TOPRAK.

TOPRAK. -12-

MERHABA.BİR GÜNDE İKİNCİ BÖLÜMÜ PAYLAŞIYORUM.VOTE SAYISI İKİYLE ÇARPILMIŞ.ÇOK TEŞEKKÜR EDERİM.LÜTFEN YORUM YAZIN.EĞER HİKAYEMİ OKUDUĞUNUZU GÖRÜRSEM DAHA FAZLA YENİ BÖLÜM EKLEMEYE ÇALIŞIRIM.YAZIM YANLIŞLARINI AFFEDİN.İYİ OKUMALAR...

Araba yolculuğumuz çok sessiz geçiyordu.Ona mesafeli durmaya karar verenin ben olmama rağmen arada dikiz aynasından ona bakıyodum.Ama yüz hatları çok sertti ve hiç değişmiyordu.İyice cama doğru dönüp dışarıyı izlemeye başladım.Şuan okuyabileceğim herhangi birşeye ihtiyaçım vardı.Herhangi bir şeyle ilgilenmek istiyordum ama şuan yapabileceğim tek şey uyumaktı.Yerimde kımıldanıp iyice yerleştim ve uykunun beni esir almasına izin verdim.

Omzumun dürtüklenmesiyle uyanırken Borayı karşımda dikilirken buldum.Gözlerimi ellerimin dışıyla ovalarken hafifce enedim.

'Saat kaç?'diye sordum.

'Dört oldu.Haydi kalk birşeyler yiyelim.Açıktım.'Zaten açık olan arabanın kapısından çıkınca Bora arabayı kilitledi ve beni geçerek hızla önümden yürümeye başladı.Sinirlenereek ona yetişmeye çalıştım.Benim koşmama rağmen dinlenme tesislerinin kapısından benden önce girdi ve duvar kenarında bir masanın önünde durdu.Kafasını bana çevirerek yanına gelmemi beklerken bu seferde gıcıklık olsunda olabildiğince yavaş bir şekilde onun yanına ulaştım.

'Otur.'Bana sürekli emir vermesi her nekadar beni sinir etsede bunu belli etmeyerek masaya oturdum.

'Ne yemek istiyorsun?'Fazla düşünmeden cevap verdim.

'Fark etmez.'Ben herşeyi yerdim.Zaten açıkmaya başlamıştım.Uykudan sonra nedense hep açıkmış oluyordum.

'Tabikide fark etmez.'Bana obur demeye çalışmasını göz ardı ederek masada tırnaklarımla oynamaya başladım.Bora yaklaşık beş dakika sonra gerlmişti.Bu saatte burası fazla kalabalık değildi.Elindeki tepsilerden birini önüme buraktı.Diğerini kendi önüne koyarak tam karşıma oturdu.Onunla göz göze gelmemek için başımı tepsiden kaldırmadan yemeğimi yemeğe başladım.Tepside etli bir yemek,pilav ve çorba vardı.Benim porsiyonlarımın Boranınkisinden daha büyük olduğunu fark ettiğimde gülümseyerek yemeğime devam ettim.Sanırım beni tanımaya başlıyordu.

'Niye sırıtıyorsun?'Boranın sesini duyduğumda kafamı kaldırıp ona baktımYemeğine dokunmamış kuşkuyla bana bakıyordu.

'Sırıtmıyorum.Sana bir şey sorabilirmiyim?'Hem konuyu değiştirmek için hemde şuan sakin olduğu için merak ettiğim bir şey soracaktım.

'Sor bakalım.'Boranın yüzünün ifadesi değişmiyordu.

'Ama kızmayacağına söz ver.'Ne zaman annesiyle ilgili ağzımdan bir şey çıksa çıldırıyordu.

'Konuş.'Rahatsızca yerimden kımıldansım ve şu an dışarıda olduğumuzdan cesaret aarak lafa başladım.

'Bunu kötü bir şey için söylemiyorum ama sen annenin babamın yanında çalıştığını söyledin.Ama evin,araban ve kullandığın herşey çok lüks.Yani demek istediğim eğer annen babamın yanında çalışan bir elemansa sen nasıl bu kadar zengin olabiliyorsun?'Sonunda sormuştum.Ama hala sanki kafama yine bir darbe alacağımı sanıyordum.Boranın yüzüne baktığımda yüzünde ufak bir gülümseme gördüm.

'Sandığımdan daha az aptalsın galiba.'Boranın yüzüne sinirli bakarak konuştum.

'Düzgün konuş.Aptal sensin.'Yüzündeki gülümseme genişlerken konuşmaya başladı.

'Sensin o,sana benzer,senin gibilere denir...Ne yani ik okul bir cümleleriyle karşılık veren bir kızmı bana aptal olmadığını savunuyor?'Boranın sözlerinin sltından kalkamayacağmı anladığımda sinirle konuyu değiştirdim.

'Sana bir soru sordum.'Bora yüzünü toplayarak eski ifadesiz haline döndü.

'Beni finanse eden birileri var diyelim.'

'Nasıl yani?'Merak etmiştim.

'Babanınn bunu çok kişiye yaptığını söylerken şaka yapmıyordum Toprak.Onun çok düşmanı var.Şimdi sus ve yemeğini ye.'Bora kaşığını eline alıp yemek yemeğe başladı.Her ne kadar bu olayı çokmeratsemde bana cevap vermeyeceğini biliyordum.Yemeğimi yemepğe devam ederken aklıma takılan birşeyle tekrar ona döndüm.

'Peki başka birşey sorabilrmiyim?'Bora bıkkınlıkla nefesini verdi ve bana döndü.

'Sor.'Kafamdaki kelimeleri toplayıp sordum.

'Paran varsa biz niye uçakla gitmedik?'Sonuçta saatlerce yoldaydık.

'Babanın polise gitmeyeceği seni aramayacağı anlamına gelmez.Kendi başınada güçlü ve havalimanı tehlikeli.Belki birşekilde girerdik ama saçma bir tehlike.Şuanlık gerekmez.'Boranın sözleriye içimde küçük umutlar yeşermişti.Yada gerçekleri bilmeseydim yeşerirdi.

'Ne yani babam beni arıyormudu?Beni umursamadığını söylemiştin.'Şaşırmıştım.

'Arıyor.Ama seni çok umursadığı için değil ona ait olduğunu düşündüğü birşeyi birisinin almasını kendine yediremediği için.'Boranın sözlerinden sonra hüzün tüm bedenimi sardı.

'Yani senin yerine kol düğmelerini alsaydım yine aynı tepkiyi alırdım.'Boranın yüzüne baktım.Şu ana gözlerinde yine o acımasız adamı görüyordum.Kırmaktan çekineyen o adam.Bundan sonra hep göreceğim o adam...