Chapter 5(Zawgyi)

975 142 2
                                    

Chapter Five: ငါ့ဘဝရဲ႕ အလင္းေရာင္ 
အလင္းေရာင္ အလင္းေရာင္ ကို ထြန္းညႇိေပးပါ~

လူ႔အသိုင္းအဝိုင္းထဲ မဝင္မွီအခ်ိန္တြင္ က်ီေရွာင္ယြီသည္ အေျခခံအားျဖင့္ ပုံမွန္ရစ္ငွက္တစ္ေကာင္က သူ၏ဗိုက္ကို ျဖည့္တင္းသကဲ့သို႔ သစ္သီး႐ိုင္း၊ သစ္ၾကမ္းပိုးမ်ား ႏွင့္ အျခားအရာမ်ားကိုသာ စားသုံးခဲ့သည္။၎မွာ တိတ္ဆိတ္ၿပီးမည္သည့္အရာကိုမွ မသိခဲ့ေသာ ဘဝတစ္ခုပင္။ ၿမိဳ႕ထဲသို႔ ဝင္ေရာက္ၿပီး လူသားမ်ားျပဳလုပ္ေသာ အမ်ိဳးအစားမတူညီသည့္အစားအေသာက္မ်ားစြာကို ျမည္းစမ္းၾကည့္ၿပီးေနာက္ "စားေသာက္ျခင္း" သည္အလြန္ေလးနက္ၿပီး မေရမတြက္ႏိုင္ေအာင္ အခ်ိန္ၾကာေစာင့္ဆိုင္းရသည့္ သေဘာတရား တစ္ခုျဖစ္ေၾကာင္း သူ  သေဘာေပါက္ လာသည္။

လူႀကီးမင္းလီမွာ အနည္းငယ္ ကပ္ေစးကုတ္ ေသာ္လည္း သူ၏ ဟင္းခ်က္လက္ရာမွာ အမွန္တကယ္ပင္ေကာင္းမြန္လွ၏။ "ပုံမွန္" အိမ္ခ်က္ဟင္းလ်ာမ်ားမွာ ပုံမွန္ေလးပင္ မဟုတ္ေပ။ ဤအေၾကာင္းျပခ်က္ တစ္ခုတည္းႏွင့္ပင္ က်ီေရွာင္ယြီမွာ ဤေနရာတြင္ အခ်ိန္တစ္ခုထိ အလုပ္လုပ္ရန္ လိုလိုလားလားပင္။ ေနာက္ထပ္ အေၾကာင္းျပခ်က္တစ္ခုမွာ စားေသာက္ဆိုင္ေလး၏ ပတ္ဝန္းက်င္သည္ ႐ိုးရွင္းၿပီး ဝန္ထမ္းမ်ားကလည္း ႐ိုးသားၾကေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ စားေသာက္ဆိုင္ေလးမွာ ရွင္းခ်န္ရွိ ေဟာ္တယ္ေလာက္လည္း ေတာက္ေတာက္ေျပာင္ေျပာင္မရွိသည့္အတြက္ မ်က္ႏွာဖုံးေအာက္မွ မေကာင္းသည့္ ကိစၥမ်ား မရွိႏိုင္ေလာက္ေပ။

 လီတဲ့ဖာ အနည္းငယ္ ဝမ္းနည္းသြား၏။အေၾကာင္းမွာ ဤေကာင္ေလးသည္ အလြန္ပိန္ပါးသည့္ပုံေပါက္ေသာ္လည္း အလြန္ႀကီးမားသည့္ ထမင္းဇလုံႀကီးတစ္ဇလုံကို စားႏိုင္သည္။ သူစားႏိုင္သည့္ ထမင္းပမာဏမွာ ခ်န္းဇီ၏ ထမင္းပမာဏႏွင့္ပင္ အလြယ္တကူ ယွဥ္ႏိုင္သည္။ အစပိုင္းတြင္ လီတဲ့ဖာသည္ အစားအေသာက္အေပၚပိုက္ဆံအနည္းငယ္ ေခြၽတာရန္ ေမွ်ာ္လင့္ထားေသာ္လည္း ဤသည္မွာ မျဖစ္ႏိုင္ေလာက္ေတာ့ေပ။

လူႀကီးမင္းလီ အလုပ္ဆင္းသြားၿပီးေနာက္ က်ီေရွာင္ယြီလည္း စားေသာက္ဆိုင္၏ ဒုတိယထပ္သို႔ တက္လာခဲ့သည္။ထိုေနရာတြင္ အမိုးေအာက္ ထပ္ခိုးေလးတစ္ခုရွိၿပီးေရပန္းတစ္ခုႏွင့္ ေရခ်ိဳးခန္းငယ္တစ္ခုလည္းရွိသည္။၎မွာဝန္ထမ္းအိပ္ေဆာင္တစ္ခုႏွင့္ တူညီ၍ ခ်န္းဇီေနသည့္ ေနရာျဖစ္ၿပီး ဆိုင္ကိုေစာင့္ၾကည့္ရန္အတြက္လည္းအဆင္ေျပသည္။က်န္းေခ်ာင္ရန္ သည္ သူမ၏ေကာင္ေလးႏွင့္အတူ အိမ္တစ္အိမ္၌ ငွားရမ္းေနထိုင္သျဖင့္ေနရာထိုင္ခင္း ေပးရန္ စားေသာက္ဆိုင္အတြက္ မလိုအပ္ေပ။

President , Our Egg Is Lost (Myanmar Translation)Where stories live. Discover now