5.Bölüm: İlk Akşam Yemeği

4.3K 538 24
                                    


Marie'ye eve döndüğümüzde zam yapmaya karar verdim bu kız verdiğimiz tutar neyse daha fazlasını hak ediyordu.

Hayatımda yaptığım en hızlı banyoyu yaptırmayı başarmıştı.

Makyaj aynasının önünde otururken onun saçımı düzenlemesini bekliyordum , aşağı inme zamanımız gelmek üzereydi.

Elbise bedenimin yaşına uygun tarzdaydı , ne kadınsı ne de çocuksu göstermişti beni ama zarifti. Eteği hafif kabarık su yeşili bir elbiseydi , dirsekten sonrası dantellerle kaplıydı , boğazıma kadar kapatan elbisenin boğaz yerinde annemin hediyesi olan gümüş broş takılıydı.

"Ta da ! Şimdi hazırsınız leydim." doğrulup saçımın arkasına baktım.

Balık sırtı örgünün aralarından kıyafetimle aynı renk kurdele dolamıştı. Kendimden hoşnut bir şekilde çenemi kaşıdım.

Bir kaç yıl içerisinde bu bedenin dönüşeceği şeyi çok merak ediyorum hala çocuk bedenindeyken bu şekildeyse .. Ah Misty kendinin de değerini bilememişsin.

"Teşekkürler Marie bu kadar kısa sürede hallettin ,sen inanılmazsın." iltifatla kızaran hizmetçime kıkırdadım o sırada kapı çaldı ve odaya iznimle kahya girdi.

"Leydim servis hazırlandı sizi götürmek için geldim." kahyaya gülümsedim

" Zamanlaman çok iyi Cedric , ben yemekteyken Marie'nin de odasını hazırlatabilir misin acaba ?"

"Tabi leydim." onaylayan kahyayı takip ederek odadan çıktık.

Yolda etrafı inceliyordum. Agentis evi görmezden gelinecek bir yapı değildi , evin her yerinde değerli olduğu belli olan sanat eserleri ve heykeller vardı ama açık ara farkla Lounberg evinin dekorasyonu daha güzeldi.

Bir kere Lounberg evinin renkleri iç açıcıydı bu ev tamamen koyu renkler üzerine yoğunlaşmışken, benim evimde en koyu şey ahşap eşyalar olabilirdi.

Belki annemin hala aktif olmasıydı atmosferi değiştiren.

Merhum markiz aklıma geldiğinde ağırlaştığımı hissettim. Briella ve Renat bir ebeveyn rehberliğine ihtiyaç duydukları bu dönemde babaları onlara sırt çevirmişti.

Bu dönem Renat'ın kendine fazla yüklenmesine Briella'nın ise başkaları tarafından korunma ihtiyacının artmasına sebep olmuştu. Briella bu ihtiyacı yüzünden romanın sonuna gelene kadar bir çok ihanete uğruyor ve kırılıyordu. Renat ise sadece kardeşine gülümseyen bir adama dönüşüyordu.

Kahya , karşısına geçtiğimiz büyük kapıyı açtığında gözüm parlak ışıkla bir kaç saniye acıdı. Evin geri kalanına göre daha fazla aydınlatılmıştı.

Ah belki karakterlerin inanılmaz güzelliğinden de olabilir...

Selamlamamı yapıp Briella'nın yanına oturdum. Marki ve Renat soluksuz bir şeyler konuşuyorlardı.

"Leydi Lounberg çok hoş gözüküyorsunuz." bana güzel bir gülümseme atan ana karaktere baktım. Kalbim Briella , kalbim... öyle güzel bakarsan durabilir.

"Sizin yanınızda bu hiçbir şey leydi Briella , ama neden bana adımla hitap etmiyorsunuz hatta ismimizin önündeki gereksiz ayrıntıları kaldırırsak daha iyi olur ." en samimi gülüşümü verdim öyle bir gülüş ki tüm kaslarımı kullanmış olabilirim ,biraz hızlı davransam da yapılacak çok işim vardı bir yerden başlamak lazım.

Briella mavişlerini kocaman açtı yanakları kızardı.

" Çok memnun olurum , sadece hangi isminle hitap etmem gerekir ?"

Ah evet şu sorun...

"Ben Misty'i daha çok kullanıyorum ama sen istediğini kullanabilirsin çünkü iki ismi de seviyorum." Briella'ya güven verici şekilde gülümsedim , kız tam konuşuyordu ki aramıza kara bir kedi girdi.

"Aileniz, isimlerin anlamları üzerine çok kafa yormuş olmalı." bakışlarımı Renat'a çevirirken kinayesine gözlerimi devirmemek için kendimi tuttum onun yerine tatlı bir şekilde kıkırdayıp onun gözlerine baktım.

"Haklısınız çok çekişmeli geçmiş." marki boğazını temizledi

" Edward ve Olivera'yı hayal edebiliyorum ama bu hikayeyi bilmiyorum yemekler servis edilirken anlatsana." ortamı yumuşatmaya çalışan markiye sahte sahte gülümsedim.

Hizmetçiler tabaklarımızı dolduruyordu. Anlatmayı reddedecektim ama Briella'nın yavru köpek gibi bana baktığını görünce pes ettim. Belki hoşlarına giderlerse kötülük puanım düşerdi.

"Soğuk şubat ayında doğmuşum , Lounberg arazisinin çevresi kışın çok sislidir ama annemin doğumu yaklaştıkça hava düzelmiş kalın sisi geçen güneş ışıkları annemi çok iyi hissettirmiş bunu bir işaret olarak görmüş ve kızı olursa 'güneşli' anlamına gelen Soleil ismini koymaya karar vermiş." cümlemi bitirip ağzıma önümdeki yemekten bir çatal aldım.

Yoldan geldim ... açım.

Bana merakla bakan üç çift gözü hissediyordum. Ağzını ilk açan yavru sosyopat oldu.

" Misty ismi peki ?"

Çatalımı geri bıraktım ve devam ettim.

"Özür dilerim bu kadar ilgi çektiğini fark etseydim yarıda kesmezdim , doğum zamanı geldiğinde havada kalın bir sis varmış , sis öyle kalınmış ki doktorun gelişi bile aksamış . Bu yüzden babam 'Sisli' anlamına gelen Misty ismini koymayı istemiş annemle tartışmışlar ve sonuç olarak iki ismim var." hikaye Briella'nın ilgisini çekmiş gibiyken Renat yemeğine odaklıydı.

Beni kandıramazsın sustuğumda devam etmemi söyleyen sendin!

Marki bana gülümsedi " Edward her zaman gerçekçi bir adam olmuştur , nerden bakarsam bakayım iki isminde sana yakışıyor gibi görünüyor Misty ." demek sende samimiyet kartlarına geçtin marki, öyleyse devam.

" Teşekkür ederim George amca." yemeğin kalanını herkes sessizce yedi , zaten benim yüzümden yemek geç saate kalmıştı onlarında çok aç olduğuna emindim.

******
Marki yemeği tamamlamadan izin isteyip kalkıp gitmişti.

O andan itibaren Renat ve Briella bakışlarını tabaklarından kaldırmamışlardı. Romanı okuyan ben Markinin içki içmeye çıktığını biliyordum açıkçası bu aile markiz öldüğünden beri beraber akşam yemekleri yememişlerdi. Uzaktan gelen misafir için bu kadar bile dayanan derbeder markiyi tebrik ediyordum.

Büyük ihtimal Renat şu an babasına sinirliydi. Bir baba olarak görevlerini yapmaması dışında , marki olarak da gereken tavırları sergilemediği için.

Briella ise uzun sürenin sonunda ailecek aynı masada toplanabildikleri için mutluydu ve sonu ... puf.

Ben mi ?

Hayatımda yediğim en iyi bifteklerden birini yiyordum.

Misty olduğum için teşekkürler tanrım.. yemekler...çok güzeldi.. fare de olabilirdim.. yaşasın lezzetli yemek yiyebilen kötülük.

Ağzımı mendille temizlerken çalışanlar masayı kaldırıyordu, tabağımı alan hizmetçinin koluna dokundum.

"Aşçıya tebriklerimi iletin lütfen yemek çok lezizdi." hizmetçi başta şaşırıp kalsa da hemen cevap verdi " Leydim şefimizin tatlısını da denemeli, size özel hazırlandı." hizmetçiye dikkatli baktım, Marie'den bir kaç yaş büyük olmalıydı.

Klasik bir figüran olarak koyu saçları ve gözleri dikkat çekmeyen bir yüzü vardı , yine de gülümsedim.

Figüran deyip es geçmeyecektim!

"Öyleyse tatlıyı dört gözle bekliyorum , adın nedir ?" hizmetçi daha da şaşırıp kızardı.

Hayatım! yorgunum ama geçebilir miyiz şu 'efendim beni insan yerine koyuyor ,olamaz' tavırlarını. Herkesin eşit haklara sahip olabildiği bir dünya da doğan benim böyle anlarda nefesim kesiliyordu.

"A-Anna efendim."

"O halde tatlımı da sen servis edebilirsin Anna." hizmetçi hızlıca başını sallayıp gitti.

"Misty , gerçekten kibarsın." Briella bana gene mavişleri dikmişti.

Küçük golden yavrusu seni.

"Çevremdeki insanlarla birebir iletişim kurmayı severim." Briella takdir eder gibi başını salladı.

Bu , romanda ana karakterin yaptığı tavırlardandı 'insanlarla birebir iletişim' hikayedeki erkekler bu sahnelerde ondan daha çok etkileniyorlardı.

Ana karakter 'Bakın bu bir bulut." deseydi balıklarda 'Briella yeni bir bulut buldu, ne kadar diğerlerinden farklı bir kız.' deyip gene aşık olurlardı orası ayrı.

Üzgünüm canım... ama bunları başkaları da yapabiliyor.

"Hizmetçilerle aranın iyi olduğunu görüyorum , evinden bile bir tane getirmişsin." gözlerimi düşman mavişlere diktim.

"Evet , uzun süredir benimle , daha rahat edebileceğimi düşündüm."

Hadi bana karın ağrını söyle Renat! Geldiğim andan itibaren beklediğim bir şey vardı ,haklı olduğumu görmek istiyordum.

Renat'ın güzel ağzı kibirli ve sahte bir gülümsemeyle kıvrılırken gözlerini kıstı.

"Belki leydi Lounberg naçizane evimizin ona gerekli hizmeti sunamayacağını düşünmüştür."

Briella atladı hemen

"Öyle mi düşündün Misty?"

Brie.. hayatım sus lütfen o masum ses tonunla girme araya , hayır abinin ses tonunu da mı fark etmiyorsun ?

Kardeşlere şaşkın bir bakış attım.

" Ah hayır öyle mi algılandı ? Öyleyse kabalığımı bağışlayın ilk kez mülkümüzün dışına yatılı bir ziyaret yapıyorum , hizmetçim Marie aynı zamanda arkadaşım gibidir bu yüzden onu buraya getirirken tek düşüncem tanıdık bir yüzle rahatlayabilmekti."

Aynı zamanda senin örümcek ağının dışında kalabilmek istedim Renat Agentis.

Marie'nin buradaki varlığının beni rahatlatması bir yana en büyük amacım bana bağlı bir hizmetçinin bu evde olmasıydı yoksa hizmetime verilecek hizmetçi her anımı Renat'a rapor verecekti.

Bu, romanda geçen bilgilerden biriydi.

Doğumuyla ilgili sırrın ondan uzun süre saklanmasıyla kendini aptal yerine konmuş hisseden Renat bir daha böyle bir durumun yaşanmaması için büyüdükçe evdeki gizli güç olmuştu markizin hastalanmasıyla karakteri iyice değişen marki, bu değişiklikleri göremedi.

Markizin hastalık döneminde evin kontrolü tamamen Renat'a geçti kuş uçsa ilk onun haberi olurdu. Evine gelen misafirleri yakından takip etmek adına sıkı ağını hep kullandı.

Mesela kahya Cedric'in , görünen sadakati şu anki markiye gibi olsa da , kendini geleceğin markisine satmıştı bile.

Marie'yi yanıma alarak bana uzanan bir ipi daha o bağlamadan yakmıştım.

"Tabi ki öyleydi Misty , kardeş Renat farklı bir şey düşünemezdi zaten değil mi ?" gülmemek için kendimi tuttum.

Ahh önümde ki sahne çok güzeldi.

Yanıtımdan memnun olmayan Renat kardeşinin sorusuyla kalakalmıştı.

"Tabi." dedi sadece.

"Ah anlayamadım genç efendi beni kötü niyetle düşünemez miydiniz ? Yoksa kırılmamam için kibarlık mı yapıyordunuz ?" ikinci cümlemde alınmış mağdur ses tonu da ekledim. Renat'ın mavişler genişledi.

Attım topu tut bakayım saf Brie.

"Abi! Kapalı konuşursan Misty'nin sen yanlış anlaması çok normal , lütfen misafirimize yanlış anlaşılabilecek durumları net bir şekilde açıklayın." Briella kollarını göğsüne birleştirmiş abisine kaşlarını çatarak bakıyordu.

Renat'ın ise sıkıntılı ifadesi güzel bir meyve tabağı gibiydi. Ne yapacağını düşünürken pes eder gibi bana baktı.

Orada birazcık sinir mi görüyordum ? Bunu sen başlattın.

"Sizi gücendirmek gibi bir amacım yoktu , leydi Lounberg'in böyle bir amaç güdeceğini de düşünmedim yaptığım şey sadece ... bir varsayımdı." sesi yumuşak olmasına rağmen bana bakışları tam tersini söylüyordu.

"Durum buysa genç efendiye gücenemem." tam gözlerinin içine baktım sonra da Briella'ya dönüp gülümsedim.

Tatlı servisi başladığında bana sunan söylediği gibi Anna olmuştu. Çatalımı elime alarak önümdeki sanat eserine baktım nar gibi kızarmış büyük bir turta dilimi önümdeydi.

"Aşçımızın turtaları çok güzeldir Misty , lütfen çekinmeyin." seni kıramam ana karakter.

Kibarca kestiğim parçayı ağzıma attığımda ağzıma dağılan tarçınlı hamur ve ekşi bir tatla böğürtlen uyumu beni esir aldı.

Tekrar ediyorum kötülük olarak uyanmak hiç de fena değil.

Bekleyen Anna'ya döndüm.

" Tadı gerçekten tatmin edici , şefe lütfen emeklerinin karşılığını alabildiğini söyleyin." hizmetçi gülümseyerek onaylayıp çıktı.

Ağzıma çatalla bir lokma daha atarken bana bakan Renat'a dönüp , biraz mola mı versen ? demek istesem de onun yerine

"Bir sorun mu var ?" diyebildim.

"Bir hizmetçi ile iyi olup olmayacağınızı düşünüyordum , sizin gibi bir leydinin en az üç odalığı olur genelde değil mi ?" o da ağzına bir turta attı ve bana gülümsedi.

Beklediğim ikinci karın ağrısı da gelmişti, sinsi gülüşümü tuttum.

"Fu-fu genç efendi , ben o kadar uğraştırıcı bir leydi değilim bir tane odalık benim için yeterli."

Renat yine yanıtımla mutlu olmamış gibiydi.

Dışardan on beş gözükebilirim yavru sosyopat ama akıl yaşımla seni bile yerim.

"Öyle deseniz de ziyaretinizin en iyi şekilde geçmesinden sorumluyuz , bizi görmek için bu kadar yolu gelmiş size karşı en azından bunu yapmamıza izin verin." sahte bir şekilde bana gülümseyen Renat'a baktım.

Seni sinsi şeytan !

Yetişkin halini okurken adamın kıvrak zekası ve cümleleri hoşuma giderdi , anlıyorum ki genç olan Renat'da farklı değilmiş.

Destekleyici rolde olmasan bu zeka ve görünüşle erkek başrol olurdun yavru sosyopatcığım.

"Mistyt, abim haklı hem arkadaşın olan hizmetçinde daha rahat eder ,ikiniz içinde bu kadarını yapalım." Briella son noktayı koymuştu.

Kaybetmiş gibi gülümseyip ellerimi iki yana açtım.

"Sizi asla kıramam." Renat'a döndüm.

"Hizmetçi eksiğimi en uygun şekilde çözeceğinize eminim genç efendi."

Renat'ın keyfi yerine gelmiş gibi samimi bir gülümseme yolladı.

Renat... benim kalbim var annecim.

"Emin olabilirsiniz Leydi Lounberg , hizmetçi seçiminize maksimum önemi vereceğim."

Onun sözlerinin üzerine su dolu olan kadehimi elime aldım ve hafifçe kaldırdım.

"Başka türlüsünü düşünemezdim."

Tatlının geri kalanı Briella ile muhabbet ederek geçti bir yerden sonra Renat izin isteyerek ayrıldı.

Biliyordum ki sabah odama bir hizmetçi gönderecekti , onu seçmek için gitmişti.

Daha doğrusu çoktan seçtin değil mi Renat ?

İçimden bir ses sabah odamda bekleyen hizmetçinin Anna olacağını söylüyordu.

Kötülük Yaşamak İstiyorHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin