Kabanata 53

1.5K 114 12
                                    

Bumigat ang paghinga ni Henrietta sa narinig. Vincenzo licked her earlobe and she felt hot all of a sudden. She swallowed and moved her body to be free from his grasp.

"Oh, no." Umakyat ang kamay ni Vincenzo papunta sa dibdib ng dalaga. Damn! Bakit hindi siya makagalaw?! And...why is she suddenly liking his touch?

Vincenzo's breath brushed on her neck and face. The warmth breath brings her tingling sensation that she even wanted to close her eyes.

His fingers tracing her arms into her shoulder blade. Her hands form into fist. Vincenzo suddenly stopped.

"I won't do it if you're not ready," wika nito sa mababang boses. Henrietta snapped back and looked at him with a frown.

"What?" He chuckles. "You want to do it?"

Henrietta elbowed him pero nakailag ang lalaki. "Who wants it?!"

"Now, now, kitten, don't be upset. I'm willing to offer my body to you. I'm all yours," he replied teasingly. There was a smirk hanging on his lips as his eyes wickedly flash.

Kahit na gusto niya hindi niya gagawin hanggat ayaw ng dalaga. He was just new to her, hindi pa malalim ang pagkilala ni Henrietta sa kanya unlike him na kilala na niya ang dalaga. He knows what she likes and dislikes. She doesn't want to be dependent in others. Henrietta could not be attracted of man with money because she, herself was not lacking in financial aspect. What she need is him. A husband who will pamper his wife to no end.

Biglang nagsalita si Henrietta, "Do you really want a child? Are you serious about this?"

"Yes," walang pag-aatubiling sagot ni Vincenzo. He wants a family with her. "But don't force yourself. Marami pa namang panahon para pag-isipan mo 'yan."

Henrietta sighs in relief.

The truth is, she doesn't know. Hindi niya naman akalain na magiging ganito ang takbo ng kwento ng buhay niya and unexpected ang pagdating ni Vincenzo. Malaki ang nagbago sa timeline ng buhay niya.

An arm wrapped around her shoulder and dragged her to lay down on the bed.

"Sleep, wife," bulong ni Vincenzo at niyakap siya. Nasa ulo niya ang baba nito at amoy na amoy niya ang pabango na minsan niyang naitanong sa lalaki. Turns out, nagpakita na pala siya sa kanya not once but many times.

Sumiksik siya sa katawan nito at ipinikit ang mata. She will think about her plans tomorrow, for now, she...just wanted to sleep...in his embrace.

-----

The next day.

Henrietta was a little dazed when she went downstairs. Nagising siya na wala ang asawa sa tabi. That's odd, palagi s'yang nagigising ng maaga pero ngayon alas onse na ng umaga siya nagising kung saan magtatanghilaan na. Uh? Napasarap ang tulog niya, she was very comfortable sleeping yesterday night.

Naabutan niya sa baba ang ina na nagbabasa ng libro. Her mood instantly light up and went towards her.

Mila heard the sound of footsteps coming towards her kaya napaangat siya ng tingin at bumungad sa kanya ang mukha ng anak. She beams a smile.

"You're awake."

"Yes, mom, how's your sleep?" Henrietta asked, sitting on the sofa just besides where her mom was sitting. Inilibot niya ang mata.

Ngumiti ng malaki si Mila. "He's in the kitchen kung hinahanap mo siya."

Henrietta felt embarrassed. Why did her mom think that she's looking for Vincenzo?

"Sino pa na ang hahanapin mo anak? Tayong tatlo lang naman ang nandito," her mom teased.

"Ah..."

"Breakfast is ready."

Henrietta's eyes land on the man wearing a pink apron. The color...why is the color suits him?! Naka-krus ang mga braso nito na preskong nakasandal sa pader habang nakapaskil ang ngiti sa labi nito na tinititigan siya.

She retracted her gaze and guided her mom to the dining table. Bacon, eggs, hotdogs, rice, bread, and soup was set on the table.

Does he know how to cook? Mabibigla pa ba siya? Marami yatang kayang gawin ang asawa. Naupo sila at nagsimulang kumain.

"Mom, gusto mo bang sumama sa'min pabalik ng capital?" tanong niya. Wala man lang katao-tao sa bahay maliban sa sinabi ni Vincenzo na maid at guards. Ayaw niyang maiwan ang ina dito because she knows how sad it is to be alone.

"Okay na ako dito, anak. Nasanay na din naman ako and this place is peaceful," sagot ng ina. Henrietta glanced at Vincenzo to help her convinced her mom.

"Auntie, why don't you go with us? At least doon parati mo kaming makakasama. It's time for you to explore the capital. Don't worry, I'll secure your safety. You can stay at our home in the villa," suggest ni Vincenzo. Napaisip si Mila sa sinabi nito. Well, is she ready? She looked at her daughter who was looking at her expectantly. Right. She heaved a sigh. She wants to be with her daughter and be happy. Kung nandito siya palagi minsan lang makakadalaw ang anak malayo pa naman at liblib ang lugar na ito.

"Then, I will go back with you," she answered, flashing a light smile.

-----

A Capital

"What do you mean wala siya dito?"

[Yes. Napuntahan ko na ang mga lugar kung saan siya nagpupunta ay wala rin.]

Santi bite her lips. Stupid! Nawala sa paningin nila si Henrietta! Pinababantayan niya ang bawat galaw nito dahil inaalam nila ang tinatago nito. Malakas ang kutob niya na may sikreto ito idagdag pa ang asawa nitong si Vincenzo. That man was gorgeous! If that fake Vincenzo which she knew Vicencio ay ipagtatabi dito alam na kung sino ang mas angat. Mas nakakatakot ang aura ni Vincenzo kaysa kay Vicencio. The man was literally the definition of ice. How did she know that Henrietta was married? Well, it's because of Vicencio. Noong nakita niya ito sa bar na lasing na lasing he spilled the beans.

Ngayon na nandito ang tunay na Vincenzo mukhang mahihirapan siya sa plano niya kay Henrietta. That man was devious and calculative. He is a person not to mess with.

"Fine. Call me again kapag nakita niyo siya."

Ibinaba niya ang telepono at tumingin sa babaeng nasa likuran niya. Who would have thought na mahuhulog sa kamay niya ang babaeng 'to? She smiles and grabs her chin.

"Hindi ka pa din ba magsasalita, Faye?"

Faye glared at Santi. Hayop! This woman, she hates her the most! How could Santi hold her family hostage?! Truely, a woman's jealousy can drive them crazy!

"I told you, wala akong alam! Limitado lang ang alam ko kay Henrietta!" sigaw niya.

"Don't you dare lie to me, bitch!" Isang malakas na sampal ang nakuha ni Faye. The five fingerprints marked her cheeks, reddening. Faye bit her lips as it felt painful. She doesn't want to give Santi the satisfaction that she was hurt.

"Walang sinasabi sa'kin si Henrietta. Why would she tell me anything? I'm just a mere assistant," wika niya at tumingin ng seryoso kay Santi na nakataas ang kalay.

"You better tell me the truth or else..." Santi threatened bago umalis.

Faye gnashed her teeth and sigh in relief. She would've tell anything to that bitch! Darating ang araw na magbabayad ito!

Isang lalaki ang pumasok at kinalagan siya.

"You will serve as spy to Henrietta's doings. Sasabihin mo sa amin ang mga importanteng ginagawa niya." Tinulak siya nito palabas.

Faye's eyes deepen. Tanga! Tanga silang lahat! Nakayuko lang siya kaya hindi nakita ng mga ito ang ngiting sumilay sa labi niya.

-----

© _eysteambun

Henrietta's BladeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon