President , Our Egg Is Lost (Myanmar Translation)

Chapter 37(Zawgyi)

Chapter Thirty-Seven:ေဘဘီရာ စိတ္မဆိုးပါနဲ႔ကြာ

ခ်န္းယြီထန္က ထပ္ၿပီးမေမးဘဲ မေနႏိုင္ခင္အထိ အခ်ိန္အၾကာႀကီး က်ီေရွာင္ယြီ၏ အေျဖကိုေစာင့္ေနခဲ့တာျဖစ္သည္။ "ေရွာင္ယြီ ဘာလို႔စကားမေျပာတာလဲကြာ? အရင္တုန္းက ဘယ္လိုအင္အားႀကီးတဲ့လူနဲ႔ ရိွေနခဲ့တာလဲ? "

ခင္ဗ်ား ဘာလို႔ဒါကိုပဲ အၿမဲေမးေနတာလဲ?  ေမးျမန္းဖို႔အတြက္ ခင္ဗ်ားမွာ ဘာအရည္အခ်င္းေတြမ်ားရိွေနလို႔လဲ? သူဘယ္သူလဲဆိုတာ ဘယ္သူကေရာ ဂရုစိုက္ေနလို႔လဲ ကြၽန္ေတာ္ခင္ဗ်ားကိုေျပာျပမွာ မဟုတ္ဘူး! "က်ီေရွာင္ယြီက သူ႔ေခါင္းကိုလွၫ့္လိုက္ကာ သူရဲ့ နီရဲေနသၫ့္မ်က္ဝန္းတို႔ကို ပြတ္သုတ္လိုက္သည္။ သူက စိတ္ဆိုးမာန္ဆိုးေျပာလိုက္၏။  "အကယ္၍ အဲ့ညမွာ  ကြၽန္ေတာ့္ေနရာမွာ တျခားလုဆိုရင္လဲ ခင္ဗ်ားအတြက္ေတာ့ အတူတူပဲျဖစ္မွာပဲေလ ဟုတ္တယ္မလား? ခင္ဗ်ား စိတ္ခ်လက္ခ်ေနပါ။ ကြၽန္ေတာ္က ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ပါ မိန္းမတစ္ေယာက္ မဟုတ္ဘူး။ကြၽန္ေတာ္ ခင္ဗ်ားအေပၚမမွီခိုခ်င္ဘူး။ ၿပီးေတာ့ခင္ဗ်ားတာဝန္ယူဖို႔ လိုတယ္ဆိုၿပီး ကြၽန္ေတာ္ေျပာမွာလည္း မဟုတ္ဘူး! "

သူက ဥျဖဴေလးကို အလြန္အေရးႀကီးသကဲ့သို႔ ၾကၫ့္လိုက္သည္။ ဥျဖဴေလးရဲ့ ေနာက္အေဖက ဘယ္သူဘယ္ဝါျဖစ္တာေၾကာင့္ မဟုတ္ဘဲ ဥျဖဴေလးက သူရဲ့ကိုယ္ပိုင္ခႏၶာကိုယ္ကေန ဖြံ႔ၿဖ္ိဳးလာခဲ့ၿပီး သူ၏ကိုယ္ပိုင္ မေရမတြက္ႏိုင္ေသာ အားထုတ္မႈမ်ားႏွင့္ ထုဆစ္ခဲ့ရေသာေၾကာင့္သာျဖစ္သည္။

အကယ္၍ သူတစ္ေယာက္တည္းျဖစ္ေနခဲ့ရင္ေတာင္ သူက ဥျဖဴေလး ေပါက္လာဖို႔အတြက္ ႀကိဳးစားၿပီး ေနာက္ပိုင္းကေလးကိုေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ပ်ိဳးေထာငိမွာျဖစ္သည္။ ခ်န္းယြီထန္ကို တျခားအေဖတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ရိွတာ? အဲတာက သူ႔အတြက္ ဘာမွ! မ! ဟုတ္! ဘူး!

ခ်န္းယြီထန္က မတရားခံရသည့္ ကေလးတစ္ေယာက္လို သူ၏ေဖာင္းထြက္ေနေသာ ပါးမ်ားႏွင့္ နီရဲေနသၫ့္မ်က္လံုးတို႔ကိုၾကၫ့္ကာ သူ႔ႏွလံုးသားေလးထဲတြင္ နာက်ငိမႈႏွငိ့ သနားသက္ဝင္မႈကိုမခံစားရဘဲ မေနႏိုင္ေတာ့ေခ်။

သူက တိုးတိူးေလးေျပာလိုက္၏။ "ဟုတ္ပါတယ္ မင္းေလးမွန္တယ္ ။ကိုယ့္မွာ တကယ္ ေမးပိုင္ခြင့္မရိွပါဘူး။ ကိုယ္အဲဒီညက လုပ္ခဲ့တာအတြက္ ဆင္ေျခဆင္လက္ေတြေပးတာကလဲ ကိုယ့္အတြက္ အဓိပၸာယ္မဲ့ပါတယ္ကြာ။ ကိုယ္ေျပာႏိုင္သမ်ွအကုန္က ကိုယ္ အခု အတည္ေျပာေနတာဆိုတာပါပဲ။ ကိုယ္ မင္းနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီးအတည္ပါ။ တာဝန္ယူမႈ ဒါမွမဟုတ္ အျပစ္ရိွစိတ္ေၾကာင့္ ဟန္ေဆာင္ေနတာမဟုတ္ေပမယ့္ မင္းကမင္းျဖစ္ၿပီး ကိုယ္ကမင္းကိုႀကိဳက္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္မလို႔ပါ"