TOPRAK.

TOPRAK. -17-

ARKADAŞLAR ŞUAN YORGUNLUKTAN ÖLÜYORUM.LÜTFEN YORUM YAPIN VE VOTE KULLANIN.İYİ OKUMALAR...

Uyandığımda hava kararmıştı.Yatakta yanıma baktığımda Boranın olmadığını gördüm.Kafamın içinde bir sürü ses  vardı.Çığlık çığlığa hepsi birşeyler söylüyordu.Bana bunu kabul etmemin kocaman bir aptallık olduğunu anlatmaya çalışıyorlardı.Hepsini bastırmaya çalışarak derin bir nefes aldım ve sırt üstü tavana bakmaya başladım.Kararsızdım.Ve bu herşeyden daha kötü hissettiriyordu.Kendi içimde kesin bir yargıya varmaya çalışıyordum.Bu oyuna daha başlamamıştık bile ve ben yorgun hissediyordum.Dün gece ve bugün olanlar beni yıpratıyordu.En başından zor olacağını biliyordum ama beni istemediğim,iğrenç bir şeyle tehdit etmesi bu duygumun kaynağını oluşturuyordu.Peki bunu istemiyorsam babamın yanınamı dönecektim?Bir daha onla karşı karşıya gelebileceğimi bile sanmıyordum.Onu düşünmek bile midemin bulanmasını sağlıyordu.Tekrar der,in bir nefes alarak yataktan kalktım.Boğuluyordum.

Bu konuyu Borayla konuşacaktım.Ona yardım etmeyi kabul etmiştim.Hiç tanımadığım, kendini birşey sanan bir manyağın hakaretlerini va saldıralarını çekmeyi değil.Odanın kapısını açıp aşağıya indim.Salona girdiğimde Bora orda bulunan büyük yemek masasının en başına geçmiş önündeki bir sürü dağınık şekilde duran kağıtlardan birini kaşları çatık bir şekilde inceliyordu.Geldiğimi fark etmediğini düşündüğüm için arkamdan kapıyı kasıtlı olarak gürültülü bir şekilde kapattım.Yine bana bakmadığını görünce beni takmadığını anladım.Bunu umursamayıp yanına doğru ilerledim ve onun çaprazında kalacak bir şekilde dikilmeye başladım.

'Seninle bir şey konuşmam gerekiyor.'Dedim.Sesimin güçsüz çıkmamasını sağlamaya çalışmıştım ama etkili olduğunu sanmıyordum.

'Sonra.'Dedi.Yine kafasını kaldırıp bana bakma zahmetine girmeden.Beni umursamamasına sinir olarak orda dikilmeye devam ettim.Ama ısrar etsemde beni dinlemeyeceğini bildiğim için önümdeki sandalyeyi çektim ve oturdum.Bora sonun bana baktı.Gözlerinde herhangi bir ifade yoktu.Yine ne düşündüğünü göstermiyordu.

'Ne yapıyorsun?'Dedi.

'Bekliyorum.'Dedim.Tekrar odama çıkıp yatakta delirecek seviyeye gelmek istemiyordum.Borayla bu konuyu konuşup halletmek istiyordum.Beni bunların tekrarlanmayacağına ikna etmesini istiyordum.Bora kafasını *ya sabır* dermiş gibi salladı ve tekrar önüne döndü.Bora yüzünde ciddi bir ifadeyle dağınık duran kağıt topluluğundan kağıtları tek tek alıp okuyordu.Sonrada yanında duran bir klasöre bunları yerleştiriyordu.Bunların neyle ilgili olduğunu çok merak ediyordum.Önümde yamuk duran bir kağıta göz ucuyla bakmaya başladım.Bir şirket anlaşmasına benziyordu..Altında babamın imzasını gördüğümde kağıta yan yana bakmayı kesip elime aldım ve okumaya başladım.Bu babamın başka bir şirketle yaptığı iş birliği anlaşması gibi birşeydi.Daha fazla incelemeye fırsat bulamadan kağıt ellerimden sertçe çekildi.Boranın bana bağırmasına izin vermeyip önce davranarak konuştum.

'Babamın anlaşmalarıyla ne yapıyorsun?'dedim.Boranın yüzünde beklediğimin aksine bir sinir yoktu.

'Bir açığını bulmaya çalışıyorum.'Dedi.Bana cevap vermesine şaşırsamda belli etmeyip sorularımı ona yönelttim.

'Açık derken neden bahsediyorsun?'Dedim.