25•

3K 224 104
                                    

Gökyüzü
Aynı gün, 19:07

Eve gelir gelmez Çizi üstüme atladı. Kenan kahkahaya boğuldu, boş anıma denk getirmişti. Kurtulmaya çalıştım ama kendi ayağıma takılmamı sağlayan Çizi beni yere düşürdü.

"Devir Çizi!"

Çizi yerde benimle oynamaya devam etti.

"İmdat!"

Çizi beni ısırdı.

"Kenaan!"

Kenan gülerken duvardan destek aldı. "Ulan küçücük şey!"

Çizi'yi yakalayıp havaya kaldırdım. Göz gözeydik. "Acıttın,"dedim sanki anlayacaktı.

Yüzümü yaladı.

Kenan onu ellerimden alıp okşadı. "Minik kızım."

Çizi şımarık şımarık havladı.

Gülüp yüzümü silerken "Sana aşık,"dedim.
Güldü Kenan da. Onu kendi alemine bıraktı.

Elimi yakalayarak beni kaldırdı. Eli sıcacıktı.

"Üşümüşsün."

Gülümsedim.
"Cem ve Poyraz Beyler geldi."

"Hmm, bizden bahsetmiştim."

El ele salona yürüdük.
"Evet, rastlantıyı da anladım. Teşekkür ederim, Kenan."

"Ne için?"

Durup gözlerine baktım. "Bizi kurtardığın için."

Elleri yüzümü kavradı, bana eğildi. "Her zaman bunu yapacağımı biliyorsun."

Dokunuşuyla ezildim. Gözlerimi kapatma ihtiyacı hissettim, ona yakından bakmak ve ellerinin yüzümde dolaşması beni savunmasız yapıyordu. Ama bunu çok seviyordum.

Telefonumun sesiyle "Bir saniye,"diye mırıldandım. Umarım babam aramıyordu.
Dans ekibinden en yakın arkadaşım Yağmur arıyordu. "Efendiim?"

"Bu gece kutlamayı unutmadın, değil mi? Ne giyeceksin?"

Eyvah...

"Bakıyorum,"diye gergince gülüp "Giyince atarım,"diye kapattım.

Kenan beni izliyordu.

"Kenan... Hazırlan. Dans gecesine gidiyoruz."

Kaşlarını çattı.
"Neye gidiyoruz?"

"Kutlama var, yanında sevgilini de getirebiliyorsun."

"Beni mi götüreceksin?"

"Sevgili değil miyiz?"deyip gülümsedim.

"Evet de... Ben götürmek istemezsin zannettim."

Şaşırdım.
"O nedenmiş?"

"Yeni ve... ne bileyim kız değilim yani."

Ellerimizi kenetledim.
"Umurumda değiller, onlara inat beraber gidelim."

Ellerimize bakış attı.
"Olay çıkmasın."

"Öyle insanlar değiller."

"Gidelim bakalım."
**
Kutlamanın yapıldığı mekana giriş yaptık. Kenan beyaz gömlek ve siyah pantolon tercih etmişti, yakasını açtığı gömleğinde gümüş kolyesi vardı.

Ben de adım gibi mavinin en güzel tonu olan bir kazak -geceleri hala donuyordum- ile beyaz bir pantolon giymiştim. Havaya tatlı bir günbatımı hakimdi, mavi güneş gözlüklerimin ucundan mekanın açık tarafına bakış attım. Herkes oradaydı.

Gofret {Texting} bxbWhere stories live. Discover now