60.Bölüm: Kelebeğin Sabrı

3.1K 359 252
                                    

Hellööğ

Bilgisayarım sekiz yaşında oluğu için yine tamire gidip geldi sdfghj gecikme bu yüzdendi.

İyi okumalar benim tatlış okuyucularım!

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Kadının bakışları Valens'i baştan sona tararken ifademi sabit tutmak için kendimi sıkıyordum.

Yemek masasına oturalı kısa süre olmasına rağmen erkekler hızlıca koyu bir sohbete geçtiler. Masadaki çoğu kişiyi uzaktan tanısam da samimiyetim yoktu.

Masadaki en tehlikeli kişi olan Vikont'un karısına gözlerimi kısarak baktım, o da tıpkı kocası gibi yanındaki kadınlarla gülerek sosyeteden bahsediyordu.

Ben mi?

Ben görünmezdim, herkes bu masadaki varlığımı unutmak istermiş gibi benden tarafa bakmıyordu. Dışarıdan kötü gözüken gerçekte çok işime yarayan bu durumdan memnundum.

Bu sayede herkesi eşit derecede izleyebiliyordum.

Masa kadınlar ve erkekler olarak ayrılmış gibiydi, masanın başında erkeklerin siyaset yorumları duyulurken masanın sonunda oturan hanımlar çay partilerinden bahsediyordu.

Gördüklerim bir kez daha Vikontes Bertha'nın ne kadar cahil olduğunu kanıtlamıştı, sosyal toplantılarda yazılı olmayan kurallar vardır.

Yemek masasının düzenini ev sahibi belirler.

Toplanma amacının içeriğine en uygun düzenin oluşabilmesi ve istenmeyen yer kavgalarının önüne geçebilmek adına ev sahibinin inisiyatif hakkı vardı.

Ve Bertha bunu olabilecek en kötü şekilde kullanmıştı.

"Majesteleri umarım yiyecekler damak tadınıza uygundur?" Vikontes birden içinde bulunduğu sohbetten sıyrılıp yönünü masanın başına çevirdi.

O sırada emekli bir hâkim olduğunu düşündüğüm adamla sohbet eden Valens düz bakışlarla kadına döndü.

Gözleri kadına ulaşmadan önce bir saniye kadar benim üzerimde kaldı.

Şu an bu ortamda bulunmamdan hiç mutlu değildi.

" Her şey yolunda gözüküyor Vikontes Bertha." Valens'in tok cevabına karşın bir an gülüşü bozulan kadın bunu saniyeler içerisinde toparlasa da gözümden kaçmamıştı.

Valens'in bana karşı değişmiş olması onun bu hikâyenin en zor karakterlerinden biri olduğu gerçeğini değiştirmiyordu.

"Gerçekten gizemlisiniz majesteleri damak tadınız hakkında bilgilere ulaşmak benim için bile çok zordu."

Ama kadın durmuyordu...

Valens tek kaşını kaldırıp Bertha'ya doğru tamamen döndüğünde kadının pudrayla beyazlattığı yüzü kızarmaya başladı.

Biliyordum, seni iffet düşmanı!

"Her zaman her şeye ulaşamazsınız, yine de şarapla marine edilmiş eti sevdiğim doğru."

"Siz yeter ki isteyin majesteleri, ne zaman isterseniz size hazırlatabilirim."

Kadının cilve kokan son sözleriyle eti kesen bıçağım kayarak sertçe tabağa değdi. Bir an çıkan sesle herkes bana bakarken ben bakışlarımı karşımda ki kadının gözlerine dikmiştim.

***

Valens gördüğü sahne karşısında ıslık çalma isteğini bastırdı, onun yerine görüntünün tadını çıkaracaktı.

Kötülük Yaşamak İstiyorHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin