Bilgisayarım bana geri geldi ve gelir gelmez bu bölümü yazdım.
İyi okumalar 💃
†*********************
Daha mutlu günlerim olmuştu
Ve daha huzurlu anlarım
"Misty, beni duyuyor musun?" düşüncelerimden sıyrılarak karşımdaki çocuğa döndüm.
Kaliteli takımı şımarık ama tatlı tavırları, sonuna kadar Yuelina'nın çocuğu olduğunu gösteren sarı saçları ve kırmızı gözleri.
Selam olsun üç numara...
"Majesteleri sadece dalgındım, affedin beni." Selamlamamı yaparken, Astor ellerini beline koyup homurdandı.
"Sana izin verdiğimi hatırlıyorum benim önümde rahat olmalısın."
Yeterince Leonitus'a bulaşmışken balodaki diğer insanların buna hazır olduğunu hiç sanmıyordum...
"Üzgünüm majesteleri, burası yeri olmayabilir, hem sizde kendiniz gibi davranmıyorsunuz." Söylediğimle Astor'un gözleri büyüdü.
"Nasıl yani?"
Ellerimle elbisemin eteklerini tuttum ve havalandırdım.
"Hala eteklerime yapışmış küçük bir prens görmüyorum."
"Aaah, çok kötüsün Misty!" Astor'un kızaran yüzünü avuçlamamak için kendimi tutarken kahkahamı bastıramadım.
"Bunu siz istediniz majesteleri." Deyip göz kırptım, ne yapayım benimde gücüm çocuklara yetiyordu...
"Hayır, sen gerçekten çok kötüsün"
"Neden?" merakla Astor'a doğru bir adım daha atarken çocuk bir adım geriledi.
Bakın benim kalbim var...
"Majesteleri bir sorun mu var?"
Astor başını iki yana salladı ve nihayet gözlerini görebildiğimde dikkatimi çeken ilk şey kırgınlık oldu.
"Beni unuttun."
Şımarık prensin sesi şimdi hiç olmadığı kadar duru ve masumdu, çevremizdekilerin dikkatini çekmemek için ona bir adım daha yaklaştım ve önünü kapattım.
Tanrıya şükür bu defa da geriye adım atıp beni zor bir duruma sokmamıştı.
"Seni unutmadım Astor." Sıcak olduğuna inandığım bir ses tonuyla prense gülümserken söylediklerime inanmasını istiyordum.
"Yalancı." Onun yerine sert bir çıkışla karşılaştım.
"Yalan söylemiyorum." Uzanıp elini tuttuğumda bana daha cesaretli baktı.
"Ablam olduğunu söylemiştin!"
Bunu ilk sen söyledin, orada anlaşmamız lazım minik nugget!
"Evet, söylemiştim ve öyleyim."
"O zaman annem gittiğinden beri neden saraya gelmedin!"
Gerçek tokat gibi yüzüme inerken bir an kalakaldım.
Saraya gitmiyordum çünkü imparatoriçenin beni kafesine alabileceği bir durumla karşılaşmak istemiyordum.
Saraya gitmiyordum çünkü bir yere kapatılmasına rağmen Yuelina'nın benden kuşkulanıp intikam pençelerini bana bilemesinden korkuyordum.
"Astor bu düşündüğün gibi değil, sadece bu süreçte çok yoğundum biliyorsun bir kardeşim oldu ve annemin benim yardımıma ihtiyacı vardı."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kötülük Yaşamak İstiyor
Historical Fiction"Sonuna karşı çık ya da öl." Kaderinde ölüm yazılı olan kötü bir karakterin içerisinde doğmadan önce tercihlerin hayatı bu kadar etkilediğinin farkında değildim. Misty Soleil Loungberg, dükün kötü ünüyle nam salmış biricik kızıydı ayrıca orijinal h...
