Chapter 34: The Tournament Day

90 7 0
                                    

Masamang masama ang gising ko dahil sa kaganapan kagabi, idagdag pa ang puson kong may Impyerno, ang sakit pucha.

Pagbangon ko, kita ko silang lahat na payapang natutulog. Hindi ko alam ang rason kung bakit sila nakipag-sleep over, pero ayos lang naman sa akin, maybe they need everyone's presence lalo na sa nangyayari ngayon.

SI Chevi naman nasa tabi ko nakatabon ng kumot sa mukha, alam kong umiiyak siya. Alas dos pa lang naman ng umaga. Masakit man ang puson ko umusog ako kay Chevian.

Kinuha ko ang kumot na nakatabon kay Chevi. Agad siyang napamulat.

"Halika rito kay Ate"mahinang sabi ko. Hindi siya nagsalita at umusog lang sa akin. Agad siyang yumakap sa akin kaya niyakap ko rin siya pabalik. Binaon niya ang mukha niya sa balikat ko at umiyak. Tumataas pababa ang balikat niya.

"Chevi"

"Ate, parang ayoko na Ate"he told me and cried even more.

"Why does my baby boy don't want it anymore huh?"I asked. Hinaplos ko ang likuran niya habang patuloy siyang umiiyak.

"Ate.....kasi, yung sinabi niya....nakakapangbaba"he whispered and sobbed.

"You wanna give up?"I asked him. He nodded.

"You don't want this anymore?"I asked again. He gave me a nod.

"Chevi, I don't know what's the specific words I should use but....hope you'll listen carefully and attentively. I don't know how to comfort through words but I guess, I'll say it to you... He's degrading someone because he's either insecure or jealous. Pinapakita niya saiyo...pinaparinig, ang mga bagay na depinisyon niya mismo ang sarili niya pero pilit niyang ibinabato sa iba. It's okay to be tired of judgements and insults but don't you ever say na ayaw mo na....."

"Bakit? Bawal ba iyon?"

"It's not a mistake to give up Chev, but it's a mistake if you'll give up without proving your self to your self mismo. Prove your self on your self not into others.... that's how you kill a insecure and insulting one.... You may doubt your self for a lot of times but don't forget to remember me, bilib ako sayo sa una pa lang.... Ate is proud of you"I told him solemnly.

"Mmmm"he hummed. Later on, I can feel his heavy breathing. He's sleeping now.

Humiwalay ako sa pagkakayakap kay Chevi, I carefully wiped his face and covered him with a blanket.

Umusog ako sa may pwesto ko para dungawin si Lath. Kinalabit ko siya kaya agad siyang nagmulat at napatingin sa akin.

"You good?"I asked even though I know he's not.

He shook his head and seated on his comforter.

"I've never been so good hearing him insulting all of you.... especially you, pinalabas niyang iba ang agenda namin at pinagsabihan ka nang masamang salita.... I never imagine na may taong ganon.... Pinagsasabihan ang babae na ibenta na lang ang katawan.... I'm mad honestly but I can't speak to defend you dahil ako mismo natatakot na mainsulto...masyadong nakakababa"he vocalized with a low tone.

Bumaba ako sa kama at naupo sa comforter niya, paharap sakanya. I hold his hand and smiled at him.

"Thankyou for thinking of me.... I've been into insults a lot of time kaya wala na iyan sa akin, I speak for all of you dahil alam kong hindi niyo kayang gawin iyon para idefend ang mga sarili niyo....and why is that? ....i mean.... Bat hindi kayo sumagot?"

He sighed and leaned on the bed.

"Boss' always tell us not to speak kapag alam mong dehado ka.... Hayaan mo silang manginsulto sayo dahil alam mo at kilala mo ang sarili mo..... Yan ang pinanghahawakan namin kaya napigilan naming dumepensa pero kahit gaano mo kakilala ang sarili mo makakaramdam ka parin ng pangddown dahil sa mga salita niya"he explained as his voice suddenly cracked.

District Survival OnlineWhere stories live. Discover now