincenzo. A domineering and cold billionaire. I think lahat naman nakakaramdam ng ganyan," sagot ni Henrietta.

Faye nodded unconvinced. Iba talaga kasi 'yong tingin na 'yon, eh. O baka siya lang ang nag-iisip no'n?

Nagpatuloy sa trabaho si Henrietta. These past few days hindi siya ginulo ni Santi. Ano kaya ang ginagawa nito? She's sure na maghihiganti ito sa ginawa niya. Too bad, uunahan niya na ito.

-----

Days passed and it was Friday already. Nasa kwarto ang mag-asawa. Nasa shower si Vincenzo habang nasa vanity table naman si Henrietta nag-aayos.

"Tell me something about your family," ani ni Henrietta nang makalabas si Vincenzo sa bathroom. Nilagay niya ang pearl earing sa magkabilang tenga.

"You don't need to know about them," sagot ni Vincenzo sa neutral na boses. Kita ni Henrietta ang katawan ng asawa sa reflection ng salamin. Nakatapis ito at tumutulo pa sa katawan ang tubig.

"Stop staring, wife. Baka hindi na tayo makapunta sa dinner ng family ko dahil baka ikaw ang kainin ko."

Henrietta shifted her gaze. The nerve! Akala niya naman pagnanasaan niya ito.

Vincenzo chuckles at her reaction.

Tumayo si Henrietta at kinuha ang black dress na hanggang kalahati ng hita niya. Isinuot niya ito. It was flowy and soft na pa-ekis sa likod ang strap. Pinaresan niya ito ng black ankle strap heels at inilugay ang wavy na buhok.

"Is it okay?" she asked, then turned around to show her dress to Vincenzo.

"You look wonderful, wife."

Humakbang si Vincenzo papunta sa dalaga at binuhat ito paupo sa vanity table. Henrietta's eyes widened and she gasps. Ang lapit ng lalaki sa kanya at naka-topless pa ito!

"Magbihis ka, Enzo!" asik niya dito, at itinulak pa ang dibdib nito. Vincenzo caught her both hands at pinakatitigan siya nito.

Vincenzo looked at her like a prey eating to be devoured by the predator—him.

"What? Why are you looking at me like that?" tanong ni Henrietta na may halong inis. She suddenly felt uncomfortable by his gaze. Ayaw niya naman maalis ang pagkatitig dito dahil alam niyang masasayahan si Vincenzo sa magiging reaksyon niya.

She didn't expect the next thing Vincenzo did. Nalaman niya na lang na nakaangat ang mukha niya at hawak ni Enzo ang likod ng kanyang leeg habang hinahalikan ang leeg niya. She arched her body when Vincenzo sucked it.

"Enzo!" Imbes na sigaw ang ay naging halinghing iyon. She can feel Vincenzo's lips curve into smile and went back from kissing her.

Natumba ang ilang gamit niya sa vanity table.

Mas lalong inilapit ni Vincenzo ang katawan sa dalaga. Vincenzo's lips trail down to Henrietta's exposed shoulder. She shivers when his warm lips touch it.

"Make me stop, wife, or ikaw talaga ang magiging dinner ko ngayon," sambit ni Vincenzo sa mababang boses na may pagbabanta. Kaya napabalik ulirat si Henrietta at itinulak ito.

She breathes hardly at napapikit. Hell! Bakit pinabayaan niya itong gawin iyon? Masyado siyang nadala sa sensasyon ng halik ni Vincenzo.

Mabuti na lang at hindi pa siya nakapag-lipstick. What?! So nagpapasalamat siya doon? Gusto niyang kaltukan ang ulo dahil sa naiisip.

Vincenzo nibbled his lips. He was also breathing hardly. Kung hindi ito pinigilan ni Henrietta malamang ay naliligayahan na sila ngayon.

Henrietta sharply looks at him. "Magbihis ka na! Ma-le-late na tayo!" After that, she walk away at lumabas ng kwarto. Naiwan si Vincenzo na may malaking ngiti sa labi. 'Sayang.'

-----

The enormous gray and white mansion welcomes Henrietta's sight. Lulan ng chopper, kita niya mula sa taas ang compound ng mansion ng pamilyang De Luca. Hindi man lang siya ini-inform ni Vincenzo na sasakay sila ng chopper papunta sa bahay nito.

Habang pababa sa helipad. Nakita niya ang ilang mga lalaki na nakabantay sa bahay at ang ilan ay naka-focus sa pagbaba ng chopper.

The door opens and a man wearing a black tuxedo lends his hand to guide Henrietta down. Dahil sa malakas na hangin, her dress was flying kaya nahirapan siya sa pagbaba. Isang lalaki ulit ang pumunta sa kinaroroonan nila na may dalang blanket at iniharang ito sa harap ni Henrietta.

"Salamat," Henrietta said sincerely. Vincenzo went to her side in a second and held her waist, walking towards the big house.

Pagpasok nila sa loob ng bahay ay kapansin-pansin ang mga antique na kagamitan. Henrietta knew that Vincenzo's grandfather was the only one who liked antiques and made it as his collections. She was in awe, ang dami ng mga ito.

Kumaliwa sila at sumalubong sa kanya ang malaking sala kung saan naroon ang ilang tao na sa tingin niya ay pamilya at relatives ni Vincenzo.

"He's here!"

"Son, you're back!"

"Nice to see you again, cousin!"

"Who's that girl?"

Vincenzo went towards his grandpa and greeted him. Hindi niya pinansin ang mga magulang at pinsan na naroon.

"Grandpa, this is Henrietta, my wife," diretsang sambit ni Vincenzo. The people around him looked shocked at the sudden news!

"Kailan pa?! Bakit hindi ko alam 'to!?" sigaw ng ina niya.

Vincenzo looks at his grandpa, waiting for him to speak.

"Mariel is the one suited for you."

Hindi umimik si Henrietta at pinapanood lang ang drama.

"I don't like her," sagot ni Vincenzo. His grandpa glared at him.

"Ano naman ang nakita mo sa babaeng 'yan?" tanong ng ina ni Vincenzo. Her eyes scanned the whole body of Henrietta and sneered. Mas gusto niya si Mariel kaysa sa babaeng 'to.

Binalingan ni Dencio, ang lolo ni Vincenzo si Henrietta at kinilatis ang pagkatao nito. This woman dress elegantly at sigurado s'yang hindi ito galing sa pangkaraniwang pamilya. Her posture was firm and strong na magkaparehas sa namatay niyang asawa.

"Nice to meet you, Mr. De Luca," bati ni Henrietta at ngumiti. Nakapalibot sa kanya ang braso ni Vincenzo. Hindi niya din pinansin ang magulang ng asawa dahil sa pagtrato ni Vincenzo.

"What's your family name?"

"Vanderbilt. I'm Henrietta Vanderbilt."

Napatingin bigla ang relatives at magulang ni Vincenzo sa dalaga. What? She's that infamous Henrietta Vanderbilt who has a bad reputation in the social circle?

"Come sit," yaya ni Dencio sa dalawa. Sabi na nga ba at hindi lang sa ordinaryong pamilya ang dalaga. His grandson caught a diamond big time. Mas lamang ang pamilya ng Vanderbilt kaysa sa pamilya ni Mariel.

"Mas lalong tutol ako sa inyong dalawa, Vincenzo!" sigaw ng nanay ni Vincenzo na ngayon ay nakatayo na sa gilid ng mag-asawa.

"I don't need your opinion," malamig na sagot ni Vincenzo sa ina. Kailanman ay hindi siya nito tinuring na anak.

Jody widened her eyes at his son's rebuttal. "Father!" she called his father-in-law.

"Good evening, tita— Ah? May bisita po pala kayo," sabat ng boses sa likuran.

Jody's eyes lighten up. "Mariel!"

-----

© _eysteambun