TOPRAK.

TOPRAK. -20-

MERHABALAR.İKİ-ÜÇ HAFTADIR YAZMIYORDUM.ÇÜNKÜ BİRDEN ÇOK BÖLÜM YAZDIM VE SANKİ KİMSE OKUMUYOR GİBİ GELİYORDU.AMA SONUNDA BURADAYIM.UZUN BİR BÖLÜM İLE İRLİKTE.UMARIM BEĞENİRSİNİZ.İYİ OKUMALAR...

Sabah kalktığımda,dün gece adının Aysel olduğunu öğrendiğim kurtarıcı yaşlı teyzem kahvaltı hazırlıyordu.Onu yüzümde kocaman bir  gülümsemeyle izliyordum.Hayatımda ilk defa birisi benimle bu derecede ilgileniyordu ve bu bende buruk bir mutluluk hissi yaratıyordu.Onu izlemeye devam ederken bana doğru baktı ve sonra oda yüzünde oluşan gülümseme eşliğinde yüzümü inceledi.Gerçekten onu çok sevmiştim.Buradan gitmeden önce onun telefon numarasını istemeye karar verdim.Onunla konuşmak istiyordum.

'Günaydın.Uyandın mı kızım?Bende bize kahvaltı hazırlıyordum.Hadi yüzünü yıkada gel.'Onu  dinleyerek salondaki koltuğa kurulmuş olan yatağımdan kalktım.Koltuğa dönüp yatağımı topladım ve katladığım şeyleri koltuğun ucuna doğru bıraktım.

'Size de günaydın.'Dedim ve yerini dün öğrenmiş olduğum banyoya doğru ilerledim.Banyanun kapısını açıp içeriye girdim ve musluğu elimle kavrayıp açtım.Musluktan avucuma dökülen suyu yüzüme çarpıp yüzümü yıkadıktan sonra musluğun üstüne yerleştirilmiş olan aynada kenime baktım.Gözlerim durgundu ve biraz içe doğru çökmüştü.Mutsuzdum ve korkuyordum.Bunlar Boranın eseri değidi.Ben çoğu zaman mutsuzdum ve korkuyordum ama Boranın hayatıma girişiyle duygularım doruk noktasına ulaşmıştı.

Dün gece çok düşünmüştüm ve sonunda bir karar vermiştim.İntikam istiyordum.Ama bunu Borayla birlikte yapmak istemiyordum.Annemin intikamını almaya çalışırken aynı korkunç şeyin benim başımada gelmesini istemiyordum.Bu yüzden ilk yapmam gereken Antalyadan çıkmak olmalıydı.Çünkü Borada buradaydı ve bu evin karşısındaki okulun etkinlik koluna kayıt yaptırmıştı.Şuan hala çok yakınımdaydı.Beni önemsemiyorsa bile eğer onunla sokakta karşılaşırsam dönüp gideceğini sanmıyodum.

Kararımı vermiştim.İzmire geri dönecektim ve babamla yüzleşecektim.Ama asıl sorun nasıl döneceğimdi.Buradan babama telefon edebilirdim ve beni aldırmasını sağlayabilirdim.Bütün yaptıklarını bildiğimi sanmıyordur.Bende İzmire gidene kadar bekleyebilirdim.Ama o zaman Boranında Antalyada olduğu ortaya çıkardı.Babam beni kimin kaçırdığını bilmiyorsada bu kişinin diğer canavar adamlarla aynı şehirde olduğunu öğrendiğinde kuşkulanırdı ve ben Boranın elinde kalan tek şeyi almak istemiyordum.İntikam.Onun elinde kaldığını düşndüğü tek şey intikamdı ve ben bunu ona yapmak istemiyordum.Eğer ben başaramazsam onun başarmasını istiyordum.Bu yüzden ya Antalyaya yakın bir şehire gidip hedef şaşırtacaktım yada direk İzmire gidecektim.Sanırım benim için iyi olan seçenek ilkiydi.Yoksa ben o belgelerden tekrar bulana kadar vakit kazanamazdım ve birşeyler karıştırdığımı anlarsa beni heralde bir odaya falan kilitlerdi.O yüzden şüphelenmemesi gerekiyordu.

Kapının tıklatılmasıyla irkildim.

'Toprak?İyimisin kızım?'Aysel teyze sesleniyordu.Ne kadar süredir buradaydım bir fikrim yoktu.Banyonun kapısına doğru döndüm ve geri sesendim.

'Evet.Geliyorum şimdi.'Saçımı daha toplamamıştım bile.

'Tamam yavrum.'Dedi ve koridoru adımlarının küçük sesi doldurdu.

Saçımı hemen topladım ve banyodan çıkarak tekrar salona döndüm.Aysel teyze masada oturmuş beni bekliyordu.Küçük br gülümsemeyle masaya oturdum.Çok açıkmıştım ve şu an önümde muhteşem gözüken bir kahvaltı masası vardı.Aysel teyzenin başladığını görünce bende daha fazla beklemeyip masada olan herşeyden tabağıma yığdım ve yemeğe başladım.Dün de doymamıştım ve bugün bir daha yemek yiyebileceğimi sanmıyordum.Çünkü param yoktu.Gerçi param olmadığı halde nasıl başka bir şehire gidebileceğim konusuda vardı ama şuan onu önemsememeye çalıştım ve yemeğime odakladım.Tabağımı birdikten sonra biraz daha ekledim ve devam etmek için tekrar önüme eğilirken Aysel teyzenin bana olan bakışlarını gördüm.Yüzünde çok tatlı bir şaşkınlık ifadesi vardı.Kaba bir kadın olmadığı için çok yemek yediğimi söylemezdi o yüzden ben gülerek konuştum.